Þjóðólfur - 16.04.1870, Qupperneq 1
2». ár.
Reykjavt% Laugardag 16. Apríl 1870.
23-Í4.
— Póstskipií) „Diana“ lagfci hóíian eigi fyrri en píílma-
snnnud. 10. þ. mán. nál kl. 10 f. mifcd ; meí) því sigldu nö
snógga feríi: kaupmaíir Agúst Thomserr, Jacob Havsteen frá
Akreyri, kandid. Jrorsteinn Egilsen frá Hafnarflrþi; er haldib
aþ hans erindi só aí) útvega shr verzlunar-vórur eí)r vóru-
farm þar til HafnarfjarSar, þar sem hann heflr nú hús kcypt
ng er seztr aí> til verzlunar; Sigfús Eymundsson myndasmiísr-
inn, einuig til vórnkaupa, aþ sógn, og vöru-útvegunar mej lausa-
kaupmónnom norir og vestr fyrir hin ýmsu verzlunarfiMóg, er
þeir nú í votr hafa veriþ aí) reyna aí) koma þar á fót; en
vórnkaup og útvegur mun liann helztzhal’a haft á hendi fyrir
'erzlunar-bæudafélag þab, er myndabist hér nm Seltjarnarnes
þegar í fyrra, og gjórbi þá þegar eigi óálitlega vórupóntun
Og vörukanp frá Khöfn, eigi fleiri menn en þá voru. — Einn-
ig Bigldu nú meí) póstskipinu 40 frakknoskir skipbrotsmenn
— Af s k i ps t röndun u m vestr nm Mýrar er þah enn fremr
ao segja, aþ brátt eptir <A þan tvö frakknesku llskiskipin, sem
fyr var frá skýrt aþ orí)ií) heffti aí) skipbroti, uóttiua milli
28. og 29. f, mán , og sem hétu annah ÍS t. Joseph, frá
Portrieuz, og hitt Puebla, frá Dieppe — þaí) var ná-
liegt Gömlueyri á Mýrum, og þar björguíiu skipverjamir
aér á latid, — sannspurþist, &b 20 lík af frakkneskum sjó-
niöunum væri fundiu rekin vestr um Staíiarsveit, og hiþ 21.?
nokkru vestar og all-langt frá, svo aí) aubsætt þykir, aþ þar
um slóílir hafl hlotií) ab farast hií) 3. skipií); og enda eigi
líkiudalaust, ah jafnvel 4. skipií) hafl tapazt hér viii austan-
ver?)ar Mýrarnar, þar sem um framanver?)a fyrri vikuna hafíii
rekiþ farvií) og annab góz á land viþ Hjörtsey og þar om-
hverfls, en ekki þykir þab geta verií) neitt af Gömlueyrar-
skipunum, og því sít)r hinu, sem dau%u mennirnir reknu voru
af, sakir þess a?) veíirsta?)an hafbi verií) þar, eins og hér var,
511 af austrátt. — 12.? þ. m. rak frakkneska flskidnggu, „L’
Independont" upp undir Byasker á Mibnesi, skipverjar
höfSu verib 21, og druknubu 7 þeirra, og var?) aí) strandl.
— Samtals 9 frakknesk flskiskip hafa hleypt hér inn und-
anfarna daga, 4 lösku?), 2 meþ veika meurr; 7 af skipum
þessum láu hér enu í morgun.
— Landburíir af flski hér nm alt 4. —13. þ. mán , eu
'lyriari gæftir. — Saltlaust aí) kalla alstaíar.
— I skýrslunni ( sítasta blaíli um veríilag á útlendri og
Innlendri vöru í Khöfn næstl. vetr, hafrli skotizt yflr aí> geta
e'nnar íslenzku vörunnar, og var þaí) „sauí)akjötiþ“ eíir út-
®ntt saltkjöt af sauíkindum. Frá þv( ( öndveríium Nóvbr.
f- og fram í mi&jau Febr. er tunnan (224 pnd. aí) vigt)
'•rílsett 28 rd. þ. e. 12 (tólf) sk. pd., en seinni blota s. mán.
4. Marz er tunnan á 29— 30 rd., þ. e. 12J/v —12‘/1 sk pd.
— ÚTLENDAR FRÉTTIR, dags. London 22.
Febr. 1870.
Trá fréttaritara vorum, hr. kand. Jóni A. Hjaltalín).
í»að er nú orðið svo langt síðan eg skrifaði
y^ri nl. 1. Október, að tíðindi þi^u, er þá gjörðust
skömmu eptir eru farin að fyrnast fyrir mér, og
verðið þér og lesendr þjóðólfs því að fyrirgefa,
þótt eg fari nokkuð fljótt yfir sögu.
Vetrinn hefir verið hér nokkuð kaldari slðan
um nýár, en tveir hinir undanförnu. Og þótt vér
íslendingar mundum eigi kalla það miklar hörkur,
þegar ekki verðr meir en einhöggr ís á tjörnum
þrjá eðr fjóra daga í senn, þá er það þó tilfinn-
anlegt fyrir fátækt fólk hér í London, því að það
er mjög illa búið við slíkum gesti. Verzlun og
iðnaðr hefir verið miklu rýrari hér eptir hin miklu
gjaldþrot 1865 en áðr, og hefir því harðnað æ
meir og meir í ári fyrir iðnaðarmönnum og dag-
launamönnurn, og þessi vetr hefir þó verið þeim
einna erfiðastr; og eru menn nú farnir að gjöra
samskot til að styrkja þá, er eigi geta fengið vinnu
hér til að fara úr landi og leita sér atvinnu I Eya-
álfunni. {>ó ætla aðrir, að þess muni nú skamt
að bíða, að verzlan og iðnaðr komist f sama borí
aptr og áðr var. |>að hefir þó verið mikil bót í
máli, að kornvara öll hefir verið hér með vægasla
verði í allan vetr. Að öðru leyti hefir vetrinn verið
tíðindalítill hér, því að þingið kom eigi saman fyr
en hinn 8. þ. mán. Hið helzta umtalsefni blað-
anna hefir verið ástandið á Irlandi, sem enn eigi
hefir orðið miklu friðlegra fyrir kirkjulögin, enda
bættu þau eigi nema úr einni af umkvörtunum íra.
Hið annað aðalóánægjuefni eru landslögin, einkum
sá kafli þeirra, er gefr landsdrottni vald til að
byggja út leiguliðum sínum með missiris fyrirvara;
og er hann þó eigi skyldr til að borga leiguliðan-
um neitt fyrir endrbætr þær, er hann hefir gjört
á jörðunni. Útbyggingarréttrinn er alls eigi bund-
inn við það, að leiguliði siti illa jörð sína, eðr
standi eigi í skilum; réttr landsdrottna er skil-
yrðislaus, og hafa þeir opt farið illa með þessum
rétti, og bygt mönnum út fyrir engar sakir. Og
afieiðingamar hafa orðið, að leiguliðar hafa orðið
að fara á vonarvöl, eðr flýa land ella, og þykir
þeim hvorigr kostrinn góðr, sem von er. |>etta
hefir og leitt til margra óeirða og launvíga, og
hafa þau verið öllu tíðari í vetr en að undanförnu.
Stjórninni hefir verið legið á hálsi fyrir, að hún
eigi beitti nægri hörku til að bæla niðr þessa ó-
89 —