Alþýðublaðið - 23.01.1935, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGINN 23. JAN. 1935.
Enski síldarúfregnrinn skipniagðnr
Stofnan síldarráðs* Stérlán tll endnrnýjnn-
ar sildarflotans.
Bankarmr og sparisjóðfrnir
á móti lánabreytinga-fyrirætlunum
Staunings-stjórnarinnar.
«
LONDON í gærkveldi
ÁÐSTAFANIR bnezku
stjómariinnar tii hjálpar
síldarútveginum voru bixfta'r í dajg.
Eru þær gerðar að mestu leyti
samkvæmt tillögum rannsóknar-
‘ nefndar.
Þaö á að skipa fasta niefnd,
eða ráð, til pess að skipuleggja
síildarútveginn, og er ben|n.i skipað
að taka fult tillit til áiits slTdar-
útvegsmanna sjálfra. Néfndin á
að fá 125 púsund sterlingspund
til ráðstöfunar fyristu prjú árjn,
en hieimilt er icinrig að vsita bEinnj
þar að auki lán, alt að 600 þús-
und pundum. Nefndiin má svo
veita af þessu fé ián til síidar-
útvegsmánna, til þess að bætia
og endumýja skip sín og veiðar-
Gifurieg frost
í Suður~Evrópu.
__ 1
10 hermenn helfrjósa
í Montenegro.
LONDON í gærkvieldi.
Kuldar miklir ganga á Ítalíu í
dag. Norðeustan stormur er um
mestan hluta landsins með mikilli
fannkomu, og snjóar jafnvel suð-
ur á Sikiley. 67 gráðu frost er í
Flórenz og litlu minna í Róm.
í Montenegro er sagt að 10
hermenn hafi grafist lifandi í snjó
og helfrosið. 7 lík hafa fundist, en
sifeldar fannkomur valda því að
erfitt er um leit hinna. (FÚ).
fæ:ri, og einnig má hún ’veita
styrk í því skyní að eflia út-
flutning síldar.
NefndLn á að gera ákvarðanjr
um það, hve mörg skip misgi
Vera í sjidarfliotanum til þiass að,
rekstur þeirra geti borið sig, og
má hún far.a fram á að einstök
skip verði lögð niður, og greéða
skaðabætur fyrir, eftir því sem
þurfa þykir.
í niefndinin.i eru 8 menin: óháðiur
fiormaður og tveir aðrir óháðirj
mienn, ásamt fimm möqnuim, sem
hafa verklega þekkingu á síjdar-
útveginum. Þeir eru skipaðiir til.
tveggja ára, en að þeim tíjna
lið|num má athuga, hvort ráðlegt
sé að kjósa í niefndina. (FÚ.)
Saœkoranlas
nm samsteypustjðrn hef-
ir enn ekki náðst i
Nerefli.
Auk samkomulagsumleitananna
s. 1. laugardag milli borgarafloikk,
apna, er áður var getið, átti
Hambro forseti langar viðræður.
við Mowiinckiel forsætisráðberra í
gær og siðar við Hundsieid, for-
mianm Bændaf I okksins.
Eftir því, sem óstaðfastar fregn-
ir berma og getið er i Tidens
Tiegn hafa hægrimenn gcngiö frá
áætlun um skipulagshundnia' sam-
vin:nu miílli fliokkanina.
Þiingfliokkur vinstrimanina og
þiingmenn Bændaflokksins halda
| fundi í dag.
KALUNDBORG í gærkveldi.
1 dag áttu fulltrúar danskrá
banka og sparisjóða fund með
dönsku stjórninini til þess að
ræða um breytingu þá á lánum í
hagkvæmari lán, sem stjórnin
hefir verið að undirbúa. Var
fundurinn haldiinn á skrifstofu
fors.ætisráðherra. í fundarlok var
boðað til nýs fundar siðd'egis í
dag.
Af fundinum befir það helzt
frézt, að fulltrúar sparisjóðanna
hafi talið ýmsar hömlur á því,
að þeir gætu tekið þátt í þess-
ari lánabreyt.'ngu á þeim grund-
LONDON (FO.)
í Saar hefir það viljað til, að
að maður að nafni Paul Meyer,
bæjarstjóri í bæ einurn i nágrenni
við frönsku landamærin, var skot-
inn til bana uf lögreglunni.
Meyer var flóttamaður frá
Þýzkalandi, og hafði áður verið
undirbæjarstjóri i borg einni í
Rinarlöndum, og hafði þá verið
sakaður um fjársvik. Kæran hafði
síðan lognast út af, þangað ti! nú
fyrir nokkrum dögum, að þýzk
yfirvöld gáfu út skipun um að
handtaka hann, og var handtöku-
heimildin samþykt af lögregluyfii-
völdunum í Saar.
