Fjölnir - 01.01.1836, Síða 13

tnart annaft þvíunilíkt. Eínum nianni vinnst ekki alditr
til, að atlmga sjálfur háttalag allra dirtegunda, so hann
gjeti skírt frá því greínilega, þó ekki sje í stærra landi
eða aufiugra að tegundum, enn Island er. Hann veröur
aö nota reínslu annara, og bera saman margra manna
sögusögn, til aö gjeta greínt sem sannast frá öllu, er
liann liefir ekki sjálfur sjeö. I þessu skini biö jeg alla
góöa menn á Islandi, sem eíga heíma við sjó eða silúngs-
vötn, og hafa tekiö eptir eðlisháttum díranna, sem í
þeím búa, auösína mjer þá góövild, aö fræöa mig um
allt sem þeír gjeta og þessu efni viövíkur; vildi jeg
helzt æskja, aö þeír hvur um sig bæru firir sig reínslu
sjálfra sín og ekki amiaö, og nemdu sem flesta atburöi,
til sönminar málinu. jþað er °g bæn mín, ef sjómenn
ná fábreítilegum fiski, eöa eínhvurri sjókind, sem þeír
vita ekki deíli á, aö láta hann í brennivín, og búa vel
um, og senda mjer híngað til Kaupmannahafnar. Biö
jeg þessa firir dirasafnið hjer í bænum; og er það
sjálfsagt, aö þeír fá firirböfn sína og tilkostnaö borgaö-
ann. Enn sje díriö of firirferða-mikiö til þess þaö veröi
sent með þessu móti, er mjer þökk á, aö sjá því líst
nákvæmlega aö allri stærö og sköpulagi, og fremur öllu,
aö fá úr því beínin, og einkum þau úr höfðinu, so
ósködduö, sem orðið gjetur. jþá er enn eítt, er jeg mikil-
lega vildi fræöastá; og þaö eru flutníngar fuglanna, livaö
snemma þeír fara og koma í hvurri sveít á haustum og
vorum. Bið jeg landa mína, að gjefa þessu gjætur, og
rita mjer það greíuilega, og nefna mánaöardag i hvurt
skipti og veðráttufar og annað þar að hítandi, þegar þeír
veröa varir við þessháttar ferðalög'. Skal jeg þá nota
allar þær skírslur, er mjer berast þannig í hendur,
eíns og jeg liefi best vit á; og gjetið skal verða þeírra
manna, sem meö eínhvurju móti heppnast, að auðga
hina íslenzku dírafræöi. Væri þaö helzt vegur, ef