Skírnir - 01.01.1856, Qupperneq 39

England.
FRÉTTIR.
41
voru fullir af sjúklíngum og sárum mönnnm, og gátu ekki veitt
vifetöku nærri því öllum, er vife þurfti; life Englendínga varfe því
æfei þunnskipafe, og var þafe ekki nærri því eins mikife og life Frakka.
Mefe því nú frelsi er svo mikife á Englandi, afe liver má segja og
rita hvafe hann vill um allar tilhaganir. í landstjórninni, þá tóku
blöfein til afe heyja hinn mesta orfeastyr vife stjórnina og átelja hana
harfelega fyrir slófeaskap og dáfeleysi, svo báru þau henni á brýn
vináttu vife Rússa og alvöruleysi mefe sigurinn og kæríngarleysi um
sóma ættjarfear sinnar. Blöfein lýstu öllu ástandi enska hersins á
Krím út í æsar, og var þafe mjög hryggilegt og harla bágborife,
þau kenndu herstjórninni um allt og velvild ráfeaneytisins vife Rússa;
varfe af öllu þessu hinn mesti blafeastormur. þ>au voru önnur vand-
ræfei fyrir ráfegjafana, afe þeir gátu ekki dregife life saman, því þafe
eru ekki lög á Englandi, sem annarstafear í Norfeurálfunni, afe lands-
menn séu lifeskyldir á vissum aldri, heldur eru allflestir undan þegnir
allri herþjónustu, nema þeir gangi í hana sjálfir. Hermálastjórinn
kom því fram á öndverfeu þingi mefe frumvarp um afe mega taka
15,000 útlendra manna á mála, og látu þá menn fara til Krím.
J>essu var mjög þúnglega svarafe af þíngmönnum, því þafe þótti
mönnum hin mesta sneypa afe ganga fyrir hvers manns dyr og fala
hermenn, en geta ekki barizt mefe sínum mönnum. þó varfe þafe
samþykkt, afe taka mætti 10,000 málalifes, en ekki mátti þafe hafa
dvöl á Englandi. þegar þíngmenn höffeu hvílt sig um jólin og
fundir byrjufeu afe nýju, þá kom einn þíngmafeur, afe nafni Roebuck,
fram mefe þá uppástúngu, afe skipa skyldi nefnd til afe rannsaka
ástand hersins vife Sebastopol og einkum athuga vistaskortinn og
spítalaleysife; hann sagfei, afe nú væru eptir af 54,000 afe eins 14,000
vopnfærra manna, og þá vantafei fót og fæfei, húsaskjól og hervopn,
og fór um allt þetta þúngum orfeum. Daginn eptir sagfei Jón Rus-
sell af sér ráfegjafastjórn. þetta kom ráfegjöfuniun illa, því Jón var
þeirra þjófekærastur annar en Palmerston; en Roebuck hélt fast á
uppástúngu sinni, og var hún rædd í tvo daga samfleytt. Ráfe-
gjafarnir mæltu fast í móti, og sannafei herstjórnarráfegjaftnn, afe enn
væru þó 30,000 lifefærra manna á Krím; en svo lauk, afe uppá-
stúngan var samþykkt mefe 305 atkv. gegn 148. þá sagfei forsætis-
ráfegjafinn Aberdeen af sér og hinir ráfegjafarnir, er honum voru