Skírnir - 01.01.1906, Side 46

Ferðaþættir frá Bretlandi.
Skirnir.
4ti
mannsafii, alt það grjót, öll þau lieljarbjörg, sem þurfti í
syo víðáttumiklar byggingar, sem risa eins og háir ha-mrar
frá grundvelli sínum. Margur hefir orðið þreyttur og
sveittur á því bjástri. Hinir fornu Islendingar voru
skynsamari, þeir voru ekki að hafa fyrir því að byggja
kastala, þó einstöku höfðingjar létu byggja virki um bæi
sína, líklega úr torfi og grjóti; en þau virki urðu nú heldur
aldrei að neinu gagni.
Brött leið liggur upp að borgarhliði, og er þar gengið
inn um afarháa og stórgerða portbyggingu, en frá henni
liggur kastalaveggurinn 50—60 álna hár hringinn í kring-
um sjálfa kastalaborgina, sem tekur yflr rúmar 25 dag-
sláttur. Upp að veggnum og fyrir innan hann eru borgar-
húsin bygð, íbúðarhús forn og hálffallin, geymsluhús, forn
virkisturn, kirkja o. fl. Þar eru líka innanveggja trjá-
garðar og laukagarðar st'órir. Við gengum um mörg
steinþrep uppá kastalavegginn: þaðan er fögur útsjón yfir
landið um skógivaxnar hæðir og frjósama dali. Við
gengum alt í kringum kastalabrúnina, mörg þrep upp og
niður, fram hjá ótal skotskörðum og upp í hæsta turninn.
Nú sjást hvorki bogmenn né valslöngur í vígskörðum og
öll liin fáránlegu drápfæri, sem kastalamenn notuðu, igul-
kettir og brynklungur, slagbrandar og grafsvín, hleypihvel
og skotvagnar, alt þetta, sem Konungsskuggsjá lýsir svo
vel, er nú týnt og tröllum gefið. Alstaðar er nú friður
og ró og ekkert að varast; kastalagrafirnar eru horfnar,.
en há tré vaxa að innan og utan upp með viggirðiíigunum
og teygja limið inn í skotskörðin, en vafningsviðir og
marglit blóm þekja sumstaðar veggina að innan. Bygg
ingarnar inni í kastalanum eru fornar og merkilegar, þó
þær séu nú sumar hálffallnar, en aðrar er búið að gera
við og funsa upp. Við skoðunum herbergi þau, sem
Karl I og dóttir hans höfðu búið í, þau eru nú mjög
ósjáleg, rtest lítil og þrep eða tröppur. upp og niður úr
einu í annað. Annars er mjög gaman að sjá i mörgum
fornum hölluin hve einfaldur allur húsbúnaður hefir verið
og aðbúnaður allur óþægilegur, og það hjá hinum mestu