Skírnir - 01.04.1909, Blaðsíða 34

Úr ferðasögu.
(Framhald).
IV.
Suður yfir Alpafjöll.
Innsbruck er í þjóðbraut til Italíu. Raunar liggur nii
við, að hér komi fremur til hugar að nota orðið þjóðabraut,.
þar sem ræða er um veg til Italíu, landsins þar sem Róm
stendur, borgin sem svo lengi var höfuðborg hins mentaða
og afmentaða heims. Járnbraut liggur frá Innsbruck yfir
Brennerskarð, hið mesta mannvirki, og var fullger 1867.
Vanaleg vagnbraut liggur auðvitað líka um skarðið, frá
fornu fari, en nú á þessurn síðustu tímum notuð nokkuð
á annan hátt en menn gerðu sér hugmynd um að verða
mundi. Má nú oft sjá þar ljósleitar ríkismannabifreiðar
renna akbrautina í kapp við eimlestina á járnslóð sinni,
akfæri nítjándu aldar og tuttugustu aldar, sem eiga nú
samleið um stund, hvað lengi sem það verður.
Daginn sem eg fór suður yfir fjöllin var veður hið
fegursta, álíka bjart yfir eins og á íslandi á fögrum sumar-
degi. En jafn heiðbjartan himin og hór getur verið, hefi
eg annars hvergi séð nema á Gfrænlandi, inni við jökul-
inn mikla. Sögðu samferðamenn, sem farið höfðu þessa
leið ár eftir ár, að aldrei hefðu þeir séð fjöllin jafn glæet.
Enda gaf á að líta. En lítið var hægt að skrifa þessa
dagleiðina, því að eg varð að hafa mig allan við að
skoða, alt af var eitthvað nýtt og fróðlegt að bera fyrir
augun, er eimlestin brunaði áfram, en fjalladýrðin óum-
ræðileg.