Skírnir - 02.01.1850, Síða 103
105
er búin \oru a& fallast á þau, voru nú í rnestu
klípu, er Prússakonungur reyndi til ab fá þau á
sitt mál, en Frakkafur&u fundurinn skorabi á þau
ao halda heit sín. liæjarakonungur og konungurinn
i Wúrtemberg voru á eitt sáttir meb Prússakonungi
um þab, ab samþykkja eigi grundvallarlögin, en þab
skildi Prússakonung og Bæjarakonung á um, abBæj-
arakonungur hjelt því fram v ab Austurríkiskeisari
væri talinn einn í sambandinu, og konungurinn í
Wúrtemberg var hvorki hrár nje sobinn. þegar í
þetta óefni var komiö, tók Frakkafurbufundurinn til
aí) sýna af sjer rögg. 30. dag aprílsmána&ar skor-
ubu fundarmenn á Frakkufurbu stjórnina, ab hún
skyldi láta í Ijósi óánægju sína vib stjórn Prússa-
lands , sökum þess aö þinginu væri slitiö ólöglega,
og skora á hana, að láta sem fyrst kjósa aÖ nýju.
En um allan helmíng vesnabi, þegar fundinum bár-
ust fregnirnar af umburbarbrjefi Prússakonungs. 4.
dag maímánaöar rjeöist þingiö í aö álykta þaÖ, er
hjer segir.
1) þjóöfundurinn í Frakkafuröu skorar á stjórnend-
urna og á fulltrúaþingin og á alla þjóöverja til
aÖ fallast á grundvallarlög þýzkalands, er samin
voru 28. dag marzmánaöar.
2) fundurinn ákveÖur, aö 15. dag ágústmánaöar skal
hinn fyrsti þjóöverski ríkisfundur koma saman.
3) 15. dag júlímánaöar skal kjósa fulltrúa til hans
um allt þýzkaland.
1) sá er kjörinn veröur til keisara þýzkalands skal
vinna þess eiö aö halda grundvallarlögin. Hann
setur ríkisfundinn, og aö því búnu skal segja
slitiö þessum þjóöfundi, sem nú er.