Alþýðublaðið - 27.01.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Kartöflur
seljum vér til I. febr. á ÍO In’. sekkinn.
Johs. Hansen Enke.
Framhalds-aðalfundur
í Yerkamannafél. Dagsbrún verður í kvöld fimtudag
27. þ. m. kl. lxjz e. m. í G.-T.-húsinu. — Stjórnin.
Aðalfundur
V. K F Framsókn verður á fimtudaginn 27 þ. m. á venjuiegum
stað og tíma. — Fundarefni: stjórnarkosning, lagðir frsm reikingar,
endurskoð ðir og fleira. — Aríðandi að allar mæ'ti. — Stjórnin.
Tvær góOar jarðir
í Staðarsveit til sölu: Bergsholt með Bergsholtskoti og Arnartunga. —
Biðar jarðirnar eru vel hý*tar. Túu í góðri rækt, ecgjar grösugar,
enda notaðar vatosveitur, einkum i Arnartungu. Skamt er að Staða-
stað frá báðum bæjunum og örskamt frá Arnartungu að Krossum.
Þaðan er útræði og fiskast oft vel. — Nanari upplýsingar gefur
Jóh Magnússon, Njáísgötu 13 B.
'ŒL'hóqaT andinn,
Amerisk /andnemasaga.
(Framh.)
„Þyrmdu Itfi hans," svaraði
Roland. ,Eg h. fi afvopnað hann,
Og hann veitir ekke>t viðnam leng
ur. Dreptu hann ekki.u
„Hvern eiuasta af ætibálk han !“
ö'-kraði Nathan og veitti honum
banahöggið
Þeir (élagar fó>u nú að svipast
um eftir fimta rauðskinnanum og
fanganum. Með þvi að ganga á
hávaðann, sem barst þeim til eyrna
neðan frá læknum, sáu þeir brátt
livernig komið var. Rauð^kinninn
3á á bakinu í aur og ledju, en
hvíti maðurinn, sem var blóði og
leðju drifinn frá hviifli til ilja, sat
itlofveg yfir hann og lét hnefa
höggin dy»ja á honum miskuoar
laust, jafnframt því sem hann bölv
a?j og ragnaði sem mest mátti
Itann.
„Þið berjið menn með tágum
fantarnir ykkarl Hér færðu einn,
og hér annan og hér einn í við
bót!“ Þannig hélt hana áfrara að
3?pa, unz þeir N.than tóku hann
með valdi ofan af rauðskinnanum,
sem var fyrir löngu dauður, S gur
vegarinn stökk í loft upp og öskr-
aði: „Hefi eg ekki farið lagtega
tneð hann? D*uði og djöfull!
Húrra fyrir K-ntucky gamlal
Húrra—a—al“ Því næ<t snéri
hann sér að hfgjöfum sínum og
urðu þeir ekki lítið hissa er þeir
þektu að þar var kominn hinn
öskrandi, Hrólfur Stackpole, for-
ingi hestaþjófanna.
Þegar Hrólfur sá hverjum hann
átti iíf sitt að launa, varð hann
engu síður hissa. Hann lét gleði
sína hástöfun í ljósi og faðmaði
þá Nathan að sér til skiftis.
„En segðu mér,u sagði Roland
loksins, „hvernig stóð á þvf, að
þu varst tekin til fanga?“
„Eg ætlaði að hjálpa ensku
konunni úr klóm rauðskinnanna,"
svaraði Hrólfur, „og var kominn
á snoðir um hvar húa mundi nið-
ur korain, þegar þessir fantar
náðu mér.“
„Hvað þá?“ hrópaði Roland,
og honum varð í fyrsta skifti
hlí.tt til hestaþjófsins. „Þú fórst á
eftir veslings systur minni? Þú
hefir þá ekki verið fluttur hingað
sem fangi?".
„Þú mátt skjóta mig upp á
það, að svo er ekki,“ sagði Hrólf
ur. „Rauðskinnarnir náðu mér
tæpri mílu héðan. Eg var að elta
hjörí, sem eg var búinn að skjóta
á og særa; en áður ea eg gat
hlaðið byssu mfaa aftur, réðust
þessir fantar á mig og bundu mig.
En það er bezt eg segi söguna
frá byrjun. Jafnskjótt og Tom
Bruca var orðin svo hress, að
hann gat sjálfur stjórnað hestin-
um —“
„Hvað þá?“ spurði Rohnd,
„var hann ekki særður til ólífis?*
„Sár hans voru ekki þess verð
að minst væri á þau, hánn fekk
bara taugahristing, sem menn fá
standum þegar kúla hittir þá. Og
þvf sagði ea: Tom Bruce, taktu
hestinn milli læranna, haim mun
hjálpa þér úr klípunni; eg fer í
öfuga átt til þess að rekja spor
konunnar."
Vanur nóta- og netabætinga-
maður óskar eftir atvinnu. Hefir
geymslu og vinnupláss. A. v. ó.
Alþbl. kosfar I kr. á rómsöi.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður.
ólafur Friðriksson.
.. Prentsmiðjan Gutenberg.