Skírnir - 01.01.1910, Blaðsíða 94

94
Frá útlöndum.
Tyrkir þeir, sem á Krítey búa, krefjast þess líka af stjórninni í
Konstantínópel, að hún kasti þeim ekki alveg frá sór.
Það hefur nú síðustu mánuðiua mikið verið talað um þjóð-
fundarhald í Grikklandi einhvern tíma á þessu ári. Þar á að ræða
um framtíð gríska þjóðflokksins, bæði innan Grikklands sjálfs og
utan, og svo um það, hvernig ráðin verði bót á því vandræða-
ástandi, sem nú er í ríkinu. Upphaflega var það ætlunin, að þjóð
fund þennan sætu ekki að eins fulltrúar úr Grikklandi sjálfu, heldur
einnig frá þeim Grikkjum, sem búsettir eru utau Grikklands og
þegnar anuara þjóðhöfðingja en Grikkjakouungs. En þá töldu aðrir,
að sú samkoma gæti eigi til annars orðið eu að hleypa öllu í upp-
nám og skapa enn meiri glundroða og vandræði en nú ættu sór
stað. tÞað hefur því orðið ofan á, að á þjóðfundinum skuli að eins
eiga sæti fulltrúar úr Grikklandi sjálfu. Kríteyingar fá ekki að
koma þar að fulltrúum. Venezelos, sem fyrir hvern mun vill kom
ast þar að, verður að fá grísk borgararéttindi, ef það á að takast.
Hann kvað eiga hugmyndina að þjóðfundarhaldinu. Annars
var hún studd af ymsum merkum stjórnmálamönnum, svo sem
Rhallis og Dragoumis, núverandi ráðaneytisformanni. Þeótókis var
henni í fyrstu andvígur, en snerist síðan með henni. Konungur
hefur nú fallist á, að þjóðfundurinn skuli haldinn, en ekki er enn
afráðið, hvenær það verði.
Svo fór bráðlega, að kur vaknaði út af ofríki hermannaráðsins,
einkum harðræði því, sem þuð beitti þingið. Þingmenn hættu að
koma í þingsalinn, svo að engu varð komið þar löglega fram.
Yfirráðherrann, Maurómichalis, varð og ósáttur við hermannaráðið.
Hann þreyttist á, að standa. undir stjórn þess og vildi fá útgert
um það, að þegar lagafyrirmæli þess væru fram gengin og »endur-
reisnarstefnuskránni« fullnægt, því svo er stefnuskrá hermanna-
ráðsins nefnd, þá legði það niður ráðsmenekuna og fengi hann þá
f reyndinni þau völd, sem embætti hans ættu að fylgja. Maurómi-
chalis er auðugur maður og metorðagjarn og kunni því illa, að
standa undir yfirráðum hermannaráðsins, þótt skoðanamunur væri
því eigi til hindrunar. En hann stýrði, eins og áður segir, að eins
fámenna8t.a flokki þingsins og hefði engu getað komið þar fram af
eigin ramleik. Það var hermannaráðið, sem skipaði þinginu að
greiða umyrðalaust atkvæði með þeim frumvörpum, sem það skip-
aði stjórninni að leggja fyrir það. En út úr þessari misklíð varð
Maurómichalis að leggja niður völdin.
Gamall stjórnmálamaður, sem Dragoumis heitir, sjötugur að