Alþýðublaðið - 17.12.1959, Blaðsíða 10
sfeinar
segir frá búskan Guðmundar G. Hagalíns í Kópavoginum,
þar sem höfundurinn og fjölskylda hans fer með aðalhlut-
verkin, en einnig flytur bókin snjallar og skemmtilegar
frásagnir af hfensnum beirra, hundum og köttum. Sér í lagi
fjallar þó Fílabeinshöllin um samskipti Hagalíns við ýmsa
samtíðarmenn, enda drífur margt á daga höfundarins í bók-
inni. Fílabeinshöllin er ein af sérstæðustu bókum Haga-
líns, snilldarlega skrifuð og þrungin gamansamri alvöru og
alvarlegri gamansemi.
Kristján Eldjárn:
Sfakir
Guðmundur Gíslason Hagalín:
Fílabeinshöllin
tólf minjaþættir
í þessari bók eru tólf frásagnir um íslenzkar minjar, sumar
fornar, aðrar frá síðari öldum. — Höfundur bókarinnar,
Kristján Eldjárn þjóðminjavörður, hefur áður skrifað bók-
ina Gengið á reka, og er þessi mjög í sama stíl, létt og læsi-
lega skrifuð.
Efnisval bókarinnar má marka af fyrirsögnum þáttanna:
Munir og minjar. Hannyrðakona úr heiðnum sið. Smásaga
um tvær nælur — og þrjár þó. íslands þúsund ár. Bruna-
rústir á Bergþórshvoli. Svipir í Flatatungubæ. Hringur
Austurvegskonunga. Minnishorn Skálholtsdómkirkju. Ög-
ir.undarbrík. Þrætukistan frá Skálholti. íslenzkur barokk-
meistari: íJm Guðmund Guðmundsson smið í Bjarnastaða-
hlíð. Meiti'I og fjöður. 1
JOLABÆKUR
Gunnar Dal:
Okfóberljóð
íslenzk heimspeki hefur sjaldan staðið með miklum blóma,
en þó hafa henni annað veifið fæðzt hugsuðir, er haldið
hafa merki hennar hátt á loft. Guhnar Dal er hinn yngsti
slíkra manna. í þessari bók birtist Iesendum heimspeki
hans í ljóðformi; dýpstu rök tilverunnar eru rædd og rakin
í fleygum hendingum ýmissa bragarhátta, sem sumir hverj-
ir eru nú í fyrsta sinn teknir til meðferðar á vorri tungu.
Gunnar Dal varð þegar landskunnur af fyrstu bók sinni,
„Veru“, og seinni bækur hans, bæði í bundnu og óbundnu
máli, hafa ekki síður fengið góða dóma. í bók þessari birt-
ist, auk nýrra ljóða, úrval úr eldri bókum höfundar.
Vilhelm Moberg:
Vesfurfararnir
Vilhelm Moberg er I Ivópi allra fremstu rithöfunda á Norð-
urlöndum, og fáir eiga jafnstóran og tryggan lesendahóp
og hann. Hann er allt í senn — þróttmikill, glöggskyggn,
skemmtilegur og hispurslaus.
Vesturfararnir eru fyrsta bindi ritverks um fólk, sem tók
sig upp í sveitum Svíþjóðar um miðbik 19. aldar og fluttist
búferlum upp á von og óvon til Vesturheims.
Bókin er þverskurður af lífi og hugsunarhætti þess fólks,
er hún fjallar um — sænsku sveitarfélagi á miðri 19. öld.
Þetta er meitluð saga, gegnsýrð af anda þess tíma, sem hún
gerist á. Þetta er skáldsaga, sem ber hátt yfir allar skáld-
sögur, sem kom á íslenzkan bókamarkað í ár — bók, sem
verður umræðuefni manna og allir verða að lesa, sem fylgj-
ast vilja með.
^0 17. des. 1959 — Alþýðublaðið