Þjóðólfur - 24.01.1863, Page 4

— 48 —
ar, en íííian heflr engi maftr veriíi líflátinn hér. Nú eru
fángastúknrnar opnar og ólluin til sýnis, og hinar foruu
konúngahallir eru nú vopnabúr. Ern hi'r samankomin vopn
frá óilnm timnm og af geysimórgn tagi. Hór ern forn
grísk vopir, hafa sum þeirra fnndizt í gömlu virki á
Kephalóuía, en sum í fornuin hangi hjá Cumae. f>ar
faust heill vopnbúna%r af hermanui, sem menn ætia a%
hafl verih höfiiíngi rnikili, vegna þess ab vopnin eru aþ
allri gjör?) og smí?> einhver hin vönduíustu fornvopn, er
menn vita til a? fundizt hafl. Vopn þessi eru : hjálmr,
spángabrynja ognpphleypt Medusuhöfuí) á brjústinu, bak-
verja, hálsvörn, sem kátleg gríma hángir vib, belti, knjá-
hlíf, brynhosur, atgeir og daggaríir í skeiíium.
lirynjuruar frá Norhmaunatímanum ern úr le?ri; er þaí)
rist ni?ir í smábita, sem saumabir eru á hrynbolinn og látnir
skara vi?l{ka og hreistr á flski. f>á koma ahrar brynjur, þeg-
ar tímar lí?)a fram. Fyrst em stálhríngir saumaftir á hjart-
arskinnsbút, hver vií> hlibina á öbrum, svo hverfa bolir þesslr,
og hríngirnir fara ab grípa hverir í abra, og sjást þesskonar
hríngabryujur fyrst í byrjuu 13. aldar. Hinrik 3., sem lifbi
1216 — 1272, er í brynju af þessari gjörb, og er þab aí) öilu
leyti sama smíb og eg hefl séþ á hrfngabrynjubroti hjá Sig-
nrbi málara, sem fundizt heflr í Garbahrauni, aí) mig minnir.
Jiesskonar hríngabrynjur eru ættabar úr Asíu, og bera snmir
Asíubúar þær þann dag í dag. Fram úr þessum tíma verba
herbúníngarnir allt af glæsilegri og veigameiri. þeir eru
stuuduin lagbir gulli og silfri og dýrum steinum, og má sjá
mörg sverb af þeirri gjör% Mr. Hér eru lángar rabir af
England-koniingum í alvæpni, bæbi á hostum og standandi,
ug skín allr hinu forui hallarsalr af málmskrokkum þessum.
þar eru og margir tigriir menn í herklæbum og skutilsveinar
þessara riddara, og verbr varla orbum ab komií) öllum hin-
nm glæsilega útbúnahi riddara-aldariunar. En ekkert er eins
furbanlogt og þab, ab riddararnir skyldu geta barízt, svo ab
nokkru gagni væri, í hinnm þúngu stálhúbum, sem eru meb-
almanns tak. I einu herberginu er geymd brynja Bajazets sol-
dáns, mamelúkka reibtygi, sverib af ýmsu tagi og daggarbar
úr vopnabúri Tippo Saibs frá Seringapatam og skrautbúin
Malaya-sverb. þá er og eitt herbergib fullt af kíaverskum
iagvopnum og skotvopnum; eitt er handbyssa og 6verí), sam-
einaþ í eitt vopn; þá eru forn Serkjavopn hi:r og öspjútfrá
Kína, sem saraan eru sobin úr ýinsnm málmtegundum, og
þykja ágætissmíb. Upp um loptin er enskumvopnnm skipab
í rabir eptir tíiiianum frá lö., 16., 17. og 18. öid. Einn af
sölum þessum geymir sérstakt vopnasafn; er þab frá dögum
Elizabetar drottnir.gar; þar er drottníng sjálf sýnd í fullri
stærb, ríbandi á ijúsum hesti, og or hún í perlusettum guí)-
vefjarskrúbi, og erhún sýnd eins og hún leit út, er hún reib
frá ’Westrninster höllinni nibr til St. Páls kirkjunnar ab færa
gnbi þakkir fyrir þaí), ab hann heíií frelsab hana frá Medina
Sidonia, Armada ug Pbiiip 2. á Spáui, og er drottníngín þar
býsna reigingsleg á Ljúsku sinni. Loks ern í einum salnum
geymd krýníngardjásu konúnganna; eru þar 5 kúrúnur eldri
og ýngri og 6 veldissprotar, og er allt þetta geislandi oggljá-
andi af demöntum. Ank þessara hluta er þar og oddlaust
sverb, er tákna á náí) konúngsins, 2 sverb er tákna eiga rett-
læti hans bæbi í knkjnlegum og óbrurn málum. þessi sverb
eru boriu fyrir konúnginuin á krýníngarhátí?) hans. Hér eru
og ýmsir aíirir merkishlutir, sem hafþir eru vib krýnínguna,
t. a. m. krýníngararmband, sporar, olíubikarinn, olíuskeihin,
hinn konúnglegi skírnarfontr og ýms áhöld ti! aþ brúka viþ
altarissakramenti?). þessir nimiir eru hvorki mjög margir, ne
mjög miklir fyrirfer?ar. en þeirkosta 31,500,000 dala í dönsk-
um penfngmn (sterl. 31/, -millíún).
