Skírnir - 01.01.1891, Blaðsíða 19

FRAKKLAND.
19
franka í herbúnað á 20 árum 1870—90 og ríkisskuldir væru orðnar svo
háar út af herbúnaði á Frakklandi, að 850 franka kæmu á hvert mannsbarn,
en hann bað landa sína að leggja ekki af sér vopnin; annars kæmi ófrið-
urinn yflr þá eins og þjófur á nóttu.
Carnot forseti kemur sér mæta vel, enda sparar hann ekki að ferðast
um landið og gefa fé, en (frévy var ekki mannblendinn og heldur spar
á fé. Hontpellier-háskólinn hélt hátíð mikla í minningu þess, að 600 ár
voru liðin síð.in hann var stofnaður. Var Carnot þar viðstaddur og menn
boðnir frá flestum háskólum í Evrópu. Heimsótti hann Korsiku um
leið.
Hertoginn af Orleans, sem er útlægur, kom til Parísar þann dag er
hann náði lögaldri og vildi vinna af sér varnarskyldu sína og ganga inn
í Frakkaher, en var tekinu höndum og dæmdur i tveggja ára fangelsi.
Þó sat liann þar ekki lengi og var farið vel með hann. Eina nótt var
hann fluttur yflr landamærinn og sleppt. Ekki varð þessi för konungsinnum
til fjár, því stjórniu kenndi í brjósti um strákhnokkann og sleppti honum
þess vegna.
Ymsir kaþólskir menn fóru að sætta sig betur við þjóðveldið eptir
þetta. Lavigerie kardínáli, sá er frægur er orðinn fyrir viðleitni sína að
afnema þrælasölu og þrælahald, lét i ljósi að hann væri þjóðveldismaður
og rammkaþólskir menn gætu vel verið þjóðveldissinnar. Reynt var að
mynda hægriflokk á þinginu af konungs- og keisarasinnum þeim, er vildu
Þýðast þjóðveldið, en það tókst ekki.
Hér um bil 17 nihilistar voru teknir höndum vorið 1890 i París; höfðu
þeir smiðað sprengivélar og ætluðu að drepa Rússakeisara. Þeir voru
dæmdir i fangelsisvist og gekk stjórnin rösklega fram í þessu máli, þvi
hún vildi geðjast Rússakeisara sem mest. Nokkru síðar var rússneskur
herforingi, Seliverstoff, myrtur i Paris af Pólverja, sem var nihilisti; komu
franskir blaðaraenn honum undan.
Verzlunarsamningar þeir, sem Frakkar hafa gert við ýmsar þjóðir, eru
útrunnir 1892. Hafa tollmál verið mjög ýtarlega rædd á Frakklandi utan-
þings og innan. Tollur hefur verið hækkaður á maís og hrísgrjónum og
ýmsu fleiru. En sá þrándur í götu er fyrir hagkvæmum verzlunarsamn-
ingum við aðrar þjóðir, að í Frankfurtfriðnum 1871 er áskilið, að Frakk-
land og Þýzkaland skuli hvort gagnvart öðru sæta hiuum beztu kostum
og kjörum, að því er að verzlun lýtur, þannig að ef Frakkland leyflr eiu-
hverju ríki, að flytja inn einhverja vöru með afarvægum kjörum og fær
2»