í dag þegar átti að framkvæma
handtökuna, bjóst Meyer um í
kjallara i husi sinu og hótaði að
skjóta. Lögreglan byrjaði skothríð
velli, siem stjórnin befoi hugsað
sér. Töldu þeir meira að siegja
vafasamt, hvort sá grundvöllur
væri að öllu leyti í samræmd við
lögin um sparisjóðj. Fulltrúar
bankanna töldu hi-ns vegar, að
þeir ,sæ]u sér ekki fært að ráð-
ast í þessa Iánabreytingu niema
því að ein-s, að sparisjóðirnir tæk-i
jjr.átt í henfni.
Þiessar fj-ármáIaumræðíur hafa
orðið þess valdandi, að óveinju
mikið var verzlað á kauphöllinni
í dag. Til dæmis seldust 4Va millj..
af ýmis ksinar : kuldabréfum. (FO.)
aftur á móti og skaut Meyer til
bana gef.n um dyr, er hann opn-
aði þær, Sonur Meyers, sem var
rneð föður sínum, var einnig tek-
inn höndum. Hann hefir kært
málið fyrir kjörsijórninni i Saar og
heíir þess vc rið kr ifist, að lög-
rcglumaður sá, er skaut Meyer,
verði tekinn höndum.
Kaupið Alfjýðubiaðið.
Niðaldra maður,
fatlaður á hendi, óskar eftir
atvinriu, við innheimtu, vöktun
fugla eða gripa-hirðingu eða
einhver önnur störf er hann
gæti unnið. Mjög sanngjörn
kaupkrafa. Upplýsingar í sima
2549.
Fjörir pátttakendur
ganga úr l4ik vegna
slysa.
LONDON í gæíkveldi.
1 Monte-Car l-o-kap pakstrinum
hafa kiomið fyrir nokkur silys á
leiðiinm um Norðurlön-d, sv-o að
leinir fjórir þátttakendur hafa
orðið að ganga úr leijki.
Ein;n en-ski bíillinn fór út af
veginum -og staðnæ-mdLst á kietta-
snös, siem slútti fram yfir all-
djúpt gil. Aðrir þátttakendur, sem
kiomu á -eftir, ætluðu að bjarga
bíl-num af sniösirini, en hún reynd-
ist j)á svo veik, að ■ hún hrundi,
og féll bíllinn með þeim sem í
honum v-oru í ínokkrum væltuim
eftir urðiln.ni niður í gáiliö, en svo
mierkilega vildi til, að engain
þieirra sakaöi.
Ajhnað silys vildi til í þessmn
kappakstri í Danmörku í dag.
Sigurvegari frá 1931, enskur verk-
fræðingur, rakst á jámbr-autari-
lest í nið-aþoku sv-o hostarl-ega,
vélin hrök-k svo að siegja úr biln-
um. Verkfræðingurinn hafði látið
smíða Jænnan bíl sérstakl-ega
vcegna kappakstursin-s, og kostaðá
harnn urn 50 000 kr. Hamn ypti
aðeins öxlum, þegar hann sá hvað
vierða vildi, og sagðist hætta
þies'sú um ilieið og fór til Esbjerg
álieiðis heim til sjn.
Ýms smás-lys urðu eiimig í dag
í þiessum kappakstri vegna afar-
mikillar þoku.
Útbreiðið Alþýðublaðið.
SMAAUCLYSINGAR
ALÞÝÐUBLÁCSINÍ
VlflVIHI
Barnavagnar tekuir til viðgerð-
ar. Verkstæðið Vagninn, Laufás-
vegi 4.
Útfylli skattaskýrslur, fyrir mjög
litla þóknun. Tek að mér samn-
ingagerðir og málamiðlun. Til við-
tals kl. 5—7 og 8—9 siðd. B. Sig-
valdason, Baldursgötu 16.
Reglusamur maður óskar eftir
herbergi með nauðsynlegustu hús-
gögnum í Hafnarfirði, strax. Til-
boð sendist tafarlar.st afgr. blaðs-
ins merkt: „Strax“. Fyrirfram
mánaðargreiðsla.
E.s. Lyra
fer héðan fimtudaginu 24. þ.
m. kl. 6 siðd. til Bergen um
Vestmannaeyjar og Thorshavn.
Tekið á móti flutningi til
hádegis á fimtud.
Farseðlar sækist fyrir sama
tima.
Hér með tilkynnist vinum og vandamönnum, að Halla Sigurðar-
dóttir andaðist í gær að heimili sínu, Spítalastig 6.
Aðstandendur.
Þýzkur flóttamaður skotion
af iögregiunol i Saar.
ísleiuzk EGG 15 aura. Drítandi, Laugavegi 63. Si
il 2393.
