Þjóðólfur - 09.02.1870, Blaðsíða 1

28. ár.
Beyltjavtk, Miðvilcudag 9. Febrúar 1870.
14.-15.
—; SIÍIPAKOMA. — Laugardaginn 29. f. mán.
sigldi hér upp skonnertskipið «Lucinde«, 51 lestir,
skipst. C.U. Iíæhler til Knudtzons verzlunarinnar,
hlaðið með salt, en sakir ofviðris af austri land-
norðri þann dag og daginn eptir, náði það eigi
höfn hér fyr en mánudaginn 31. f. mán. Skip
þetta kom nú frá Belfast á írlandi eptir 11 daga
ferð, en tvívegis fyrri, í Nóvember og Desember
f. ár, hafði það lagt út hingað frá llretlandi, en
orðið aptr að snúa sakir ofviðra. Með því komu
dönsk blöð á stangli, og bréf frá Khöfn fram yfir
Jól, og ensk blöð fram í Janúar þ. á. Með því
fréttist það af bryggskipinu norska, sem hingað
hefir verið von, eins og fyr var getið, með salt til
ýmissa annara kaupmanna hér, og til þess, að taka
saltfisk hjá þeim til Spánar, að það hafði lagt út
frá Englandi hingað 11. Nóvember f. árs, en að
hvergi hafði spurzt til þess síðar. Nú er það og
sannspurt, að skip kom í Stykkishólm um miðjan
f. mán, ekki samt «Island» til Inglis-verzlunar-
innar, heldr annað skip til verzlunar Clausens a-
gents, og færði eigi aunað en salt og kol, hafði
það haft langa útivist og hafvillur áðr, en það nú
náði liöfn í Ilólminum.
— Af almennum fréttum frá útlöndum er eigi
annað með skipum þesgum en friðr yfir allt milli
þjóðanna, og ekki neins ófriðar von; blíðviðri og
þezta vetrarfar fram til Jóla um allan norðr-
hluta Evrópu,. en þá brá til snjóa og kulda í
íianmörlHi. Iíornvaran fór fremr lækkandi, og var
SÖluverð á rúgi í Khöfn 5 rd. 24 sk.— 5 rd. 80 sk.
örn 8.—9. f. m. Eptirbréfum kaupmannn eraðráða,
að saUfislcrinn baíi selzt þeirn fremr vel, og ullin
"Svona skaðlaustn, en önnur islenzk vara miðr.
— Fj á r k lá b i n n. — Sýslumatjr Clausen fír embættisferf)
6ufir á Vatnsleysustrúnd þegar 28. f. mán. til ab gjúra þar
a!tnennar rábstafanir til klábalækninga. — Mosfellssveitingar
a^ldu nreb ser almennan fuud ab Lágafelli 31. f. mán., voru
hat og nokkrir Kjalnesingar og úr Seltjarnarueshrepp assessor
• Sveinsson; — fnndrinu ritabi stiptamtmanni áskorun nm,
^ settr verbi vúrbr úr Hafnarflrbi meb fram fjúlluuum og
en8linnm austr í pirigvallavatn.
j nVALKALF (reibarkálf?) rak upp á Hafnarskeibi 28.
111311 , 18 álnir, ab súgn, og hafti verib heill og úskemdr
0g fcozti matr.
— SKIPTAPI. Dagana 31. f. mán. og 1. og 2. þ.- mán.
fúr almenningr heban ab innan subr í Garb- og Leirusjú; var
einn mobal þeirra Einar búndi Einarsson á Kábagerbi húr
á Seltjarnaruesi, á vænu skipi meb 9 manns. 2. þ. mán. var
almerit rúib til flskjar þar sybra, og snern flestir til lands
aptr meira og minua flskaþir, en einstúku fúr úr þeim rúbri
hiugab inu eptir um kveldib. Utidir súlsetr sigldi Einar inn
ab laudi og lagbi inn Húlms- (Stúrahúlms-) sund; allir, sem
þar ætlnbu súr landtúku, vorn þá lentir og búnir ab setja
upp skip st'n; en mikil kvika var þar komin og brim nokkurt
vib land, en þegar kom inn t soud-mynnib, og var þá flug-
gangr á 6kipinu, gekk brimsjúr á skipib flatt og yflr þab og
hvolfdi því þá þegar, og urbu flestallir mennirnir undir skip-
inu, eba sáust ekki ofansjáfar upp frá þeirri stnndu; því,
eptir því, sem oss hoflr tekizt eptir, sáust utan skips eigi
abrir en þeir 2, sem bjargab var, og Einar Eiuarsson, for-
mabrinu, á ár einni, eu hvarf aptr sjúnnm von brábar. Ó-
lafr frá Byggarbi Ingimnndarson, er var lentr nokkru ábr og
búinu af> setja upp, og annar mabr þar innlendr, settn þá
þegar fram skip sín og fúru út til ab reyna ab bjarga, en
þetta var næsta torsútt, bæþi sakir brimbobanna beggja rnegin,
og af því skipib lá fast á hvoltt vib stjúranu, þar sem drek-
inn, er.hengdr hafbi verib á kinnnnginn, var úleystr frá stjúra-
færinu, en bafbi, aubvitab, snarazt fyrir borb í því skip-
iuu hvolfdi, og ætla iiienn eba telja víst, ab þetta atvik hafl
þá einnig valdib því afe meuuirnir, er flest allir hlntn ab
ienda undir skipinn, er því hvolfdi svo snúgglega, hafl eigi
getab bærzt ebr skolazt þaban, heidr hlotib ab kafna þar þá
þegar, þar sem skipib lá svona eins og skorbab á hvolfl. þeim
Olafl túkst því eigi ab bjarga nema a& eius 2 múnnunum:
Ásmuudi, einnm vinuumanui Einars, og Hinriki, húsmanniþar
í Kábagerbi, því Eitiar var þá horflun sjúnum og skaut eigi
upp aptr, en hinir 7 fúrnst þarna allir: fiorkell Eyúlfs-
sou, frá Lykkju á Kjalarnesi og Jiúrbr þjúrbarson húban
úr Keykjavík, báþir vinnumenn hjá Einari; Ujúrtr Júns-
son frá Skálmholti einnig heimilismabr haus, Loptr Lopts-
>on húsmabr í Bollagúrbum, kvongabist næstl. haust, Magn-
ús Halldúrsson (ættabr úr Kjús) vinnumabr Brynjúlfs í
Nýabæ, Júu Júnssou búndi í Grúttu, og svo formabriuu
sjálfr Einar Einarsson 40 ára, gerbar- og dugnabarmabr, og
var hreppstjúri her í Seltjarnarneshreppi nm 4—5 ár, þar til
hanu fekk lausn frá því embætti fyrir 3 missirum síban. Hann
eptirlút 3 búrn á lifl meb konu siuni, gerbar- og súmakou-
unui Valgerbi Olafsdúttur, er nú varb ekkja í annab siun meb
samkynja sorglegum atvikum, er fyrri mabr honnar Túmás
Steingrímsson fúr einnig ísjúiun vib 5. maun (2 var bjargab)
í flskirúbri her skamt frá laudi, 19. Maí 1854 (sbr. þjúbúlf
VI. 218). — Skipib fúr í spún; últ lík fuudin nema Jiúrbar.
(Aðsent). - Ábrærandi útblutun gjafakornsins til
innsveitismanna).
(>að liafa verið tvískiplar meiningar manna
um úthlutun gjafakornsins innbyrðis í sveitunum,
þar sem sumir sveitarstjórar hafa alveg synjað
- 53 -