Skírnir - 01.01.1899, Blaðsíða 59
Bretland ið mikla.
59
undir vald Egiptalands (Breta) á ný. 1899 veitti þingið honum £ 30.000
verðlann fyrir framgang hanB.
1 Marz-Iok fullgeiðust aamningar með Bretum og Prökkum urn ágrein-
ing þeirra í Afríku (Fashoda-málið). Varð bö niðurstaða, að Bretar fengu
viðurkend umráð BÍn (eða eiginl. Egiptalands) yfir öllu Súdan, þar á meðal
alla Bahr-el-Ghazal-dalina, en Frakkar fengu alt það af Sahara-eyðimörk,
sem þeir höfðu eigi eignað eér áður, en nokkur landfláki skyldi sá vera
milli Lake Chad og Nílár, en fyrir norðan Bahr-el-Ghazal, að báðir skyldu
eiga jafnrétti í til verzlunar og allra viðskifta. Með þcssum samningi
má bvo að orði kveða, að öll Afríka sé nú niður bútuð milli ýmsra velda,
svo að ekkert Bé nú eftir, sem um verði þrætt, nema Tripoli og Marocco.
Það langar ítali til að eignast, og er ekki ólíklegt, að af því geti þræta
risið, ef til vill fyrri en nokkuin varir.
Þess var getið í „Skírni“ í fyrra, að málið um sameining Ástralíu-
lýðlendanna í eitt bandalag hefði strandað þá (1898) á New South Wales;
hafði frumvarpið að víbu fengið þar meiri hlut atkvæða, en að eins 71000
gegn 65000 atkv.; en þar hafði fyrir fram verið á kveðið, að frumvarpið
yrði eigi talið samþykt, nema það fengi 80000 atkvæði. Queensland hafði
og enn haldið Bér fyrir utan samtök þessi, og eins Vestur-Ástralía. Nú
var íitjað upp á nýja leik 1899 og atkvæði greidd um málið á ný i lýð-
lendunum, og féllu þau nú þannig:
Lýðlendur: með frumv. móti frv.
New South Wales 107,274 72,701
Suður-Ástralía 65,990 17,053
Victoria 151,352 9,656
Queensland 38,488 30,996
Tasmania 12,931 779
Urðu þannig allar þessar lýðlendur með að samþykkja Btjórnarskrá
þá fyrir Bandaveldi Ástraliu, sem fulltrúar þeirra höfðu áður samið. Sam-
kvæmt henni stýrir bandaþing sameiginlegum málura, og skal það vera í
tveim deildum. t inni efri deild sitja Begs fulltrúar frá hverri lýðlendu
(alls 30 sem stendur); í neðri málstofu skulu fulltrúar vera sem næst
helmingi fleiri, og skulu þeir kosnir etir fólkstölu að hlutfalli réttu, þó
bvo, að engin lýðlenda fái færri fulltrúa cn fimm í neðri deild. Efri deild
má enga breyting gera á fjárveitingum, en hefir rétt til að fara fram á
að neðri deild geri breytingar, en sú deild ræður, hvort hún verður við
þeim tillögum eða ekki. Komi deildunum ekki saman um áríðandi mál,