Skírnir - 01.01.1867, Síða 41

Frakkland.
FRJETTIK.
41
koma viS, og það má vera öllum auSsætt, a?> J)ar sem hann vill
láta Frakkland rá8a mestu í Noröurálfunni, sem föSurbróbir hans
fyrrum, þá vill hann og koma sínum metum vi8 til slíks jafnvægis,
er honum þykir hlýSa betur en hi8 gamla. Keisarinn hefir aldri
dregiS dul á, hversu illa honum var viÖ jafnvægiS frá 1815. í
fyrra vor gaf hann þetta tvívegis sem berlegast í skyn. í
Auxerre (höfubbæ í Yonnefylki) var keisarinn ásamt drottningu
sinni staddur viS hátíSarhald (6. maí). Keisarinn svaraSi kveSju
bæjarstjórans, og hafbi þau ummæli mebal annars í ræ<5u sinni,
a8 hann hefSi andstyggS á Vínarsamningunum frá 1815, {)ó sumir
menn vildi enn hafa þá a8 höfuSlögmáli í allri tilhlutan Frakk-
lands um erlendismál. Um þetta leyti gekkst hann mjög fyrir um
a8 koma saman ríkjafundi í Parísarborg, til aS setja þeim mis-
klíbamálum, er mönnum var þá mest títt um. Fleira var ekki
nefnt í boSsbrjefunum. Eugland og Rússland guldu samþykki til
fundarins og lögSu fram meS uppástungunni, Prússar og ítalir tóku
og greitt undir máliS, en Austurríki skildi þab til, a8 engum
yröi settir kostir um afsölu landa; ebur meb öbrum orSum:
þvi mátti ekki lireyfa, a<5 láta Ítalíu fá Feneyjaland, þetta var
t>ó eitt höfuSatribiS, er keisarinn vildi fá framgengt og birti hann
£a<5 síSar í brjefi til rábherra síns, Drouyn de L’huys (dagsettu
11. júní), er upp var lesið á fulltrúaþinginu. Brjefib er því hib
merkilegasta, ab þab sýnir hvab Keisaranum og Frökkum er
innanrifja, þó varlega sje farib, hvern meginþátt hann vill láta
Frakkland eiga í skipun ríkjaraála í álfu vorri. og hvab honum
hefir sýnzt bezt hlýba, sem þá var komib. Keisarinn segist vera
því afhuga, ab færa út endimerki Frakklands, meban ekkert af
stórveldunum brjáli jafnvægi ríkjanna til ab auka
landeign sína, og sízt muni Frakkland berast slíkt fyrir utan
fólkib í sumum grenndarhjerubum óski þess og greibi atkvæbi um
í fullu frelsi. Meb líku móti er orbum hagab í brjefi Lavalettes
til erindreka Frakklands eptir stríbib, en þar er ekki minnzt á
jafnvægib'eba brjálun þess, og þótti þó sumum sem Prússar hefbi
nokkub ab unnib. Keisarinn kvebur (1 brjefinu til Drouyn de
L’huys) út sjeb um ríkjafundinn, en þar segist hann hafa viljab
stybja ab því. ab Prússar fengi haganlegri endimerki norbur frá