Skírnir - 01.04.1910, Blaðsíða 75

Úr ferðasögu.
171
í höfuðborginni hinumegin sunds (Lundúnum) þegja
auglýsingarnar alveg um þessi efni, eins og við er að
búast í landi þar sem siðsemin er svo megn, að jafnvel
kenslubækur í lífseðlisfræði sem ætlaðar eru læknaefnum,
kunna sama sem ekkert af því að segja, sem fyrst og
fremst sérkennir karlkyn og kvenkyn.
Þær auglýsingar sem virðast jafn einkennilega ensk-
ar og hinar eru frakkneskar, sem að ofan er getið, snúa
sér einkum að maganum og meltingunni. Meðöl gegn
afleiðingura af ofáti eru þar auglýst mjög kröftuglega (og
lygilega; en það gerir ekkert; um kynjalyf og Vestur-
heim er aldrei svo ólíklega logið, að ekki gangi það í þá
sem það á að ganga í). Lifrarmeðöl nefna Englendingar
mjög oft öll slík lyf, því að þeim heflr einhvern veginn
tekist að blanda lifrinni inn í þessi efni á þann hátt, sem
ekki þekkist í neinu öðru landi.
Hæst virðist Þýzkaland standa, því að þar hafa aug-
lýsingarnar ekki eins hátt um kynjameðöl hvort sem það
er gegn afleiðingum af ofáti eða öðru. Eða kynjameðal-
ið er að minsta kosti eitthvert sérstaklega skynsamlegt líf-
erni sem auðvitað, hjá Þjóðverjum, (sem nefna mætti
bókanna þjóð, en Engleadinga aftur þjóð bókarinnar, þ.
e. bibliunnar) verður að læra af sérstakri bók. Bók J.
P. Miillers, hins nafnfræga íþróttamanns og heilbrigðis-
rithöfundar, hefir t. a. m. á Þýzkalandi selst svo hundruð-
um þúsunda skiftir, og hvergi náð annari eins útbreiðslu
og þar.
6.
Glæsilegar eru hinar breiðu laufskygðu götur nálægt
söngleikhúsinu mikla að kvöldi dags. Ljómandi sölubúð-
ir og dýrlegir veitingastaðir skiftast á, og auglýsendur
leika logstöfum á húsahliðunum og yflr húsunum uppi,
svo að jafnvel ennþá meiri brögð eru að en í Berlín —
sem er þó miklu jafnar uppljómuð — og sumstaðar bregð-
ur á loft uppi yfir húsunum heilum myndasýningum.
Eru þær eitt af þvi, sem einnig auminginn eyrislausi get-