Skírnir - 02.01.1850, Qupperneq 71

73
hróksvaldi. Keisarinn fjellst á allt, sem Ungverjar
fóru fram á a& því sinni, og þingið samdi nýja
stjórnarskrá Ungaralands, og epiir henni var frelsiS
þjó&legra, enn á&ur haf&i þab veri&. Keisarinn fjellst
og á stjórnarbót þessa, og sór ab halda landslög,
svo nú leit svo út urn stund, sem friöur væri meb
öllu á kominn, en slíkt var þó í rauninni sem logn
á milli hvirfilbylja. Keisarinn gat eigi um sinn
gengib í berhögg vi& Ungverja eins og nú var kom-
i&, og fyrir þá sök var& hann a& Ieita brag&a nokk-
urra til a& koma fram, því er honum bjó í skapi,
en þafe var afe hnekkja Ungaralandi mefe einhverjum
hætti. þa& sem hann nota&i sjer af til þessa, voru
óeir&irnar, er brutust út á Ungaralandi um þetta
leyti, millum Magýara (sem eru hinn stjórnandi
þjó&flokkur á Ungaralandi og flestir a& tölu) annars
vegar og Serba og Króata hins vegar, sem hvor-
tveggi eru af slafnesku kyni, og jafnan hafa kunnafe
því illa, a& standa undir Magýörum, en hafa viljafe
stofna slafneskt ríki, út af fyrir sig, án þess þó aö
rífa sig undan Austurríki. Agreiningur millum
Magýara og Króata hófst fyrst út úr því, er fuli-
trúar Króata vildu eigi fallast á hina nýju stjórnar-
skrá Ungaralands sökum þess, a& þeim þótti a& hinir
lendu menn misstu of mikils í vi& hana, en þeir
hlutu a& lúta í lægra haldi. þessu var snúife öllu
á verra veg í Króatíu og Slavoníu -og voru jafnt
ríkir sem fátækir, háir sem lágir menn, egndir til upp-
reistar mótMagýörum, enda er þafe víst, a& keisarinn
ekki hefur sparafe ni&rí a& blása a& þeim kolunum.
Nýr höf&ingi var kosinn yíir Króatíu og Slavóníu, a&
nafni Jellachich, og hefur hann eigi veriö annafe enn