Skírnir - 01.04.1909, Blaðsíða 54

15C
Hærin frú Orléans.
bættislýður og allir liðsforingjar, að ógleymdum öllum
biskupum, klerkum og munkum, sem þennan dag fjölmenna
úr öllum áttum.
Frá ómunatíð hafa lofræður þær, er við þettá tæki-
færi eru haldnar til dýrðar Jeanne d’Arc, vakið mikla
eftirtekt, og ekki er öðrum en miklum mælskumönnum
trúað fyrir þessu vandasama hlutverki. Ekki eru það
einungis frakkneskir kennimenn, sem hljóta þennan sóma,
heldur man eg t. d. að árið, sem eg var í Orléans, var
það biskup frá Ameríku, sem talaði. Þessar lofræður, þótt
í kirkju séu haldnar, eru mjög ólikar því, sem við eigum
að venjast af prédikunarstólnum, þvi að þó að reyndar
kaþólska kirkjan líti á Jeanne d’Arc sem dýrling, þá er
lofsöngurinn um hana við þetta tækifæri fremur miðaður
við hreysti hennar, föðurlandsást og óbilandi trú á fram-
tíð þjóðar sinnar.
Klukkustundu síðar hefst svo frá dómkirkjunni skrúð-
ganga um alla borgina og er hún óvenjuleg að því, að í
henni má sjá bæði hermenn í ljómandi einkennisbúning-
um, prestalýð skrýddan mislitum flos- og siikifötum, dóm-
ara í rauðum klæðiskápum með hermelínsbekk o. s. frv.
Kórdrengir í rauðum og hvítum klæðum veifa reykelsis-
kerurn, klerkar í messuskrúða bera fánamerki ýmissa dýr-
linga, krossmörk og skrín, sem helgir dómar eru geymdir
í, en á undan og eftir þeim eru hermenn með síu merki,
og mjög svo veraldlegan hornablástur og bumbuslátt; þeg-
ar komið er heim aftur að dómkirkjunni, er sungið Te Deum,
og merkisblæja meyjarinnar frá Orleans borin heim í safnið,
sem kent er við hana og geymt er í ráðhúsinu.
Um kveldið eru hafðir flugeldar á fljótinu Loire og
mikii blysför um borgina.
Eg hefi minst svo ítarlega á þessa hátíð af því að
18. dag aprílmánaðar tók páfinn Jeanne d’Arc í heilagra
manna tölu.
Það var 8. dag maímán. 1870 að hinn þáverandi biskup
i Orléans, Dupanloup, í lofræðu sinni með óviðjafnanlegri
málsnild sýndi fram á, að mærin frá Orleans hefði með