Dómr yfirdómsins
í málinu: stúdent Ari Arason á Flugurnýri, gegn
verzlunarfulltrúa Chr. Möller.
(Kvehilln upp 8. Dosbr. 1862; málaflutníngsmahr Jún Guþ-
mundsson súkti fyrir A. Arason, eu málailutníngsmaþr P.
Melsteí) varþi fyrir Chr. Möiler).
„Meíi landsyflrréttarstefnn dags. 12. Apríl, er seinast leií),
áfrýar stúdent Ari Arason á Flugumýri dúmi gengnum vií)
Skagafjarharsýslu ankahéraþsrétt 14. Okt. f. á., er ákve?r ai)
áfrýandinn eigi ah greiþa til stúd. S. Pálssonar á Brauí, sem
umboþsmauns hins stefuda verzlunarmanns Cbr. L. Möllers,
80 rd. s. m. ásamt meb lagavöxtum þar af, 4 af 100 frá 17.
Agúst 1860, til þess tíma borgun vertr greidd, on máiskostu-
ahr iátinn falla nitir.
„Áfrýandinn heflr hér vi?) rettinn gjört þá a?alréttarkröfu,
a?) dúmr þessi ver?)i dæmdr úmerkr, en kraflzt til vara, ab
hann (áfrýaudiuu) verhi dæmdr sýkn af krófnm hins stefnda
og jafnframt farii) fram á, ab hirin stefndi ver?)i skylda?>r til
a?> greiha sér málskostna?) fyrir báhum réttum, 60 rd. s. m.
þará múti heflr hinn steludi heimta?, at) undirréttarins dúmr
verbi sta?)festr og áfrýandinn skylda?r til, a?) greiia sérmáls-
kostna?) me?) 30 rd s. m.
Ilva?) nú fyrst snertir úmerkíngarkröfu áfrýandans, þá
er húu byg?> á því, ab lögleg sáttaumloytun eigi hatl átt
sér sta?) í þessu rnáli, þar sem þab sé úsanna?), ah hinu
stefndi, sem iét verzlunarþjún Sölva Gubmundsson mæta fyrir
sig vib sáttauefndýia í málinu, hafl haft rétt til þess, a?> iáta
anuan mæta þar í sinn sta?), einsog haiiu líka heflr vefeugt,
a?) umbo?)sbréf Sölva, sem ekki er frainlagt fyrir réttinn,
muni hafa veriþ löglegt, og álitib, ab hanu, soni úkuunugr
málinn, ekki hef?>i verib fær am ab mæta í því fyrir sátta-
iiefudiniii.
Kins og iandsytirréttrinn uú verbr ab vera undirdúmar-
anurn samdúma í því, ab þessi seinasta mútbára, úkuunug-
leiki umhobsmanns hins stefuda á málimi, geti ekki til greina
komib eptir því sem lögiu skipa fyrir um þotta efui, þannig
verbr réttriun og ab gánga út frá því sem vísii, ab hiuu
stefudi hafi mátt láta niæta i'yrir sig, eptir því sem á stúb,
og ab umbobsbréf þab, sem framlagt var fyrir sáttanefndiua,
haft verib löglegt, þar sem sáttanefndin enga athugasemd heör
gjört um þab efui, né heldr neitt amiab er fram komib ímál-
inu, er sýni hib gagnstæba, ebr jafuvel gjöri þab senniiegt.
þannig getr réttrinu ekki failizt á rétlarkröfu áfrýandaas um
úinerkíngu dúmsins af þessari ástæbu.
Málib sjálft er risib út af því, ab hinu stefudi abili þess
í hérabi, verzlunaustjúri Chr. Möller, byggir rétt sinn tilhinna
umþráttubu 80 rd. á því, ab áfrýandimi haii vorib 1860 (26.
Apríl) lofab sér, sem þáveranda verzluuarstjóra vib Grafarúss-
verzlun, ab borga 1 skpund túlgar uppí skuld hans (áfrýandans)
vib þessa verzlau, og ab hauu, þar sem hanu sjálfr, hiuu
stefndi liafl í transti til þessa loforbs áfrýanda greitt þetta
6kpnnd af túlg iuní verzlunina og fært áfrýai.danum þá til inn-
tektar uppí reikníng hans þar, nú sé sjálír orbiun réttr eig-
andi þeirrar kröfu, sem bygb er á tébu loforbi.
Eptir því sem stendr í réttargjörbunnm, heffr hérabsdúm-