Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Blaðsíða 14

14
d<5 Kristján dbrm. Gubmundsson í Vigur, 74 ára gamall;
hann var uppalinn í Arnardal; 27 ára gamall átti hann
Rannveigu ekkju Gublaugsdóttur profasts Sveinssonar frá
2. Eins hörmum -vér, er hverfa sjáum
úr heimi þaft sem fagurt er,
inndælt og gott, en ei Jþví náum
aptur, sem dauftinn helgar sér;
því bifast nú vor brjóst og sár,
boga um kinnar harmatár.
3. Horfin er ágæt höf&íngskona
úr hopi fljóíia Vesturlands
porvaldar beftja Sigurí)ssonar,
seggjum alkunna snillimanns,
ættar göfugrar ættarblúm,
eflaust var hún at) hölda dóm.
4. Hún var gó()kvendi, Guft elska<&i,
gætti vel trúar halda ort),
þjábum og sjúkum þraut lina<&i,
þurfendum reiddi nægtaborí),
hjúura ráftholl og börnuni blíft,
búinu sæmd og aftstoft fríí).
5. Hreinskilni öllu hjarta unni,
hafí)i röggsamt og einart geb,
tvíræ'&um aldrei mælti munni,
meftalhóf fagurt ií)ka reti,
uppspunnift lof og orí)aprjál
áleit hún jafnan skaí)vænt tál.
6. Til vitum kost þann einn af öllum ,
eikur sem falda prý&ir mest,
samkynja nor&urs segulfjöllum,
sá heitir trvggfr og reynist bezt;
orí) meftan saga byggft um ber
Bergþóru dyggð í minnum er.
7. Hún vildi heldur brenna á báli
en boí)in af fjendum þiggja grií),
af því hún gefln úng var Njáli
ei hann í dam&a skildist vií),