Skírnir

Volume

Skírnir - 01.01.1857, Page 74

Skírnir - 01.01.1857, Page 74
76 FRÉTTIR. Bel'’ía. bætur |)ær, er menn hafa nú gjört, svo sem eru svo gób húsa- gjörb fyrir heilsu manna, sem hún má bezt verba, hafa borgab til- kostnab allan, svo ab menn fá heilnæmina ókeypis. — Fundi þessa sóktu menn úr flestum löndum og voru þeir fjölmennir; slíka fundi hafa menn ábur átt, bæbi í Belgíu og á Frakklandi, en þó nú fyrir fám árum síban, munu þeir og enn meir tíbkast framvegis, því þeir eru hinir gagnlegustu, sem þegar gefur raun vitni, svo eru og allir sibabir menn orbnir svo fundræknir nú á tímum, ab þeir telja eigi á sig ab sækja fundi langt út í lönd, þá ræba er um almenn málefni, sem alla varbar. Frá Spánverjum. Engin fagnabartíbindi höfum vér ab bera lesendum vorum frá Spánverjum, heldur langtum fremur harmasögu. þíng Spánverja hafbi ab eins lokib umræbunum um stjórnarlögin, þá er umræba hófst í rábaneyti drottningar útúr einhverju ómerkilegu málefni, en sem lauk meb því, ab Espartero bab um íausn, en drottníng veitti honum hana óbara og fól O’Donnel á hendur ab velja menn í rábaneyti meb sér; O’Donnel gjörbi svo, en Espartero fór frá. Nú var úti friburinn, nú var og úti stjórnfrelsi Spánverja, ])ab leib burt meb Espartero, en O’Donnel ónýtti á fám stundum þab sem hann og svo margir abrir höfbu barizt fyrir í marga mánubi. Ekki vita menn glöggt, hvernig allt þetta atvikabist, vegna þess ab af þvi fara margar sögur, og þó engin áreibanleg; en nú skal sagt þab er vér vitum sannast. Espartero og O’Donnel voru menn óskaplíkir, Espartero er hollvinur þjóbar sinnar, iítillátur og gób- látur, hinn vandabasti ab sibum og í dagfari öllu, hinn tryggasti vin og öllum heilhuga, en jafnan hefir hann þótt tómlátur. þab hefir verib sagt um Espartero, ab hann hefbi alla þá mannkosti til ab bera, sem prýtt gæti spánskan mann, en hann hefbi og þjób- galla Spánverja, tómlætib. Sakir þessara skapsmuna sinna kom Espartero sér aldrei í mjúkinn hjá drottuíngu, því henni þótti hann bæbi of spar á fé og helzt til umvöndunarsamur um alla hirbsibu, en drottníng hefir alla stund þótt mjög svo ósibavönd og eybslusöm,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.