Skírnir - 01.01.1903, Blaðsíða 63

ÍJretar í Tíbet.
éö
þeim löndum, scm Rússum hcfur leikið hugur á. En nú geta þeir varla
sinnt Bretum þar nokkuð vegna ófriðarins við Japan.
Stjórnarbyltíng í Serbíu.
Einhver hrikalegasti viðburðurinn á árinu er konúngsmorðið i
Serbíu 11. júní, en tildrögin til þess eru í fám orðum sagt þessi:
Serbía laut lcngi yfirráðum Tyrkja, eins og öll riki á Balkanskaganum
önnur en Montenegró. En 1804 hóf Tzrny Georg, Karageorg kallaður,
uppreisn. Hann var hraustur maður og stökkti Tyrkjum úr landi, en
Rússar skárust i málin, svo að Serbum varð lítið úr sigrinum. Næsta
ár brutust Tyrkir inri i landið og beið þá Karageorg ósigur og flúði
til Austurrikis. Milosch Obranowitsch varð þá foringi Serba. Hanu
gekk svo vel fram, að Serbía varð laus undan yfirráðum Tyrkja 1816.
Karageorg var myrtur að undirlagi Milosch, en sjálfur var hann kjörinn
fursti af Serbíu.
Róstusamt hefur verið alla tið síðan í Serbíu, og hafii ættir þeirra
Karagcorgs og Obranowitsch barist um völdin. 1842 komst Alexander,
sonur Karageorgs, til valda, en var settur frá 1858 og Milosch á ný
kjörinn fursti. Eftir hann tók við völdum sonur hans, en var drepinn
1808 af fylgismönnum Alexanders. Þá fjekk völdin Milan Oliranowitsch,
sonarsonur Milosch. Hann var framan af stjórnarárum síuum talinn
dugandi maður og vitur stjórnari. Hann tók sjer konungsnafn, fyrstur
af stjórnendum Serbíu. Síðar lagðist hann í ólifnað, kvennafar og
drykkjuskap, og misti af þeim orsökum um siðir völdin. Hans sonur
var Alexander konungur, sá er nú var myrtur. Hann var fæddur
1876 og tók riki eftir föður sinn aðeins 13 ára gamall, en stjórnin átti
að vera í höndum þriggja manna þar til hann næði lögaldri, yrði 18
ára. En þessi priggja manna stjórn reyndist illa, og Alexander vildi
ekki bíða. 13. apríl 1893 ljet liann kasta stjórnendunum öllum þremur
i varðhald og lýsti yfir, að liann tæki sjálfur stjórnartaumana. Gekk
nú allt slysalaust þar til Alexander konungur giftist, fyrir þrem árum.
Hann valdi sier konU, sem hjet Draga Maschin; hún var ekkja og eldri
miklu en sjálfur hann; hafði hún haft á sjer misendis orð fyrir óskírlífi.
Hjónaband konungs spurðist illa fyrir. T. d. neitaði Rússakeisari eitt
sinn, er Alexander konungur ætlaði að heimsækja hann, að taka á
móti Drögu drotningu við hirð sina. En mikil áhrif virðist hún hafa
haft á konung. Þau áttu ekki barn og f'jekk hún haun til þess að
ð