Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 61

63
um það. Enn ef konungur skjildi ekkji vilja veíta
fjetta, gjörfcu fnlltrúarnir (49 ámóti 6) |>aÖ vara-
atkvæði, að mæla skjildi með, að frumvarpið fengji
lagagildi, og jafnfrarnt leggja til, ab alþingjismönn-
urn væri veíttur kostur á, þá er þeir kjæmi saman
hið firsta sinn, að bera upp álitt sitt um breít-
ingar á því, eptir því sem haga þætti á Islandi,
og eínkum um lagfæring á kosningarlögunum. Eun
ef stjórnin vildi hvurugt þetta ráð hafa, beíddu
þingmenn, 28 móti 27, að leífa öngvum á alþingji
ab mæla á aðra tungu enn íslendska , og 30 móti
20, að lofa öllum ab lilíða á það, er fram færi á
þingjinu. BreítingaratkvæÖi Christensens um full-
trúafjöldannn var kastab ineð 3(5 atkvæðum móti
19, og breítingaratkvæði fulltrúa Islendinga, um
kosningarlögin með 33 atkvæðuin móti 22. Aður
enn ráða skjildi til likta alþingjismálinu á full-
trúaþingjinu í Ilróarskjeldu, tóku Islendingar sig
saman í Kaiipmannahöfn , og rituðu Christensen
þakklætisbrjef firir það, livursu príðilega hann
hafði tekjið taum Islendinga í því máli.
Sumarið er leíð urðu so margjir og miklir
húsbrunar, að menn vita varla dæini til; og raá
teija það sem eina af orsökunum til þess, að
sumarið var eítthvurt hið mesta þnrrviðrasumar,
er menn rauna. A uppstigningardagsnóttina í firra
vor koin upp eldur í Ilamborg, eínhvurri mestu
og auðugustu borg á þizkalaudi, og varð elduriiin
ekkji stöbvaður þegar, heldur las hanu sig áfram,
og brann borgjin i þrjá daga, áður mönnum tækjist
ab slökkva eldinn. Voru þá brunnar framundir 2