Þjóðólfur - 11.10.1869, Blaðsíða 1

81. ár.
Beykjavík, Mánudag 11. Október 1S69.
41.-48.
— Póstskipið, Fönix, kom hér í kveld.
— Skonnert-skipií) Georg, 28*/2 lost, er lagt hafti út frá
Khöfn 2.(?) Agúst þ. Srs met) kornvórn og aþrar nauþsynjar
tíl kanpmanns H. P. Duus í Keflavík, kom nú nm sífcir undir
síbustu mánaþamút eptir 7 — 8 vikna útivist nieh farrn sinn
úskemdan aí) óllu.
— Kand. í læknisfræði Ólafr Sigualdason hefir,
eptir tilmælum nokkurra Árnessýslubúa fengið
samþykki stiptamtsins og landlæknisins til að gegna
sýslulæknisstörfum þar í Árnessýslu vetrarlangt
núna fyrst; fór hann þangað héðan alfarinn 9. þ.
mán. og sezt að á Eyrarbakka núna fyrst; en
lagt er það undir úrskurð og samþykki stjórnar-
innar, hvort hann fái nú þegar hin ákveðnu sýslu-
læknislaun, 400 rd. árlega. Af því héraðslæknir-
inn þorgrímr Johnsen eigi hefir treyst sér til að
fara austr til embættis síns, til að gegna því, sakir
lasleika, og mun eigi hugsa til þess fyr en um
vetrnætr, hefir hann falið herra Ó. Sigvaldasvni
að gegna fyrir sig á meðan.
— Til prófasts í norðrprófastsdæmi ísafjarðar-
sýslu er 29. f. mán. kvaddr af biskupi landsins
præp. honorar. sira Árni Böðvarsson á Eyri við
Skutulsfjörð.
— Fjárkláðans hefir nú hvergi orðið vart í
fjallsöfnum eða réttum, heldr en í heimafé, hvorki
> Ölfusinu utan lil, þar sem hann kom upp í fénu
á Grímslæk og Hranni á næsfl. vori, né heldr
tíeinstaðar annarstaðar hér syðra, nema einungis í
einni á, er strax var tekin og skorin, og álti hana
»nnar bóndi, Magnús Magnússon, er fluttist þaðan
I vor búferlum að Litlalandi, sem heitir að vera á
n®sta bæ við Hraun. Ilafa og síðan eða jafnvel
strax, er ær þessi fyrst sást í réttunum, leikið tví-
•»æiiá því, að hún hafi verið með reglulegum kláða.
f 30. f. m., um kveldið, andaðist að Drag-
hálsi í Borgarfirði, eptir 5 —6 vikna legu af mein-
Semd í heilanum, merkismaðrinn Jón Guð-
11111 ndsson (frá Háafelli í Skorradal), fæddr
II • Marz 1832, rúmra 37 ára að aldri; hann
keypti Draghálsinn og reisti þar bú fyrir 2 árum
siðan, eðr 1867, og kvongaðist þá samsumars efn-
>skonunni Guðný'u Andrésdóttur Fjeldsteð frá Hvít-
arvóllum. [>að mun flestum, er til þekkja, þykja
jafnvel undrum skipta, hve mikið og verulegt liggr
eptir hann þar á Dragháisi að eins eptir þessi 2
ár, er ber svo talandi vottum, hvert afbragðs bú-
inannsefni Jón heitinn var: bið blómlegasta bú
að öllum fénaði nú í hörðustu árum, verulegar
jarðabætr af ýmsu tægi, og mikilfengar og vel
vandaðar húsabyggingar, eigi síðr heyhlöður og
fénaðarhús, heldr en reisuleg og væn bæarhús.
Enda munu engin tvímæli leika á því fyrir neinum,
er þektu Jón heitinn Guðmundsson, og jafnframt
þekkja til víðs vegar hér sunnalands, að meðal
leikmanna á hans aldri mun trautt finnast jafnoki
hans, þegar á allt er litið, neinstaðar hér syðra ;
því maðrinn var að því skapi greindr og vel að
sér, t. d. afbragðs-skrifari og hagleiksmaðr mesti,
gætinn, stiltr, kurteis og vinsæll, sem hann sýndi
sig fyrirtaks-búmannsefni.
— Að kveldi 3. þ. món. andaðist að Stað í
Grindavík, eptir fárra daga legu, húsfrú Karólína
Porbjamardóttir (Helgasonar kaupmanns á Grund-
arfirði), kvinna sira ísleifs Einarssonar, að eins
rúinra 19 ára að aldri; gipfust þau nú í vor; var
hún mikil efniskona að ailra rómi, er hana þektu.
f Sunnud. 26. f. mún. mos?al)i prestrinn sira porvarSr
Jónsson í súkuarkirkjunni aí> Prestsbakka á Síbu, og tók
margt fólk til altaris. Eptir messuna haf%i hann orí)ií) nokk-
uí> drukkinn, haftsi svo farir) af staí) út í frost og storm, hnigií)
sofandi af hestinum fyrir framan Hórgsland, verií) borinn þang-
ab heirn meþvitundarlaus, lagltr upp í rúm og skilib þar vib
nóttina eptir 27. f. mán., 72 ára.
— Drukknun, slysfarir, styttr sjáifum sör aldr.
Dagana 27.-28. Júní þ. árs keypti Jón heitinn Guþ-
mundsson bóndi á Draghálsi skip og meriu hebau til at) flytja
húsavií) upp á HvalfjarSarströnd, og gekk forftjn vel afe öllu
utrri en því, a 'b einn hásetanua: Olafr Eiríksson (Hjörts-
sorrar bónda her á Rauþará), nálægt mibaldra-maþr, ógiptr,
datt út og drukknabi þegar; hann var hneigþr fyrir brenni-
vín í meira lagi, og ætla menn, aí) er hann nú sat nppi á*
viþarbuþlungnum, hafl honum af þeim orsöknm orþit) svo
þungt höfubií), a'b hann hafl hroti?) ofan og útbyrbis; hanrr
haf?i sokkib þá þegar og eigi skoti?) upp aptur, svo a?) ekki
varþ bjargaþ. — 6. Agúst þ. árs fór skip frá Staþ á Eeykja-
nesi inn í Gilsfjör?) til solvatekju á .Stóraholts fjörum; vorn
á skipi þessu 3 karlmenn alls og 2 kvennmenn; formabrinn
var Bjarni Eiiíksson bóndi á Hamarlandi þar á Reykja-
nesi, albróþir Olafs frá Rauþará, þess er nú var getií); „hinn
mesti dugnaþar- og ráþdeildarmaflr og sjómaílr ágætr1; þeir
I) Svo segir sira Olafr prófastr Johnsen á Stab á Reykja-