Alþýðublaðið - 18.12.1959, Síða 2

Alþýðublaðið - 18.12.1959, Síða 2
Otgetandl: AlþýtSuflokkurmii. — Framkvæmdastjórl: Injgóttur KrUtlsiuaok — Rltstjórar: Benedikt Grondal, Gísll J. Ástþórjson og Helgl Sæmundi«»t Iéh.). — FulltnSl ritstjoroBr Ptevaldi Hjálmarsson. — Fréttastjori: Bjór* Fin Gulmundsson. — Simar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglt* InyiwtTnl 14 908. — Aötetur Alþyðuhiisiö — PrentsmlBl* AibýSuhialWn. Hverfisgata 8—10. Bækur og húsgögn BÓKAÚTGÁFAN hefur sennilega aldrei ver- ið meiri en í ár, og blöðin hafa auðvitað engan veg- inn við að kynna lesendum sínum allar þær ágætu bækur, sem koma á markaðinn, enda valda bóka- auglýsingarnar skemmtilega miklum þrengslum! Eitt er þó hægt að segja um bókaútgáfuna í heild: íslenzk bókagerð hefur tekið miklum framförum á stuttu áraskeiði. Margar nýju bækurnar eru vand aðar og gullfallegar að ytra útliti. Prentarar okkar og bókbindarar kunna sannarlega vel til verka, þrátt fyrir allt annríkið, þar sem íslenzk bókaút- gáfa einskorðast við jólamarkaðinn. Hinu er ekki að neita, að gjafasjónarmiðið ræður miklu um bókaútgáfuna. Það er orðinn fastur siður, að Islendingar gefi hver öðrum bæk ur á jólunum. Þetta er vel farið, þó að hinu megi ekki gleyma, að bækur eru fyrst og fremst til lesturs, þó að þær geti líka verið prýðileg hús- gögn. Þess vegna skiptir efni þeirra öilu máli, enda þótt ytri búningurinn megi heldur ekki •gleymast. Frumsaminn íslenzkur skáldskapur má sín ekki mikils að fyrirferð í bókaflóði haustsins. Sum ar bækurnar verða jafnvel til með skærum í stað penna eða ritvélar. En annarri eins bókaþjóð og íslendingum ber skylda til að hlúa að skáldskap og fræðilegum ritstörfum, auk þess sem hún þarf að kynnast því bezta, sem gerist í heimsbókmenntun- um. Skipulagi þessara mála er helzt til ábótavant. En hér ættu íslenzkir útgefendur að freista sam- starfs ti lþess að sameina það, að bækurnar verði þroskandf lesefni ekki síður en falleg hússögn í stíl við vandaða skápa. En almenningsálitið hefur hér líka hlutverki að gegna. íslenzk bókaútgáfa á cg þarf að byggjast á íslenzkum bókmenntum. r E r **« augaveg Augiýséngasími Al þýðublaðsins er 14906 Góð og nylsösn jólaglö eru INNISKÓR — á börn og fullorðna. Jón Helgason: íslenzkt mannlíf II. Söguþættir. Halldór Pétursson teikn- aði myndirnar. Iðunn. Prentsmiðjan Oddi. Reykjavík 1959. GÓÐ var bók Jóns Helga- sonar ritstjóra í fyrra, en þessi er sennilega jafnbetn. Höfundurinn viðar að sér á- gætu efni og vinnur úr því af mikilli íþrótt. Engum þarf að þykja fast að orði kveðið, þó að fullyrt sé, að Jón muni í hópi rltfærustu blaðamanna. Hann er óvenjulega snjall rit- höfundur og færir skemmti- iega út ríki sitt með nýju bók- inni. Mál hans og stíll minnir á skáldlega hugkvæmni og leikni. Og þannig margfaldar hann gildl söguþátta sinna í meðferðinni. Mönnum hefur sannarlega verið óskað til hamingju af minna tilefni en þessum tveimur bókum Jóns Helgasonar. Þættirnir Ást á Landakots- hæð, Upsa-Gunna. Sagan af Jóni Franz, Hugvitsmaðurinn úr Ge tarevium og Uppreisn Péturs í Njarðvík eru allir prýðilegir, en mest finnst mér samt til um Landskuld af Langavatnsdal, og færi vel á því, að Jón Helgason fengi „litlu nóbelsverðíaunin" fyrir það afrek. Fortíðin leggst yf- ir landið við lestur bókarinn- ar, hér er veður hennar og mannlíf og mikið af tiginni fegurð, þó að élin reynist dimm og Hörð, torleiðið hættu samt og s*ormarnir bvrstir og úfnir. Frásagnargleði Jóns er einstök, en mest mun þó vert íslenzkt um þá ' skáldlegu andagift, sem gæðir bókina tvíþættu lífi. Söguþættir þurfa ekki að vera þurr upptalning stað- reynda. Þvert á móti hæfir þeim mætavel sú hugkvæmni, sem einkennir ritmennsku Jóns Helgasonar. Þannig verða þeir læsilegar og minn- isstæðar bókmenntir. Pennaglöp fann ég aðeins tvö í bókinni. Jón Helgason stafsetur föðurnafn Gísla skálds Brvnjúlfssonar öðru vísi en hann gerði sjálfur og nefnir bernskuheimili séra Tómasar Sæmundssonar Ey- vindarhóla í stað Eyvindar- holts. Að öðru leyti vinnst honum vel í kappi v.