Skírnir - 01.01.1847, Qupperneq 64

66
aí> gera Algeríu ab konungsríki, og setja þar einn
af konungssonunum til ríkis, því slíkt myndi gefast
illa í alla stabi. Ekki sjest, enn sem komið er,
fyrir endann á þessu.
í vibureign sinni vib Madagaskar, sem er hin
stærsta ey vií> subausturströnd suburálfunnar, hafa
Frakkar orbib undir, og var þess vegna ályktab, ab
gera skvldi herflota á hendur eyjarskeggjum, til ab
hefna þessa, og ef til vill til ab koma sjer þar fyrir,
en þegar til átti ab taka, þá komst Gízó ab því,
ab Bretum líkabi þetta mibur, en hann vissi ekki
gjörla, hvernig hann átti ab smeygja sjer laglega úr
þessu, því hann vissi fyrir, ab fulltrúar myndu verba
óbir og uppvægir, ef hann kæmi fram meb þá uppá-
stungu, ab hætta skyldi vib svo búib. Rjebi hann
því af, ab ekkert var minnzt á þetta málefni í ræbu
konungs, en þegar til kom, þutu fulltrúar upp til
handa og fóta, og kvábu þab vera mestu vitleysu
ab fara herferb þessa, og þannig fór þetta beint eptir
því, sein Gízó vildi, en hann ljet svo sem ekki á því
bera, en Ijet um síbir leibast til af fortölum fulltrúa
ab sleppa herferb þessari. Fulltrúar sáu fyrst síbar, ab
þeim voru mislagbar hendur í þessu efni, en þeir
hugsubi, ab Gízó væri fastur á því, og ötlubu þeir
meb þessu ab vinna svig á honum.
Rába hefur mátt af öllu, ab Frakkar hafa leit-
azt vib meb öllum hætti ab styrkja sambandib milli
sín og Breta, og þab því heldur, sem svo leit
út som nokkurt nánara samband myndi komast
á milli Rússakeisara, páfans og Austurríkiskeis-
ara. Sökum þessa varb stjórn Frakka því fegin,
þegar Hróbjartur hjelt völdum sínum, en lávarbur