Þjóðólfur - 08.11.1869, Page 2
10 —
hafi verið komið sem næst inn á móts við «Höfð-
ann» (Spákonufellshöfða), en þá sletti í logn, gvo
allan gang tók af skipinu um hríð1. En morgun-
inn eptir laust á þessu hinu mikla ofsaveðri af
útnorðri með myrkviðrisbyl; varð þá skipið að
leggja til drifs; bar þá síðan smámsaman vestryfir
flóann og að Yatnsnesinu utarlega og þar upp í
klettana eðr klappir fyrir landi jarðarinnar Ivrossa-
ness, nál. kl. 3, og fór þar í spón; þeir 3 af skipv.,
er haldið er að fyrst hafi leitað til að bjarga sér,
yoru skipstjórinn Olsen, ungr háseti annar, og
hinn 3. kand. phil. Slefán Thorstemen, sonr sál.
landlæknis og jústizráðs Jóns Thorstensens; hann
hafði tekið sér far með skipi þessu til Skaga-
strandar, og ætlaði skrifari til mágs síns jústizráðs
og sýslumanns Christianssonar á Geitaskarði; en
þeasir 3 fórust þarna allir, og gátu eigi hinir 4
skipverjarnir, er af komust, skýrt frá því með grein-
um, hvernig þeim hefði auðnazt að komasl lífs á
land, auk heldr hitt, með hverjum atvikum að hinir
3 hafi farizt, og vera má að það sé ekki annað en
laustilgáta, er uokkrirsegja, að þeir 3 muni allir hafa
komizt lífs uppáflúðirnir, enþá liafi jafnsnart komið
ólag og sogað þá út. f>eir 4 skipverjarnir, er af
komust, komu hingað í ferð norðanpóstsins, 23.
f. mán., og Ilillebrandt hinn yngri, og fengu sér
far til Skotlands allir 5, með galeas «Áfram», C.
F. Siemsens, er lagði út úr Ilafnarfirði 5.þ. m.—
Hinn sama dag sleit upp skip Sveinbjarnar
kaupmanns Jacobsem, galeas «llanne», skipstjóri
Petersen, þar sem það iá fyrir akkerum í Kolku-
ósi (fyrir innan Grafarós), rak þar upp á land
skamt frá Elinarhólma (varphólma frá Yiðvík), og
mölbrotnaði um nóttina, svo að gefa varð upp skip
og farm til uppboðs; allir skipverjar komust af
með lieilu og höldnu og bárust í hríðinni upp að
Brimnesi», þar sem búa — eptir því sem oss er
skrifað — «einhver hin mestu sómahjón hér í
sýslu» (Skagafirði). Eigi komu þeir Jacobsen og
1) paf) rnuii sanusagt, af) er skipil) hafli sézt um hríib
frí kaupstalbnum, og merin þóttust kenna, at> þat) var briggin
Valborg, þá hafl Hillebrandt hinn yngri (sonr reifiarans), er
setlaþi af) sigla heim til Hafnar mef) skipi þessu, og fleiri
þar úr landi, mannaf) skip og ætlafe at) róa út til skipsins,
og láta fyrir berast þar um bort) um nóttina, og koma svo
inn á búfn á því morguninn eptir; en er þeir voru komnir
gólban kipp íiá landi, sáu þeir, af) skipib var lengra undan
eu þeir hugtu meí> fyrsta; þókti þeim og vinnast seintrófir-
inn, og sneru þeir svo til lands aptr vif) svo búib; roef)
þeim ófórum, sem urflu fyrir skipinu og skipverjum daginn
eptir, má þykja af) húr hafl ræzt hinu gamli málsháttr vor:
„skilr rnilli feigs og ófeigs“.
skipverjarnir hingað, og er sagt að öll önnur muni
hafa verið fyrirætlan lians en að leita hingað suðr;
enda var þá von á skipinu «Herlha» til Akreyrar
á hverjum degi, og var það búið að vera 5 vikur
í sjó frá Kaupmannahöfn, er póstr lagði að
norðan U. f. mán. í sama bréfinu úr Skagafirði
(14. f. mán.) farast merkum manni svo orð um
S. Jacobsen, og þetta slrand hans: — — «eg
«hélt hann (Jacobsen) samt einhvern þann mest
«ómissandi mann á þessum tímum, en undan
«hans veiku fótum hefir þarna víst farið seinasta
«stoðin». — — En livort þetta rætist er sjálfsagt
eingöngu þar undir komið, hvort ábyrgð hefir verið
fengin fyrir fram og í tæka tið fyrir bæði skipinu
(er skipstjóri mun hafa átt) og vörufarminum héðan.
Drukknun o. fl. (Úr bréfi af ísafirði, 9. Okt.).
— — — I þessum stormi (11, —13. Sept) skemdnst vífa
útihús og hey af) mun, og sunistabar róþrarskip og bátar,
enda þykjast elztu moiin eigi muna nieira vefr og verra um
þann tíma árs. — — — I fyrra dag hvolfdi af kastvindi ses-
æiing á leif) liingaf) úr Alptaflrfli1; skipif) var undir seglum
og lurkfarmr á því. Drukknafii þar tómthúsmafir og vinnu-
kona bæfii hblbaii úr kaupstafmum, on óllum binum varö
bjargaf) af kjól 2 stundum síbar, og var sýslumafir okkar einn
þar á mef)ai. Af) þeir allir koniust af þarna, var most því
ab þakka, af) akkeri var í skipinn möf) allióngum streng og
fóstuin f því, sem iiáfi botni, hélt skipinu vindrettu og svo
kyrru, af) þaí) eigi ruggafi meira en svo, nib þeir gátu haldif)
sbr á kjólnum, þó sjórinn og rokif) gengi yflr þá, og sýsln-
mafrinn þar af) auki haldib stúlkuuni þar lika; hún hafbi
ekki strax komizt á kjólinn, en sýslumanni tekizt ab ná henni
þangab, og batt hanu þá trofju sinni um liana, og hélt henni
þannlg; en liálfri stundu ábr en þeir komu, sem bjórgubu,
var hún öreud, og um sama leyti mistl hinn mabrinn sem,
fórst, halds á kjölunm og seig nibr af honuui án þess hinir,
gæti náb hoiium, og var haun þá ab þeir höldu meb mj"g
litlu lífi. — — — Sama dag rak hval á Snæfjallaströnd
MANNFJÖLDI Á ÍSLANDI UM ÁRSLOKIN 1868
Eptir þjóðólfi XX. 173 og landshagsskýrsl-
um IV, 661 var mannfjöldinn á íslandi um árs-
lokin 1867 ............................ 69,281
Eptir skýrslnm presta og prófasta til
biskupsins yfir íslandi eru árið 1868:
fæddir................ 2449
dánir.................1970
þannig fleiri fœddir -------- 470
Eptir þessu var mannfjöldinn á öllu ís-
landi að ársloltum 1868 ............., 69>76ö
Af hinum fæddu, er voru nú 295 fœrri heldr
1) I Isafjarbarsýslu subr úr „Djúpinu'1, næstr fjörbr rfr,r
iniian Skutulsfjörb, þar sem er ísafjarbarkaupstabr. Bitst.