Þjóðólfur - 16.03.1869, Blaðsíða 7

— 83 —
st'Ævnm — en vi% yflrdóminn heflr ófrýandinn bygt rettar-
kr'ifn sína nm aí) dæmast sýkn af krúfnm hinna stefndn, á
aflfúllnm þeim, 6em hann hatt orbi?) fyrir í vibskiptnm sínnm
vií) þí stefndn, og heflr hann gjört aflffill þessi upp þarinig:
1. Oflítib reiknaþ fyrir útilátib hey ..... 30 rd.
2. Kanglega færb skuld frá Grafarnsverzluninni . 20 —
3. Oflítib reiknab fyrir slátrfé, sem hann hafl lagt
inn í verzlun hinna stefndn hanstib 1866 . . 142 —
4 Oflítib reiknab fyrir nll, or hann snmarib 1866
hafl lagt inn hjá þeim stefndu 26 Ipd. 4'/2 . 61 —
samtals 253 rd.
Hinir stefndn hafa nú mótmælt því, að þessi afffill eba
nppbótarkrafa takist til greina ank annars af þeirri ástæbn,
ab hún sh of seint komin fram, og er þab ab vísu svo, ab
hún speciflcerub eins og hún er nú, fyrst er komin fram vib
landsyfirrettinn, en þar sem henni þó var hrelft vib nndir-
réttinn ondir málsfærslunni þar, og ab nokkru leyti tekin til
yflrvegnnar í hhrabsdóminnm, og krafan ab öbru leyti virbist
ab eins aþ geta skobazt sem mótmæli (Indsigelse) gegn sknlda-
krófn hinna stefndn, virbist ekki betr, en ab landsyflrröttrinn
geti og megi taka hana til greiria eptir því sem ástæbur flnn-
ast til vib úrslit málsins í heild sinni í sambandi vib og meb
hlibsjón af samningnnm frá 26. Febrúar 1866.
í tftbum samningi segir þó áfrýandinn, ab hann meb því
skilyrbi, ab hann fái naubsynjar sfnar í verzlon þeirra stefndu
sknli borga þeim 200 rd., sem eldri sknld innan Nóvember-
mánabarloka næst á eptir, og heflr áfrýaridinn, eins og búib
er ab taka fram, viljaþ gjöra gildandi, ab hann hafl nm leib
og þessi samningr gjörbist, fengib 189 rd. afslátt eba nppbót
í eitt sinn fyrir öll, á nndanförnum reikningnm, sem sjálf-
sagt ætti aþ dragast frá skuldinni, en þar sem þeir stefndu
beinlínis hafa mótmælt því, ab þessi uppbót hafl verib veitt
áfrýandannm, og mebal annars skýrskotubn til þess atribis,
ab hann um sama leyti og samningrinn gjörbist, hafl nndir-
gengizt ab borga skuld sína til verzlonar þeirra meb 24 rd.
mánabarlega (hvert afdrag áfrýandinn og heflr borgab í eltt
skipti), og þetta geti ekki samþýbzt meb því, er áfrýandinn
færi fram á, ab skuldin hafl ekki verib orbin hærri en 53 rd.,
og ekkert ab öbrn leyti liggr fyrir um þessa nppbót, sem
angsýnilega hefbi þnrft ab takast fram í samningnum mob
bernm orbnm, ef hún átti ab geta komizt ab, fa;r landsyflr-
rettrinn ekki álitib, ab þessi nppbót, sem þannig engin lög-
leg sönnnn er komiu fyrir, geti, þegar henni er mótmælt af
þeim stefndn, koroib til greina, eba dregizt frá sknldinni.
Hvab því næst afföllin á þeim vörum, sem sannab er ab
áfrýandinn hafl lagt inn hjá þeim stefndn, og sem hann vill
koma meb til afdráttar á sknldinni, snertir, heflr áfrýandinn
reiknab afföllin á nllinni á 14 sk. fyrir hvert pnnd, þar sem
olliu árib 1866 yflr höfub var borgub í kauptíbinni meb 48
— 50 sk. pundib, en þar sem í reikningi hinna stefndu segir,
ab sú nll, sem áfrýandlnn hafl lagt inn, hafl verib babull,
vitanloga hafl verib borgub mob minna verbi en önnnr
nll, án þess landsyflrröttrinn geti sagt, hvab mikill verbs-
•ounrinn hafl verib, og áfrýandinn ekki heflr gjört honum þab
f*rt, meb því ab skýra þetta atribi nákvæmar, en einungis
^eiknab nllina meb því hæsta verbi, sem ullin var í á reikn-
lingsárinu, hvar i landsyflrröttrinn eptir málavöxtnm ekki gotr
keflb honum mebhald, sör landsyflrrettrinn sör ekki fært, ab
'iasma áfrýandanum nokkra nppbót á ullinni.
