Alþýðublaðið - 09.12.1959, Qupperneq 6

■ ■ !
Vitið þið þetta -
r \ »
gooir
hálsar?
F
ERÐAMAÐURINN:
Hvaða furðu fýla er betta?
Fjallabóndinn: Ferskt
loft. . . HA-HA-HA. . . .
Að í portúgölsku Austur-Afríku hafa allir galdralæknar
verið skyldaðir, til bess að fara til náms við sjúkrahús.
Að „náttúrulækningamenn“ hafa verið til síðan í grárri
forneskju. Má þeirri á meðal nefna Plato og Buddah.
Að bambustréð vex fljótar en nokkur önnur jurt. Það
getur hækkað um meter á sólarhring.
Að í Ameríku eru tvíburafæðingar tíðari meðal negra
en hvítra manna.
Að einstaka bláhvalir vega 200 tonn.
Að hinn svokallaði sígojnafugl, sem finnst í Brazilíu
hefur klær á vængjunum.
Að eftir útreikningum kaupir hver Þjóðverji 10 kíló af
sápu árlega.
Að það eru til myndavélar, sem unnt er að mynda með
hluta af heilanum.
Að í Ameríku eru til sölu asperíntöflur, sem eru eins og
tyggigúmmí.
!lllll!!!!'!l!lll!!!!ll!!ll!ll!l!l!!l!!ll!!!l!JIIIIIUn
EINHVER minnist ef
til vill gamla jólaieiks-
ins, sem tíðkaðist í sveit
inni, að skrifa upp alla
þá gesti, sem komu á
jólaföstunni og draga
síðan úr nöfnunum á að
fangadag. Kvenmanns-
nöfnin voru sett í sér-
öskju en karlmanns-
nöfnin í aðra. Sá karl-
maður og sú kona, sem
þannig völdust saman,
áttu síðarmeir að verða
hjón. —
Ekki gilti þó meiri al
vara í leiknum en svo,
að jafnt var dregið úr
nöfnum gifts fólks. —
Okkur langar til þess
að notfæra okkur þenn-
an gamla jólaleik á svo-
lítið breyttan hátt til
þess að fá tækifæri til
þess að gefa einhverj-
um karlmanni og ein-
hverri konu smájólagjöf
á aðfangadag. Það er
ekki ætlast til að les-
endur Opnunnar leysi
einhverjar snúnar þraut
ir til þess að vinna fyr-
ir gjöfunum, það eina,
sem ætlazt er til, er að
fólkið úti á götunni
taki vel á móti Ijós-
myndaranum, sem vill
fá að taka mynd til
þess að birta í Opnunni.
Daglega höfum við
nefnilega í huga að fara
út á götuna og taka
mynd af karli og konu.
Við fáum líka nöfnin
þeirra, sem birt verða
daginn eftir í Opnunni
ásamt myndinni.
Á Þorláksmessu drög
um við síðan úr öllum
nöfnunum einn miða úr
nöfnum karlmannanna
og einn miða úr nöfn-
um kvennanna . . .
Við ætlumst alls ekki
til að þau giftist (þótt
auðvitað sé þeim það
nieir en velkomið), en
við ætlum að gefa þeim
báðum jólagjöf. Konan
fær útprjónaða, Heklu-
peysu, en Heklupeys-
urnar njóta mikilla vin
sælda um þessar mund-
ir og ekki að ástæðu-
lausu, þar eð þær eru
bæði fallegar og hlýjar.
Karlmaðurinn fær
gæruúlpu frá Skjólfata
gerð íslands, og það
þarf engum að segja,
hve henugar og ynd-
islegar gæruúlpurnar
eru í norðanstrekkingn
um eða jólahretinu.
Á morgun byrjar grín
ið. Ljósmyndarinn kem
ur og býður ykkur tæki
færi til þess að eignast
Heklupeysu og kulda-
úlpu, — án nokkurs erf
iðis og án nokkurs til-
kostnaðar.
Og hér eru myndir af
jólagjöfunum.
(Ath.: þau, sem bera
gripina fylgja ekki
með!).