ÁST OG BARÁTTA
áninaxi, sem — — og hasnn þaut af stað og náði í mann, sem
bann svo sendi itil rjddaraforiingjans.
Riddar-aforinginin var ekki drukkinaxii en svo, að hann skildj
úndir eins, að eitthvað hlaut að hafa komið fyrir Petroiff, og
hann flýtti sér nú ásamt nokkrum hierm-ö-ninum upp til her-
bérgis hans.
Riddaraforimgínn drap fyrs-t hævers-klega aö dyrum, svo balrðlii
hann með knýttu-m hiniefa og tók í handfaingið. Dyrnar voru læst-ar
og mieð því að horfa inn um skráargaitið s-ást það, að lykillin.ni
var í iaið innanverðu. Það var óviðfeldið, því af því mátti - ráða',
að maðurinn var in-ni, þó-tt hamin svaraði ekki. Ei-tthvað það h-lauií
að hafa komið fyrár Piettrtoíjf', siam réttlætti það, að hu,rðin vænii
bnotin upp. Tveir liðsfobi!»gjar settiu bökin í hurðina og þrýstu
á af alefli svo að hún brlalsit mieð miklum hávaða.
Þegar hershöfðinginn gekk frá herbierigisdyrum Önnu giaöur
í bragðí, kom riddaraforingijn;n á móti homum, náfölur og alveg
utan- við sig. „Yðar hágöfgi," stamaði hann, )v:ég hiefi leitað yðar
um alt .Piethoff befir drýgt sjálfs,morð.“ Hershöfðinginn stirðnaði
allur upp og deplaði ák-aft augunum -eins og hawn hefði fengið
kalda vatnsfötu yfir höfuðið. Hann átti örðugt með að skiij.a,
hvað hér var iéigin.iega mn að vera.
„Hvað eruð þér að aegja?“ spurði hann með hásri röddu og
tók um höfuð sér. —. „Petrofl hefir drýgt sjálfsmorð,“ endurtók j
riddaraforinginn mieð áherzJu. Nú skiildi h-ershöfðingin-n hvað j
hann var að fára og ölvlmlam hvarf í einu vetfangi. Hún féll a:f j
bcnum eins og skikkja, 'er hanin hafði íklæðst; ha'nn rétti úr sérl
og alt látbragð hans vairð skipandi, en þó rólegt. Bn þeir, siem
við voru staddir, unrfruðust þessia stórfeldu breytingu, er á maninr
inum gat orði'ð.
„Hvaða rugl er þetta?" mælti hershöfðinginn hörkul-eg'a. „Því
ætti hann svo sem að hafa farið aö ta,ka af sér I Ílíið aður ev)
hann náði tali af mér? Fjarstæða."
„Hufðin var læst aö jninanverðu og læknirinn fullyrðjr, að
skö'tiÖ hafi vierið í mjög lítilli fjarlægð."
„Það S'annar ekkiert. Læknirinn er fullur alveg eins og við hin-
ir,“ sagði hershöfðinginn ákveðiinn, „og þáð mæia allar likur
gegn því, að Petroff hafi fyrst stofnað lífji sínu í hættiu til þiess
að afla mér inauðsynliegra uppiýsinga og síða-n tekið af sér lifið
áður en honum gafsit tækifæri ti-I þiess að afhenda mér þ.ær. Haf.a
nokkur mierkileg skjöl fundist?"
„Nei, yðar hágöfgi — a,lls engin.“
1 „Jæja, hann var heldur ekki va:nur að skrifa friegnir símar
niður, en geymdi þær aðeins í ihöfðönu," sagði hershöfðin.ginn
hugsandi. „En sjáið svo um, að dyrunu-m verði l-okað. Enginn má
fara burt úr húsinu og a'll-a þjónana verður að yfirheyra."
Hershöfðiinginn sá þá höinid hvíila á handlegg sér og þegar hann
leit -nið-ur, stóð Anna við hlið hans. „Hvað gen-gur á?“ spurð-i
hún ísmeygilega. „Þér Iftið svo reiðilega, út.“
„Nú er alvörumá! á ferðum,“ svaraði hershöfðinginn stuttur í
sjiuna. „Petroff hefir venið drepinn."
„Ditepinn!" hrópað'i Anna mieð mjög eðlilegri unidrun í rómn-
um. „Það ier ómögulegt. Hver ætti að hafa gert það?“
„Það verður nú reynt að komast eftir því,“ sa-gði hershöfðinginn,
ógnandi á svip og ýtti stúlkur.iná tiJ hliður; ha.nn var ekki í skapjii
tií þess að gera að gamni síjnu. Nú stóð han-n anidspæmis flóknu.
vand-am-áli, sem þurfti skarpiskygni til að ráða fram úr. Og sér
ti-I mikillar skelfingar skildi Anna [jað fut’Vel,. að þessi m-aður
þekti ekki miskunnsiemii, -og að glæpa'm-aðurinn — ef liann fynd-
ist — myndi fá hina ógurlegustu refsingu.
