Skírnir - 01.01.1891, Blaðsíða 4

4
BISMARCK ÚR SBSSI.
þólskum fjölgaði líka og fékk enginn flokkur jafnmörk atkvæði (1,341,000)
nema sósíalistar, þeir fengu (1,427,000 atkv.).
Blöð Bismarcks sögðu þegar eptir kosninguna, að nú mundi ríkis-
kanselleranum ekki verða leyft að segja af sér embætti sinu sem æðsti
ráðgjaíi á Prússlandi; keisarinn væri sannfærður um, að hann þyrfti nú
fremur en nokkru sinni áður hina djörfu hönd hins gamla stórvitrings til
að stýra skipi ríkisins gegnum hinar æðandi öldur, svo því hlekktist ekki
á i brimróti hins nýja meirihluta á þinginu. Keisari og Bismarck hefðu
komið sér saman um þetta. Annað var það, sem virtist benda á, að Bis-
marck yrði kyrr. Apturhaldsblaðið „Kreuzzeitung11 og hið nationalliberala
blað „Nationalzeitung" kenndu hinum almenna kosningarétti um þessar
hörmulegu kosningar. Tvö af blöðum Bismarcks tóku i þann strenginn,
Hamburger Nachrichten og Kölnische Zeitung, töluðu um hinn ómenntaða
meiri hluta hinnar þýzku þjóðar og sögðu, að hinn nýi meiri hluti væri
viðbjóður og andstyggð alls heims, því hann var kosiun af afhraki þjóð-
arinnar.
Blöð frelsissinna kváðu Bismarck nú upp skera sem hann hefði sáð.
Flokkar hans hefðu tvistrazt, því keisari væri honum ekki lengur leiði-
tarnur, þó hann hefði alið hann upp í því. Á ráðstefnu einni snemma í
marzmánuði sagði keisari: „Hvað sósialistunum viðvikur, þá kemur mér
einum það við. Jeg skal kveða þá niður sjálfur“. Þetta mátti skilja svo,
sem ekki þyrfti Bismarcks við.
Hinn 5. marz stóð i Lundúnablaðinu Times frétt frá Vín um, að Bis-
rnarck mundi segja af sér öllum embættum sínum. En fréttaritari Times
í Vín var óvinur Bismarcks, svo lítið mark var tekið á þessu. Bismarck
skipti sér litið af hinum mikla fundi um verkmannamál, sem stóð yfir í
Berlin þá dagana, en keisari gaf sig allan við honum. Leið svo fram um
miðjan marzmánuð.
Mánudagskvöld 17. marz stóð í Kölnische Zeitung hraðfrétt frá Berlin
á þessa leið: „Þeir, sem bezt vita, halda, að Bismarck „fursti“ muni inn-
an skamms segja af sér öllum embættum sínum. Ætla menn, að rætt
verði um þetta mál á ráðstefnu þeirri, er hófst kl. 3 i dag og sem hann
stýrir sjálfur“. Stjörnumerkið við hraðfréttina sýndi, að hún væri frá manni
í Berlin, sem í mörg ár hafði sent fréttir til blaðsins, runnar frá Bismarck,
en þó svo mjög á huldu, að hann vildi ekki láta þær koma i Norddeutsche
Allgem. Zeit.
Næsta dags morgun stóð sú frétt í Köln. Zeit., að ráðstefnan hefði