Þjóðólfur - 14.12.1868, Page 1

21. ár.
ReykjavŒ, Mánudag 14. Desember 1868.
9.
.L
r
Bjarni Jónsson.
Rektor og prófessor.
1.
Drúptu dagliljnr
dökknuðu skýbólstrar
hnigu liafs-öldur
haust var á jörðu.
hvísluðu farfuglar
hlustuðu laufmeiðir
skein skapa-hjör
við inn skarða mána:
2.
f*á var Bjarna kipt
frá búum jarðar
snöggt og sviplega
úr sólar heimi.
feigð býr á foldu
en fölvir svipir
frægra fíra
fara í ljós annað.
3.
Hugðum vér Sigurð
af suðrvegum
endrborinn
fyrir öld ganga
þá er frægðríka
fold spornaði
öldrmannligr
ættarlaukr.
4.
llugðum vér Skuld
sér hika mundu
stóran og sterkan
stofn að fella
en alvön
aldar vígum
skálm skjótliga
skínandi brá.
5.
Glaðr gelr hátt
Gullinkambi
vekr Einherja
f 21. Sept. 1868.
í Valhölln.
gott er með goðum
glaðr sitr Bjarni
undir gullvöxnum
Glasis meiði.
6.
Hýrt við hlæja
hetjur fornaldar
og arfa Jóns
allar þakka
er hann lifendum
lýðum tjáði
frægðarverk
og fegurð þeirra.
7.
Hvers skyldi heldr
höfuð krýna
söngdísir níu
á sælu-reitum
er með öld fyrri
óði réðu
í grænum lundi
og geisla sólar?
8.
Ilverjum skyldi heldr
háttmargr spenna
hörpu hljómsæta
Hóratsíus ?
eðr skrautkvæðr
skálda spillir
Eyvindr snjalla
sveigja tungu?
9.
«IIlýði hoddbrotar
hljóðni valkyrjur
þegi þingliðar
at þjóðans húsum
hlusti herskatar
heyri sigtívar
hróðr er upp hafinn
fyrir hersis kundi*.
10.
«Kveðjum þik Bjarni
kominn ertú hingat
feigum frá
foldar sonum
þangat sem aldin
um eilífð glóa
ok svífr sól
yfir sundum bláum».
11.
«Kveðjum þik manna
fyrir mold ofan
ítrastan alinn
á ísa grundu
öllum ólíkan
þótt um aldir leiti
jöfrum jafnan
ok jólna mengi».
12.
«Kveðjum mæran
ok meginstyrkan
góðan geðspakan
gulli betra
heilan hugljúfan
hjartaprúðan
trúan ok traustan
ok tryggan vinuin».
13.
«Aldri hann gerði
á annars hluta
né annarra auðnu
at eyða reyndi
en af rykstokknum
rauna beði
lýðum lypti
á líknar höndum».
14.
«Né iðgnótt
ægis ljóma
glepja mátti
fyr geirnitlungi
en hans ávallt
fyr augum lék
gull á guðligum
Glasis meiði».
15.
«I4ræddist hvergi
þótt hermargar
allt í kríng
ógnir risi
en dökkslóðir
Dvalins landa
gætinn fat
at goða ljósl».
16.
«Sá var unnandi
af öllum hug
ískaldri aldinni
óðaltorfu
ok þótt ótal
fyr augu bæri
fegra ok frernra
í fjarrum löndum».
17.
«IIans var ósk
í hjarta vaxin
þar at lifa
ok þar at deyja
þótt nú fjarri
feðra reiti
sofi lík
á Selundi".
18.
«Kveðjum þik Bjarni
kominn í goðheima
seztu með sælum
syngdu með glöðum
leiktu með ljósálfum
lifðu með Einherjum
dreymdu á dúnvængjum
fyrir Dellings grindum*.
«Jarknasteinn af jökulhjálmi hvftum
jötunkunn er Norvegs dóttir ber,
25 —