Alþýðublaðið - 24.01.1921, Blaðsíða 4

ALÞYÐUBL AÐIÐ
I €?. @. «9. c£ é. ©. £(. €%.
éf. ^Terðanói nr. 9
heldur árshátíð sína þriðjudaginn 25. þ. m. kl. 8
síðdegis. — Aðgöngumiðar verða seldir félögum
stúkunnar eftir hádegi sama dag í Templarahúsinu.
Munið að mæta stundvíslega. — Skemtinefndin.
4
andinn.
Amerisk tandnemasaga.
(Framh.)
Morgunstjörnurnar ljóniu*u þeg-
ar á himmnum, þegar N-*ttian
vakti Roiand HaWi h nn búið
þeim roorfcunverð, og at nú Ro
land með góðri list, Þegar Pétur
litli hafði fengið sinn skerf héldu
þeir félagar af stað. Þ ir lóru
y fir ána á vi«undavaðmu, en
beygðu siðan inn á launst'gi. Ro
land varð vonbetri þegar sólin
rsnn upp yfi- tiétopp^na Hugur
h«ns var þó ekki allur hjá systur
hans, heldur hvaifiaði hann til
hins undarlega roanns, sem gekk
við hlið hans, og alt f einu var
orðinn að harðgerðum hermanni,
úr friðí-ælum og brjóstgóðum
roanni. Þ< tta egejaði forvitni Ro
Lnds. Hann sáriangaði td þess
að vita roeira um atburði þá,
sem höfðu gert N ithan að þess-
um einstæðiog, en fyrsta tilraun
hans til þess að b'jóta upp á
þessu máli, ruglaði N than svo
D jög, að hann snéri sér brátt að
öðru atriði.
Meðan þeir félagar héldu áfram,
útskýiði Nathan fyrir Roland, á
bverju hann bygði vonir sfnar um
það, að ætlun þeirra hepnaðist
Um kvöldið komu þeir að Kentu
c^yánni, og fóru yfir hana á
fleka roorguninn eftir. Um daginn
komu þeir að bökkum Oáio. Þar
gerðu þeir sér aftur flota, og
komust klakklaust yfir. Roland
var nú búinn að ná s|r, svo þeir
gátu haldið hraðar áfratn, og um
nónbil voru þeir kringum þrjatfu
ntllur frá hetbúðum „svarta rán-
fuglsins." í dögun lögðu þeir
aftur af stað, og forðuðust cú al-
veg alfaravegi. Þeir hugðust að
ná þorpi rauðskinnanna um nátt-
mál. Um hádegið voru þeir að
eins komnir hálfa leið, vegna
þess, hve varlega þeir fóru.
Þeir nárou staðar f óvenjulega
hrikalegu gili, til þess að hvíla sig
I nokkrar stundir og neyta ný-
steikts kjöts. Tilviljunin hafði ver
ið þeim hjálpleg f þvi tilliti. Þeir
höfðu rekist á hjört, sem pardus-
dýr hafði nýskeð lagt að velli;
ráku þeir félagar það burtu og
tóku góða sneið af hjartarketinu
nieð sér. Þegar þeir gáðu betur
að. sást að kúla hafði saert hjört
inn. og hafði hann loks lent ör
magna í klóm p <rdu<dýrsins
Hæðir voru umhverfis gjána,
sem þeir Roland áðu í Sú hæðin,
sem þeir höíðu komtð niður var
allbrött og skógi v xin, en hin,
sem lika var brött, var ber og
kletfó't Lftill lækur, sem kom
upp í upp prettu er þeir félagar
aðu við, rann eftir gjánni og út
f dalvcpi fyrir neðan, sem þeir
félagar sau þó ekki, vegna bugða
á gjánni. Þeir félagar iögðu hér
vopn sín og farangur frá tér til
að hvílast. Pétur litli gekk um
hvetfis uppsprettuna, skimaði um
gjána, ems og hann vildi fullvissa
sig um að alt væri í röð og reglu,
og fór loks souðrandi upp brekk
una. Á brekkubrúninni dillaði hann
skottinu ti! Nathms, eins oghann
vildi leggja sérstaka áherzlu á að
tekið væri eftir sér. Nathan þreif
byssu sína og skreið upp brekk
una. Roland fór að dæcni hans.
Þegar þeir sáu niður í dalinn,
þökkuðu þeir gæfu sinni fyrir það,
að hafa sint kalli Péturs litla.
Dtlurinn var alibreiður og
liðaðist lækurinn silfurtær eftir
honum i ótal bugðum, og sást
hér og þar í hann tnilli trjánna.
Hæðin sem blasti við þeim, var
gróðurlaus, eins og sú er þeir
láu á, en hún lukti dalinn lengra
burtu. Skógur var aðeins öðrum
tnegin við lækinn. t þeim hluta
hans sáu þeir gríðarstórt bál og
dönsuðu fimm rauðskinnar kring
um það. Balið var á að giska
Ijögur hundruð skref í burtu.
Rauðskinnarnir höfðu bundið hvft-
an fanga við tré og dönsuðu með
ógurlegum óhljóðum og gaura-
gangi umhvetfis hann, og börðu
hann með löngum tágum. Fang-
inn emjaði af sársauka, barði í
kringum sig með hondunum, sem
voru lausar, og einu sinni náði
hann til eias þeirra svo hann
kútveltist; hinir fóru að skelli-
hlaja að þessu, en hé>du þó
uppteknum hætti. F -rðamennirnir
litu hvor á annann N *th»n greip
fastafa um byssu sfna og rouldr-
aði; „Vmur. þú ert hetja og her-
maður — hvað alítur þú rétt vera
i þessu tilfelhí"
,Við erum bara tveir, þeir
fimm", svaraði Roland; en engu
að siður álit eg það skyldu rofua
að bjarga veslings mánninum*.
Bara B.
Eftirtekjan yrði rýr
og undurlíti! vinna,
ef að kæmu Þórðar þrír
þingstörfum að sinna.
Margt þó vinni fyrir Frón,
frægð er stórri veldurl!
Þoriáks kundinn kunna Jón
kýs eg ekki heldur.
Lýst mér ekki á Iistann C,
sem lýðir fáir hrósa,
allir eiga bara B
brotalaust að kjósa.
Kjósandi.
Staka.
Gyltra hnappa sveitin svaf
í svikahrappabrotum,
straumur hsppa stfflast af
stjórnar glappaskotum.
so. jacúar 1921.
»Kn&tur Hertcgi' .