Þjóðólfur - 06.07.1876, Blaðsíða 1
Kostar 3 kr. (erlendis 4 kr.). 21. blað.
32 arkir árg. Reykjavik 6. júli 1876.
7~Leiðrjetting. í 19. nr. þjóðólfs er ranghermt, að
a0ur hafi týnst af póstskipinu; maðurinn komst af óskemmd-
^L_Þegar stiginn hrapaOi með hann.
Póstskipið Diana, kapt. Wandel, kom hingað eins og
' stóð 1. þ. m., hafði það farið frá Höfn 11. f. m., fengið
,l8jöfn veður, en gengið að öðru leyti vel og komið við á
^inum tilteknu höfnum. Á Raufarhöfn gat skipið ekki legið
alcir grynninga, og kemur þvf þar víst ekki framar við. Óvíða
Ol0u menn verið búnir að frjetta um komudag skipsins, varð
Pv> lítið um flutninga hafna milli. Ilingar komu til bæjarins
0 nianns, sem sumpart verður hjer eptir, eða fer aptur með
klpiuu • meðal þeirra herra Skapti Jósefsson, ritstjóri Norð-
Hann var kosinn af Eyfirðingum til þingvallafundarins
ná Vöruflutningur hingað með Díönu var auk póstsins
eins lítill farangur, sem tilheyrði verzlunarm. hra J. Blöndal,
ern hingað flutti með fólk sitt.
Herskipið Fylla kom til Akureyrar 25. f. m., og hafði
r°Ppt tvisýnt veður fyrir Horn, en móti þvf er menn hugðu,
r0u þeir ekki neins íss varir (heldur ekki Díana), og mun hann
Pvf hafa kvatt oss að sinrti.
. prófessor John strup var 25. f. m., erDíana lagði frá
ukureyri, f brottbúningi austur til fjalla, og Ieið þeim fjelög-
m vel. Prófessorinn hefur lofað að heiðra blað vort með
nh skýrslu um ferðir sfnar alþýðu vorri til fróðleiks.
T í ð a r f a r. Síðan um sólstöðurnar hefur veðráttan
aft heitta all-hlý, en þó votviðrasöm hjer syðra. Fyrir vest-
°g norðan voru sólstöðuvikurnar óvenjulega heitar. Hefur
8r°°ri síðan daglega mjög farið fram.
v), Fiskiatli allttil þessa sárlítill hjersyðra. Peningshöld mjög
a t lakara lagi, einkum á lömbnm.
E 1 d ur uppi. f Arnessýslu fundust jarðskjálftar þ. 22. f.
> og þóttusl menn úr llreppunum sjá sem reykjarmökk nokk-
0 f.norðri yfir fjöllunum, en frekari vissu vantar enn.
„ pr Skagafirði: «27. júní. Nú f 12 daga hafa
miklir hitar opt -j- 30° R. í sólunni og + 10—14° á
s hooi. Ganga hjer nú fráfærur, fyrst eins og vant er á
I '°onum, og svo á vesturfarafjenaðinum, sem kaílaður er út
ai>ðárkrók annað kvöld — án þess neitt skip sje þar komið
V®-. Liga þeir að nesta sig sjálfir, og ætla eg að sá kostur
hr 0| eptir öðrum viðurgjörningi, sem þeir munueiga von á á
jnf Ssaskipi Slimons. Verða f förinni margir heilsulausir aum-
(en,ar og börn á I. ári. Sumir setjast aptur, sem ekki hafa
]e inn skuldir sinar. Astand fólksins sýnist hið óyndis-
er ?s,a, margt af því ótilbúið að fæði og fötum eða öllu, enda
llnn mesti jarmur, grátur og vandræði til þeirra að heyra.
reÁft *r^ Vfðimýri fannst 6. þ. m. óskaddað,
Uj f ^ grúfu ájarðhnausi austanvert við völnin, nokkur hundr-
fylgíi- ma fra vöhinni. Hann var jarðsunginn þ. 17. þ. m., og
1 honum mikill mannfjöldi til grafar».
freja^ ý p r e n t s m i ð j a. Páll Ólafsson umboðsmaður á Uall-
Sij)jvrstöðum hefur fengið konungsleyfi til að stofna prent-
SoQ j0 ^ Eskifirði. Er f ráði, að bróðir Páls, herra Jón Ólafs-
'Alaskafari) stofni þar blað fyrir Austfirðinga.
ftera ,^hattanefndin.
f°l(faren-
að * „Siorir
f>ótt vjer ekki sjáum oss fært að
8endum vorum jafnfjölyrta skýrslu, sem 16. nr. ísa-
skulum vjer nefna aðalatriði þau, sem mælt er
1 núin sje komin að :
aöra ]L mynda skuli einn skatt og jafna á lönd og lausa
• UngstjUu | 1DS ór hinum ýmsu manntalsgjöldnm — skatti, kon-
^Ltlar ( ejaftolli, lögmannstolli, manntalsfisk og alþingistolli'.
*e8a ejn .D(hn að þessi gjöld í einu lagi muni nú nema frek-
1 fandiUu' alin ^ hvort tfundarhundrað, sem nú er fram talið
2
ISum1!.1’83815311 V1" nefhdin selja, af stein- og timb-
°00 V,, ?ndsins, og stingur upp á 2 krónum í skatt afhverju
v 3. r!lrði húsanna2.