8. KAPjTULI.
í stóra sal -gistihallarinnar, þ-ar siem óigandi lífsgleði hafði rjkt
fyrir s'kammri stundu og kaimpavínið fl-otið, var rétturinn siettur.
Hershöfðinginn sat við stórc borð í miðjum salnum, umkringdur
af hierforingjaráðiiinu, en alt umhverfis va.r fuit af liðs’fioriingjum,
hermönnum og kvenfólki, sem var syfjað -og þreytt eftir mætuír-
svallið, en þó fult af forvitni eftir að vit,a um úrsJit þiess-a 'menkív
liega sakam-áls. Hvísl heyhðist og lág hlátrásk-öll ö-ðru hvoru -
en svo grafarþögn í milli. Rétt fyrir fra-man borð dómarans vaií
ofurlitlu svæð'i haldið auðu og þar stóðu þjónarnir, >er yfirheyta
átti. Almasy stóð iremstur, því) -að hann hafðd síðastur man-na séð
Pietroff á lífi og grutnurinn féll því sérstakliega á hann.
Dómarinn gaf homujm imierki og hainn gekk upp að borðinu.
Hann var föiúr í andliti, ©n ákveðipn á svip og framkoma hans
öll mjiög róleg, en út úr augiura hans mátti lesa þá ákvör-ðun, að
nú ætlaði hann ekki að gefais-t upp fyrr -en í fulla hmeifana.
„Hvað hieitið þér?“ spurði herdómarinn mieð hörkul-eguni mál-
rómi.
„Andrés Farkas," svaraði Almasy hiklau-st.
„Hvierrar þj-óðar?“
„Ungverji.“
„Hvað gamall?“
„27 ára.“
„Hvað-a atvinnu stundið þér;?“
„Ég er yfirþjómn þ-ér í gistih-öillinim."
Nokkrar fPeiri spumingaT voru bornar fram, en Almasy svaraðj
þeim fljótt og greiðliöga. Þá sagði dómarinn:
„Þér hafið bersýn-iJega síð-astur allra séð Petroff í lifamda líii.
Viljið þér inú segja, hvað ykkur fór í mi!li.“ Al.masy hóf frásöga
sína með róJegri röddu. Hr. Petnoff háfði kaljáð á hánn á meðaiu
þejr vo.ru báðiir niðri í saitnium. - —
„Af hverju voruð þér þa(r?“ gre-ip dómarinn höstu-lega frajn í.
„Þar áttii ég að gegna þjónsst-örfum o-g ég beið eflir .skipunu:mi,“
svaraði Alnnasy öruggur. „Hr. Pietroff var mjög þrieyttur -og- svang-
ur -og bað undir eiins um <að fá bað, á nneðan hann biiði œítií
yðar hágöfgi, hershöfðimgjanum. Ég fyilgdi hr. Pe.troff upp í
hierbergi sitt, sem hafði verið unclirbúið fyrir komu h-ans, skrú.f-
aði frá vatnskrönunmn i baðkierimu og fór því næst niður til þess
aö sækja matinn. Hr. Petroff borðaði samt mjög lítið, en 'hainn
bað mig um -að vera uppi og hjáipa sér. Ég hjálpaði honumi
einnig við að klæða sig úr og færði hanin í s-lopp, en aö þ\(í
búnu sendi hanin- mig burt. Kváðst myndi hringja þegar 'liamj
hefði l-okið við að baða sig, en nú vi'l-di harin liggj-a um stund og
hvíia sig. Þá fór, ég o-g síðlan hefi ég hv-orki heyrt eða siéð hr.
Petroff.“ - Frásög-n þiesisa bar Alm-asy frann hiklauist, rólega o-g
djarfmannliega, og við yfirheyrsJuna, sem fór á eftir, kvi'kaði
hann iekki hársbreidd frá áðiur s-ögðu og Önnu var farið að létta.
—■ En þá kom þýði;ngarmiss;ta spurnimgin:
„Hvert fóruð þér þegar Petroff sendi yður frá sér? Hv-aö
voruð þér að aðhafaist á tímabilinu frá því að þér ylii'gLY.uö PeH
tnoff -og þar tiL þér v-oruð tiakilnni á lieiðiý-jm til her'biérigiis yðar?“
Almasy starði á dómaramm, ró-legur á yfii'borðinu, en algerlega
ráðþrota hið innra, -og það kom ekke:rt hljóð frá vörum hans.