Þjóðólfur - 09.02.1870, Blaðsíða 3

— 55 —
svipta sig og sína hungri eða þá að ganga út og
stela sér matbjörg út úr neyð, eins og dæmin eru
t*l‘ Jtitst.
Ilang-g-ang-a Hálfs konnngs
(ondir laginu: „G66a akemtnn gjóra skal“. Dansleikr).
1.
Hálfr: Finn eg afl að farið er,
Frægðar runnin sól;
|*ví skal, þegnar, halda
þessi síðust jól 1
IiálfsreTtkar: Drekkum darraðarfull,
Drepum hjör á skjöld!
Iiálfr kóngr heiman fer
Til heljar í kvöld.
2.
Hálfr: Ramman verpið, rekkar, haug,
Ræfrin stinn og hál
Að ekki vikni viðir,
Ihj verði tekizt á.
Hálfsrékkar: Drekkum darraðarfull o. s. frv.
3.
Hálfr: Gripi mína’ og gersemar
Grafa einnig skal,
Og mig beztu búa
Brynju, bjálm og fal.
Hálfsrekkar: Drekkum darraðarfull o. s. frv.
4.
Hálfr: Vili nokkur verða til
Að vitja þeirra’ í haug,
þá fær þessi’ að reyna
Dver þróttr er í draug.
Iiálfsrekkar: Drekkum darraðarfull, o. s. frv.
5.
Hálfr: Heygja skal mig hafs við strönd
Háu bjargi á;
Víðsýninu vanr
Var eg æsku frá.
Hálfsrekkar: Drekkum darraðarfull, o. s. frv.
6.
Hálfr: Yndi er að öldu glaum
Ægis digrum róm;
Margra hluta minnast
Má eg brims við óm.
Hálfsrekkar: Drekkum darraðarfull, o. s. frv.
7.
Hálfr: Skal þá skemta mér að sjá
Skeiður yíir dröfn
Ríkum hlaðnar rekkum
Renna inn á höfn.
Hálfsrekkar: Drekkum darraðarfull, o. s. frv.
8.
Hálfr: þá skal bera bjór f kuml
Reztu drykkjar föng,
Ilorna styttir slraumr
Stund, ef þykir löng.
Hálfrékhar: Drekkum dynjanda full, 0. s. frv.
9.
Ilálfr: Að ei falli’ úr minni mér
Minnar æfi skeið,
Erpr aldinn þulr
Eigri sömu leið!
Hálfsrekkar: Drekkum darraðarfull,
Drepum hjör á skjöldl
Ilálfr og Erpr halda nú
Til heljar f kvöld.
10.
Hálfr og Erpr: Geirs eg oddi marka mig,
Mín er komin stund; —•
Hart að troða helstig, I { hálfum
Illœgir karlmannslund. 1
Ilálfsrekkar: Drekkum dynjanda full,
Drepum hjör á skjöld!
Hálfr og Erpr gista Gaut
og Göndul í kvöld1.
Gr. Þ.
„Kenn hinum unga þann veg, sem hann á ab
ganga, og þegar hann eldist, rnun hann eigí af
honum víkja". Orþskv.b. 22, 6.
í reglum fyrir barnaskólanum í Reykjavík,
dagsettum 21. dag Febrúarmán. 1866, 2. grein,
stendr svo skrifað:
nKeiinarar skólans skulu og að minsta kosti
einu sinni í mánuðl fara með börnin í kirkju,
þegar messað er». Svona hljóðar þessi grein, og
reglur þessar munu hafa verið þinglesnar umvorið
1866; það er þá liðið hátt á 4. ár, síðan þær
fengu lagagildi; en í öll þessi ár höfum vér aldrei
orðið þess varir, að börnum þeim, sem gengið
hafa í barnaskólann, hafi verið gjört það að skyldu,
að fara í kirkju, svo sem greinin fyrir skipar, eða
að henni hafi nokkru sinni fylgt verið. það er
1) Eptir anuab erindi og á uudan því þril&ja, má, ,ef
vill, bæta þessu erindi vií), sem því þriþja, og verba þá vls-
urnar 11:
Hálfr: Fákrinn skal fylgja mér,
Fellib gnll vib hæll
Vil eg ei í Valholl
Vappa, líkr þræl.
Hálfsrekkar: Drekkum darraþarfuil,
Drepum hjör á skjöld!
Hálfr kóngr heimau fer
Til holjar í kvóld. Höf.