:kki leiði
11
ÞAÐ er líklega ekki að
efa, að lesendur Opnunnar
hafa gaman af að fylgjast
með því, hvað kvikmynda-
dísin Linda Christian tekur
sér fyrir hendur.
Samkvæmt síðustu frétt-
um af henni, er hún að
hugsa um að fara að gifta
sig einn ganginn enn. í
þetta sinn er það þrítugur,
óþekktur, franskur kvik-
myndaleikari, Pierre að
að búa í
VIÐ lásum, ,,að þegar
neyðin er stærst sé hjálp-
in mest“. Þannig ku það
vera í Frankfurt am Main.
Einmana sálir, sem
hvergi eiga höfði sínu að
halla, hafa lent í klandri
eða hörmungum og sjá það
eitt úrræða að kasta sér í
í vatn og drekkja- sér eða
fyrirfara sér á einhvern ann
an hátt, þær eiga þar þann
kost, að hringja í síma 55 55
39, þar sem beðið er eftir
því að hjálpa þeim bæði
andlega og líkamlega.
Forstöðumaður þessarar
símahjálparstöðvar er 39
ára gamail katólskur prest-
ur, en það er einmitc á veg
um kaþólsku kirkjunnar,
sem hjálparsími þessi er rek
inn, þótt öllum sé aðstoð
veitt, hvort þeir aðhyllast
hina réttu trú eður ei.
— Það er margt eitt, sem
faðir Karl Phal hefur feng-
ið að heyra, síðan hann hóf
þessa hjálparstarfsemi. Það
er því líklega ekki út í blá-
inn, sem hann segir: „Það
eru svo margir í þessari
borg, og enginn veit neitt
um það, sem gerizt bak við
grímu hins ytra útlits.
Hverjir fremja sjálfsmorð?
Mundu þeir gera það, ef þeir
hefðu einhvern að tala við?
Við höfum komizt að raun
um það, að flestum er unnt
að bjarga. Fólk, sem frem-
ur sjálfsmorð, gerir það í
örvæntingu, fáir hugsa
skynsamlega undir slíkum
kringumstæðum“.
— Líkri aðstoð og þessari
hefur verið komið á íól víð
ar um lönd. Þegar angistin
er að buga fólkið, — þá er
bara að hringja •— svo kem-
ur huggunin . . .
nafni. — Hann sendir henni
fjölda rauðra rósa dag
hvern og allir blómsturvas-
ar í lúksusíbúðinni hennar
Lindu eru troðfullir. Hún
býr nú í Róm, og eins og áð-
ur er sagt í glæsilegri íbúð,
en sagt er að Frakkagreyið
muni rýja sig inn að skyrt-
unni til þess að geta stað-
ið í þessum blómasending-
um, en hann hefur sem sé
enn ekki komizt hátt upp
til stjarnanna.
Hina síðustu fjóra mán-
uði hafa þau tíðum sést sam
an Linda og Pierre, og allt
bendir til þess að hér sé um
að ræða hina hugljúfustu
ást. Pierre hefur ennfrem-
ur fúslega viðurkennt, að
hann sé dauðástfanginn í
Lindu, en hún hefur ekki
látið svo hreinskilnislega
uppi tilfinningar sínar, en
segir aðeins, að þau séu
góðir vinir“. Svo bættir hún
við. „Ást er svo sjaldgæfur
hlutur, að hennar er ekki
að vænta nema nokkrum
sinnum í lífinu“.
Við getum enn bætt því
við, að Linda er nú önnum
kafin við að skrifa æviminn
ingar sínar, þar sem segir
frá fyrrvererandi eigin-
mönnum og fleiru í hennar
margbrotna og. atburðaríka
lífi.
Fimm aura
F ERÐAMAÐUR ’
leita skjóls vegna
rigningar á afskekl-
húsi í Danmörku.
•— Þetta er eins c
hafi syndafíóðs, saj
við snotru afgreið:
una.
— Eins og hvað
spurði stúlkan.
— Eins og syn^
barnið gott. Þér viti
um syndaflóðið, þe|
frá Nóa, Örkinni c
dýrunum.
— Nei, ég hef ek
um það, svaraði
En ég hef heldur i
blöðin í marga dag
★
F
AÐIRINN hafð,
með soninn litla
Myndin hét „hin hí
kona“. Margar kon'
fram í myndinni o.
spurði aftur og aft
væri þessi hættulej
en faðirinn anzaði
ekki, bara þaggaði
honum. — Loks
því. að hann sagði
nú. Og mundu í ei
fyrir öll, drengur i
allar konur eru h
ar. ____________
DANSKA krónpr
Margrét, hefur nú 1
höfundsferil sinn
leifatímaritinu
,sem gefið er út af I
safninu í Árhúsum.
Grein sína nefni
essan „Taktu þér
hönd“ og þar se’
fram skoðanir sína:
leifafræði, sem tór
iðju, en hún segir,
mitt sú fræðigrein :
an vísindanna, sem
ast sé að iðka í frís
— Þegar við ferð
landið, segir hún,
við aftur og aftur :
þetta í jörðunni,
stönzum við. Þet1
ekki verið gert ai
unnar höi.dum, hc
UNDRA-
HVOLFIÐ
Graee finnst nú að vinir
hennar hafi fullan rétt á að
fá skýringu á þessum furðu
fyrirbærum. „Komið þið
með niður á rannsóknarstof
una“, segir hún. „Þar fáið
þið að sjá ennþá furðulegri
hluti. Prófessor Hillary ger-
ir nefnilega tilraunir með
vökva, sem hraðar vexti dýr
anna. Dr. Ducene í Frakk-
landi er einn af samverka-
mönnum hans og hann hef-
ur þegar bólusett svínið
í^vK'-
p ra I #
fS-
einu sinni. Þess v
það svona skyndil
sjáið þessi dýr“. E
Philip eru orðlaush
un. Bak við glerið

Copyright P. I. B. Box 6 Copenhagen

3 9. des. 1959
Alþýðublaðið