Vibvíkjandi þeim roiknubn affölliim á slátrfinu, sem
liffýandinn haustib 1866 logbi inn í vorzlnn hinna stefndn,
athngast, ab verbib á kjötinn, ab vísu má álitast samkvæmt
því, sem þá vár í verzlnninni í Reykjavík, sero sö 6 sk. fyrir
pnndib, þegar fallib vóg minna en 40 pnnd, en þar setn þab
er tekib fram meb bernm orbnm og áskilib í vibankasamn-
ingnum frá 3. Marz 1860, ab þær vörnr, og þá einnig skurb-
arfó, sem hann leggi inn hjá þeim, sknli borgast meb því
verbi, sem abrir bjóbi og borgi honnm, og skjalib litr. C ab
nr. 5 ber meb sör, ab einn af Reykjavíkrkanpmönnnm hafl
borgab áfrýandanum fyrir kjöt af sams konar kindum og þeim,
sem áfrýandinn lagbi inn hjá þeim stefndu sama haustib, meb
7 sk. hvert pund, virbist áfrýaudinn eiga heimtu á þessn verbi
hjá þeim stofridu, og verbr sú uppbót á 184 Ipd. 13 pd. til
snmans 33 rd. 10 sk., og ber hana ab draga frá skuldinni
til þeirra.
Hvab nppbótina á heyib, sem áfrýandinn heflr metib á
30 rd., snertir, heflr áfrýandinn, ab vísu ekki npplýst nákvæm-
lega, hvorki hvab mikib þab hafl verib, en einnngis sagt þab
hafl vorib hör um bil kýrfóbr, nð heldr hvab hann hafl fengib
fyrir þab hjá hinnm stefndn, en þar sem þeir stefndu ekki
hafa mótmælt því, ab hafa fengib heyib, en ab eins neitab
nppbótinni, en ekki upphæb hennar, virbist hún ab geta tek-
izt til greiria og ab nppbótin verbi ab ákvebast meb þeirri
upphæb, sem áfrýandinn heflr tilgreint og heimtab.
þ>ar á móti gota þeir 20 rtl, sorn áfrýandinn telr sör
ranglega reiknaba til skuldar frá Grafarósverzlun, ekki tekizt
til greina eba afdráttar, því þab skortir allar nanbsynlegar
upplýsingar nm þab, hvernig á þessnm peningnm stendr. A-
frýandinn heflr lika sagt, ab hann haft tekib út á þá í Graf-
arósverzlun, og yflr höfub ab tala virbast þeir ab vera þessn
máli óvibkomandi.
Samkvæmt því, sem þannig er til groint ganga ab eiris
63 rd. 10 sk. frá sktild áfrýandans, on þab, sem svo verbr
eptir, 179 rd. 58 sk., hlýtr áfrýandinn ab dæmast til ab borga
þeim stefndu meb leigom frá 19. Febrúar f. á. þangab tii
borgnn skebr.
Málsfærslnmabr hinna stefndn heflr í varnarskjölnm sín-
nm, eins og áfrýandinn heflr tekib fram og heimtab gjört ab
álitum, einknm í framhaldsvöm 21. Desember seinast libins,
ýms bæbi ósönnub og meibandi svigrmæli nm áfrýandann, Oig
þannig brotib gegn því velsærni, sem bæbi rðttririn og áfrý-
aridinn áttu heimtn á eptir laganna fyrirmælum í L. 1 — 12,
1—2, hann getr því ekki komizt hjá löglegri ábyrgb fyrir
þessi sín meibandi ummæli, og virbist hún hæfllega metin til
15 rd. r. m. soktar til hins íslenzka löggæzlusjóbs.
Málskostnabr vib bába retti virbist optir málaviixtnm
eiga ab falla nibr.
því dæmist rött ab vera:
Afrýandinn, landsyflrrðttardómari B. Sveinsson, á ab borga
hinum stefndn, verzlnnarhúsinn Henderson, Anderson & Co,
eitt hnndrab sjótín og níu ríkisdali 5S sk. ríkismyntar meb
lagaleigu 4 af hverjn hnndrabi frá 19. Febrúar 1868, og
þangab til borgun skebr.
Málsfærsluniabr hinna stefndu, málaflntningsmabr Jón
Gubmundsson, á fyrir hans ósæmilegn málsfærsln og meibandi
ummæli um áfrýandann í framhaldsvörri hans frá 21. Desbr.
f. á, ab borga flmtán ríkisdali r. m. til hins íslenzka lög-
gæzlnsjóbs, og þau vibhölbn nmmæli danb og ómerk ab vera.
Málskostnabr vlb b.iba rðtti falli nibr. Hib ídæmda ber
ab greiba innan átta vikna frá dómsins löglegri birtingn,
undir abför ab lögum.