Þjóðólfur - 10.05.1870, Qupperneq 1

ðð. ár.
Reyltjavík, Þriðjudag 10. Maí 1870.
27—
a£gr” «Baldur», sjá auglýsingar.
— „Fylla“ tói Míian til Hafnarfjarílar 7. þ. mán. — S.
dag kom fyrsta skipií) frá Khófu hirigaí) til snþrlanda, þaíi
var til Flenshorgarverzlunarinnar vi& Hafnarfjörí), og hafþi
haft nál. 33 daga fer%. — í dag kom hór jagt „Lovisa"
(eign þeirra Egils Hallgrímssonar og Björns í þórukoti) meþ
hlaþfermi af vórum til Fischers verzlunar, eptir 39—40 daga
ferí). — Vöruskip voru komin bssti á Skagaströnd og í
Stykki6hí)lm fyrir viku sííian.
— Slup Fanny kom inn úr fyrstu hákarlalegu sinni 7. þ.
mán. meí) 100 tunuur lifrar eptir 14 daga útivist.
— Yfirmennirnir («officerarnir») á «Fylla»
eru nú í ár þessir: Captain Skibsted, yörforingi;
næstr honum gengr præmierlieutenant Johncke;
þá eru enn præmierlieutenantarnir: Möller, Wan-
del Og Holm; skipslæknir Hammerich; bryti Cast-
berg, og Nielsen gufuvélar-meistari.
— Með almennu umburðarbréfl biskupsins yfir
íslandi til allra prófasta og presta, dagseltu 2. f.
mán., er birtr konungsúrskurðr 19. Febr. þ. árs,
þar sem er «faWzt á», að «handbók sú fyrir
p r e s t a á í s 1 a n d i», sem út gekk hér frá lands-
prentsmiðjunni næstliðið ár (sbr. bls. 14. að fram-
an), megi innfœrast til brúkunar við guðsþjónust-
»una og önnur embœttisverk presta á íslandi,
»og að eitt exemplar af henni megi kaupahanda
»hverri kirkju í landinu á hennar kostnað, sem
»hlutaðeigandi sóknarprestar geti notað». — í niðr-
lagi umburðarbréfsins er tekið fram það álit bisk-
upsins sjálfs: «að prestar megi eins eptir sem
#áðr fara eptir hinni eldri handbók, ef þeir vilja
»það heldr, og í þeim greinum,' þar sem þeim
»kann að þvkja hún viðkunnanlegri».
Ritdóm um handbókina í útlenzku tímariti má
lesa hér aptar í blaðinu bls. 110.
— Blaðið *Baldr» hefir eigibirzt síðan þetta
4. númer (3. ársins) kom út, 19. Marz þ. árs, er
leiddi með sér sakarhöfðun eptir yfirvaldsskipun
móli ritstjóranum, eins og getið var í þjóðólfi 24.
Marz og 4. Apríl þ. á.; ekki er enn dómr geng-
inn í sökinni fyrir héraðsréttinum hér. — Kaup-
endr og lesendr «Baldrs» furðar á því, hvað lengi
t>lað þetta liggr niðri, og fáum vér daglega fyrir-
spurnir skriflega og munnlega um, hvað þessu
valdi, hvort *Baldr» sé hættr eða «genginn inn»,
sem kallað er, o. s. frv. Menn furðar máske hvað
mest á því, og það er líka sannarlegt tiltökumál,
að hvorki skuli ritstjórinn né útgefendr hafa látið
neitt til sín heyra allan þenna tíma, t. d. með
auglýsingu í J>jóðól(l, um fyrirætlanir þeirra og að-
gjörðir til að halda blaðinu áfram, hvað því sé helzt
til fyrirstöðu, eða hvort «vér þá als ekki megum
vænta hans framar»; þetta var og er þeirra skylda
að upplýsa almenning um undandráttarlaust.
Yér vitum nú það eina um þelta, að því leyti
hermanda cr, að sakamálið gegn ritstjóranum út
af fyrir sig er engi liindrun fyrir útgáfu blaðsins;
a ð hann hefir farið þess á leit við yfirstjórnina
(stiptsyfirvöldinl, fyrir meðalgöngu yfirprentarans,
að fá blaðið prentað áfram, enda fram boðið, að
sagt er, borgun fyrirfram fyrirhvertnumer,jafn-
ótt og handritið væri afhent; að yfirstjórnin haíl
eigi afstungið, að blaðið fengist prentað með svo
feldum kjörum eðr öðrum, er prentsmiðjunni mætti
fyllilega borgið vera fyrir greiðslu-vanliöldum, en
haft þó í skilyrðum í móti, að slíkir prentunar-
kostir yrði að vera bygðir á skriflegum
samningi1 við einn eðr annan fullveðja mann og
samningsbœran. — |>ess vegna er eigi annað sýnna,
en að einmitt standi á þessu með framlialdandi
útkomu blaðsins «Baldrs», að ritstjórinn fái til
fullveðja mann til a ð s e m j a við prentsmiðjuna,
ef honum er alvara með að lialda því áfram.
— Skiptapar og manutjún. — 13. f. mán. (mibvikud.
fyrir Skírdag) var aí> vísu allgott veíir og alment róií) hér
snnnanljalls, og varb engum hör aí) sök, en ofaufjalls var
brimbr sjór þegar um morguninn, og þótti síþr en ræíiis-
legt þar um Eyrarbakka og Stokkseyri. Eigi at) sítir ýttu þá
3 skip frá Eyrarbakkasandi, þar sem allir alirir töldu ófært,
og komust ineí) naumindum út slysalaust, en brimabi eun
meir þegar upp á daginn koin, svo al) 2 skipin álitn ófært
at) ná þar lendingu, og lileyptu 6vo vestr til þorlákshafuar og
lentu þar, en hib 3. skipit), er verzlunarmatlr porleifr Kol-
beinsson átti at) hálfu, hölt til sinuar lendingar eigi aíi 6Íl)r,
1) petta er ab öliu samkvæmt því, er Btiptsydrvöldin beittu,
þogar urtiu útgefatidaskiptin viti þjóbólf hanstit) 1852; uýi
útgefandinn mátti undirgangast met) skriflegum samuingi viti
yflrpreutarann, at) borga allan prentunar- og pappírskostnaíi
fyrirfram út í hönd fyrir hvert einstakt uúmer, og stób
vit) þat) um 2—3 hin næstu ár á eptir.