Alþýðublaðið - 27.01.1921, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið - 27.01.1921, Blaðsíða 1
Öefid At al A.lþýftufloU knum. 1921 C-listafundur. Vísis fslandsbanka- listinn hélt IfvenUjósendafund f gærkvöldi Talaði fyrstur Magnús J^ns'On („óskrifaða blaðið") og var ekki nema röskan hálftinaa að skýra frá því, að hann skoðaði ekki lcvenfólkið sem sérstaka mannteg und. Alls talaði hann í meira en klukkutima, og þó ótrúlegt sé, þá var þessi ræða hans ennþá vatns icendari en hinar fyrri ræður hans. Á eftir honum muldraði Jón Ólafs- son eitthvað f klukkutfma, en að eins þeir sem næstir vo*u heyrðu hvað það var, en sennilega hefir það þó ekki verið verra en hjá Mignúsi Meðan Jóts Óiafsson var að muldra þetta, áttu þeir kjós endur, sem hö'ðu sæti, bágt með að verjast svefni, og ættu þeir, sem þjást af svefnleysi, að sækja fundi C listans. Þá talaði Þórður Bjarnason og var mjög ánægður nr.eð sjálfan sig, er hann hafði •sagt dæmisögu, sem hann hélt að sannaði að jafnaðarstefnan væri óbrúkleg, en sem sannaðj það eitt, að þessi háttvirti meðlimur fisk- hringsins veit ekki hvað jafnaðar- stefna er, því hún gengur ekki út á að allir fái hnffjafnt, heldur að allir, sem vilja vinna, fái nóg til þess að lifa af, Meðan þessu fór fram, höfðu þeir Vog Bjarni og Þórður á Kleppi labbað fram og aftur fyrir framan pallinn, til þess að halda sér vakaadi, en Jakob Möller stóð og horfði reiðilega út yfir söfnuðinn, sem tók C-lista frambjóðendunum með svo mikl- um kulda. Á eftir Þórði Bjarnasyni tók Bjarni frá Vogi til máls, en á eftir honum Þórður á Kleppi. Datt þá doðinn af mönnum, þvf ÞÓrður var svo æstur yfir þvf, að hana :slcyldi vera kendur við Tímaflokkinn, að Bjarni frá Vogi fór til hans og hvíslaði einhverju að bonurn, en Þórður svaraði hátt: „Eg er ekki órólegur!" Fimtudaginn 27 janúar. Endaði Þórður ræðu fina á þvf að segja að hann segði aldrei ósatt, og var þvf tekið með miklum fögnuði Jakob Möller flýtti sér þvf upp á palHnn og naði f leyfarnar af klappmu Lenti Jíkob brátt í stælu við Vog- Bjama og annan mann, sem eg þekti ekki, og varð Jakob bratt svo reiður, að hann vísaði mann inum á dyr, En maðurinn fór hvergi, og stóð f Jakob að svara honum. Talaði Magnús Jónsson nú aftur og s!ó þá felmtri á menn, því þeir óttuðust að Jón Ólafsson lcæmi á eftir, en svo varð þó ekki, heldur kom óiafur Thors upp á pallínn. Sýndi hann þar gullarmband sitt og sagði frá því, að „heili heilanna" væri veikur, en mintist ekkert á hvort sement og þakjárn væri lækkað. Klöpp uðu svo fáir fyrir honum, er hann fór niður, að töluvert minkaði f honum regingurinn Talaði þá Jón Baldvinsson um togaravökumalið, en gegn þvf sem Jón Oiafsson hafði sagt um það. Þá talaði Ingimar Jónsscn um landsverzlun- argrýluna, sem verið er áð reyna að hræða þá kjósendur með, sem minst eru þroskaðir, Var báðum þassum frambjóðendum alþýðu- flokksins tekið með miklu lófa klappi, bæði á undan og eftir ræðum þeirra. Þá er ótalið að Sig„ Jónsson kennari hélt ræðu, en hverjir flairi töluðu veit eg ekki, því eg gekk af fundi, og var mér sagt að honum hefði verið slitið rétt á eftir. Þetta er daufasti kosningafund- urinn, sem haldinn hefir verið fyrir þessar kosningar, og sýndi greinilega hve dauft er hljóðið í Clistamönnum. Það er dálítið % öðruvísi en í fyrra, þegar menn svo að segja báru Jakob Möller á gullstól inn í þingið. Sjálfsagt hefði Jakob engin likindi til þess að komast að nú, eftir frammistöðu sína alla sfdan, sérstaklega f ísl,- bankamálinu. Yiðstaddur. 21 tölubl. 6agnsetn! jajnaðar- stejnnanar. Motto: „Að vísu eru kjor mannanna altof misjöfn Stundum h'yll- ir oss við að sjá mis- muninn. Og sjálfsögð sWylda er að vinna að - meira jöfnuði hvarvetna i mannfélaginu." H. 'N. Margir eru þeir, sem ekki er vel ljóst að hverju jafnaðarmenn stefna, og enn fleiri eru þeir, sem gera sér enga grein fyrir hverja þýðingu það héfði fyrir mannfé- lagið f heild sinni, ef sú stefna yrði rikjandi meðal þjóðanna. Þykir mér tilhlýðilegt að fara um það nokkrum orðum, ef verða mætti tii þess, að það skýrðist eitthvað nánar. En efnjð er umfangsmikið og verður |ekki nema úrdráttur, sem hægt er að- íaka fram í stuttri blaðgrein. I fám orðum raá segja, að jafn- aðarmenn stefni að því, að öllum líði vel. Með öðrum orðum: koma á þvf þjóðfélagsskipulagi, að allir ein- staklingar hafi sem jöfnust tæki- færi til að verða aðnjótandi þeirra gæða, sem jörðin hefir upp á að bjóða; þannig að hinn gífurlegi mismunur á skiftingu auðæfanna, sem ennþá á sér stað, hverfi úr sögunni. Til þess að koma því f fram- kvæmd, sem hér hefir verið sagt — almennri og jafnri vellýðan — stefna jafnaðarmenn að þvf, að atvinnurekstur allur og verzlun verði þjóðnýtt, þ. e. að ríkin starf- ræki framleiðsluna og útbýtinguna — verzlunina. t stað þess, sem ennþá á sér stað að miklu leyti, að alt slíkt sé £ höndum einstakl- inganna. Þetta er eitt helsta atriðið f jafnaðarstefnunns og um það er ágreiningurinn mestur.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.