ð prent- smiðjuna, enda þvílíku van- ur. Hann færist mikið í fang. Efnið er margvíslegt og fjöl- skrúðugt, víða leitað eftir því og það gaumgæfilega kannað og allt síðan fært í svipmik- inn og sérstæðan búning. Stundum gætir tilgerðar í rlthætti Jóns, en slíkt fyrir- gef ég honum fúslega, því að stíll hans er persónulegur og málfarið hljómrzkt og ramm- íslenzkt. Og bókin speglar diúpt og langt mannlíf og ör- lög þjóðarinnar á tímum þess- ara söguþátta. Oft segir frá fátækt og umkomuleysi, en einnig fómfúsri ást, sem auð- vitað verður fegurst í mein- um, æðrulausri _ karlmennsku og hetjulegri baráttu upp á líf og dauða. Ógleymanleg- astur er þó draumur fólksins um farsælli og hamingjusam- ari framtíð í landinu, von ís- lendinga um líkn í þraut og sóknina miklu, sem þreytt er jafnvel á flótta. Framlhald á 4. síðu. H a n n es h o r n i n u Alþýðublaðið í nýj- um búníngi. •fc Hlutverki sínu trútt. 'ú' Samkomulag ekki aðalatriðið. 'fo Heldur afleiðing þess ALÞÝÐUBLAÐIÐ hefur feng- ið nýjan búning hið ytra. Mér lízt vel á hann og býst við að lesendur blaðsins, vinir þess og velunnarar, séu sama sinnis. En búningurinn er ekki aðalatriðið, heldur skoðanir þess, hjartalag og trúnaður við stefnu og mark- mið fólksins. Alþýðublaðið er gefið út í þeim eina tilgangi að vinna fyrir málefni alþýðufólks, hagsmuni heimila þess, menntun og menningu. ÉG VEIT að allir aðstandend- ur þess vilja vera köllun blaðs- ins trúir — og það er rétt, að því aðeins getur blað orðið málgagn að það sé fyrst gott blað, skemmtilegt, fróðlegt, djarft og hreinskilið. Alþýðublaðið hefur alla tíð verið baráttublað og þaö verður það að vera. Það getur verið að skemmtilegt efni og smáskrýtið geti aflað blaði vin- sælda, en ég er sannfærður um, að hreinskilni, dirfska og óskor- uð réttlætiskennd er ekki síður vænlegt til vinsælda og trúnað- ar. ÉG FAGNA breytingunni, sem orðið hefur á Alþýðublað- inu.. Vegur þess hefur farið mjög vaxandi á síðastliðnu ári. Út- breiðsla þess hefur orðið miklu meiri en nokkurn hinna bjart- sýnustu í okkar hóp lét sig dreyma um, og með hverjum degi vex útbreiðsla þess og vin- sældir svo að fyrir nokkru er það orðið annað útbreiddasta blað landsins. JAFNFRAMT STÆKKCN og breytingu efnir blaðið til mikils og glæsilegs happdrættis til á- góða -fyrir útgáfuna. Ég bið les- endur mína að athuga vel-skipu- lag og fyrirkomulag þessa happ- drættis og styðja það af fremsta megni. Blaðið býður upp á ágæta vinninga og þá fyrst og fremst sex bifreiðir á einu ári. Mið- arnir, sem út eru gefnir eru færri en í öllum öðrum happ- drættum, sem efnt hefur verið til, en þeir eru seldir gegn af- borgunum eins og menn sjá þeg- ar þeir kynna sér skipulagið. FRAMLEIBSLURAÐ hefur verið svipt rétti til að ákveða upp á sitt eindæmi verð land- búnaðarafurða. í staðinn fær það aðeins eitt einasta hlutverk í sambandi við verðlagninguna og það er að tilnefna einn mann í sex manna nefnd framleiðenda og neytenda til þess að semja um grundvöll verðlagsins og á- kveða það. Það fær að velja einn mann, en val þessa eina manns er um leið tekið úr höndum Stéttarsambands bæ'nda, sem nú fær að velja tvo menn í stað þriggja áður. Neytendur velja þrjá menn alveg eins og áður. ÞAÐ HEFUR ORÐIB sam- komulag milli fulltrúa neytenda I og framleiðenda um skipulag ! þessara verðlagsmála í framtíð- ' inni og um það hafa verið gefin út bráðabirgðalög. Inntak bráða birgðalaga Alþýðuflokksins um ! óbreytt verðlag er í gildi þar til | nýr verðlagsgrundvöllur er fund inn. Samkvæmt samkomulaginu á sá grundvöllur að gilda um Framhald á 4. síðu. .... áparió yður Maup A miUi mflrgra verzlaraa! óÖitUOöL 4 ÖUUM HÍW! - AuHturstissti ^ 13. des. • £ Sflúi 1959 — Alþýðublaðið

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.