°rpuUar_ e ^ j u s k a 11 u r, sem leggist á alla embættismenn,
0 eiri Utn ,°S iðuaðarmenun, sem hafa 1000 kr. tekjur eða
s' bvf v»„..rið' Á að miða þann skatt við 1 til 5 af hundraði
r»i i ut u ai uuiiuhiui
le,, .a jarðcj ,Vaxanðl ei)lir tei'jurn- Sami skattur skal og leggj-
''~\tiltpií;'í’eDC'ur °8 peningamenn, ef eignir þeirra ná veru-
1^7-—jjjjj upphæð. ______________________
haunij10 hað gjald voru aimars saniin á síðasta alþingi.
nnahafnarbúar borga í ár til bæjarins 2000,000 kr. í þann
Enn fremur ræður nefndin til, a ð taka af tfundarfrelsi,
presta, kirkna o. s. frv.; að setja sýslumenn á föst laun, og
a ð jarðamatið verði sem allrafyrst athugað og endurbælt.
Nefndin mun nú þegar hafa lokið starfi sínu; hefur hún
haft hinn erfiðasta og vandamesta starfa með höndum (engu síður
en skólanefndin) einkum í því, fyrst að fá sjer, og síðan rann-
saka hinar nauðsynlegu skýrslur, töflur og reikninga, til þess
að geta farið sem næst um hinn s a n n a fjárhag landsins með
hans eðli og ásigkomulagi á því timabili og undir þeim á-
stæðum, sem vjer nú lifum. Skulum vjer sfðar með tilstyrk vit-
urra manna reyna til að skýra þetta mál fyrir lesendum vorum,
eins og oss virðist skynsemlegast, en því miður ætlum vjer
að fáir nema reyndin ein sjeu til hlýtar færir að semja stöðug,
fulleðlileg og vinsœl skattalög á landi hjer, enda er þessi tími
þjóðarinnar nýr og fullur breytinga og byltinga. Flestir elska
t'ramfarir, þótt aðferð og manndáð sje misjafnt, en vandinn er
að halda hvorki of laust nje of fast hvorki við hið gamla nje
hið nýja, því mikiö af þvf gengur hvort sem er sinn veg gegn-
um greipar vorar. Meðalhóf framfaramannanna virðist mest fólg-
ið í því, að sjá jafnglöggt aptur sem fram, þ. e. samband nú-
tíðar við fortíð og framtíð. En hve fáir hitta það meðalhóf?
jþað sem öllum fyrst og fremst mun þykja athugavert við til-
lögur nefndarinnar er þessi tekjuskattur, þ. e. þar sem hann
bætist á hin gjöldin, svo og hitt, ef nefndinni ekki hefur hugs-
ast neitt ráð til þess að bæta fjárvirðingu og framtal á land-
inu, sem í fjárhagslegu 06 einkum siðferðislegu tilliti er svo þýð-
ingarmikið mál.
Frá iitlöndum.
7. f. m. andaðist J o s e f i n e, ekkjudrottning Svfa og
Norðmanna, ekkja eptir Óskar 1., gipt honum 1823. Af þeirra
5 börnum lifa tvö eptir, og er annað þeirra Óskar konungur
2. Josefine drottning var dóttir Evgens prins af Leuchtenberg,
stjúpsonar Napóleons mikla; hún var gáfuð og góð kona, og
hin sæmilegasta drottning.
— Hinn afsetti soldán Tyrkja liefur að sögn sjálfur ráðið
sjer bana. Ófriður og uppnám þar f löndunum stóð við sama,
allar fregnir óljósar, og enn mjög svo óvíst, hvernig slórveld-
in að lokum koma sjer saman um úrskurð þeirra vandræða,
en innan skamms verður nú úr þeim að skera, og þykir all-
tvísýnt, hvort hjá stór-styrjöld verði komist, þar eð ekkert stór-
veldanna mun vilja missa sinn hluta. f>ar sem Tyrkjans hræ
er munu margir ernir safnast.
— Grundvallarlagadagur Dana, 5. f. m. var haldin að venju
með mörgum þjóðhátiðum, en þó engri allsherjarhátíð i þetta
sinn. Stóð þar eins og lög gjöra ráð fyrir efst á dagskrá deil-
an milli «hægri» og «vinstri» — þær tvær höndur sýnast eng-
in lög að geta sætt! — í þeirri veizlu, sem J. A. Hansen
tók þátt, sagði hann meðal annars á þessa leið: »í dag er
gleðidagur mikill, því vjer höfum fullkomnum sigri að hrósa
síðan á kjördeginum 25. apríl. Þann dag tók frelsissaga Dan-
merkur nýja stefnu. Alþýðan þoldi ekki lengur ofsa höfðingj-
anna. Aður fyrri börðust «latinumennirnir» (hægri) að sönnu
til frelsisins, en þeir ætluðu sjálfum sjer afnot þess, enda tak-
mörkuðu þeir alþýðufrelsið 1866 með breytingu grundvallar-
laganna. En lof sje góðum guði að ekki varð meira af, og að
háskinn gat vakið fólkið. Frelsið stendur nú með sigur í hönd-
um. Lofum mótstöðumönnum vorum að hamast (rase), efþeim
er það tii fróunar. En vjer skulum nú knnna hóf vort og
fara að engu óðlega, er oss það innanhandar, er andskotar
vorir liggja flatir á foldu». það má nærri geta, hvort hinum
herrunum svellur ekki móður við slíkar ræður. Á þinginu
virðist þó allt vera með spekt, og ráðaneyti konungs allfast
enn í sæti; eru nú nefndirnar f óða önn að semja hin nýju
lög, einkum um landvarnirnar.
Georg Grikkjakonungur var orðinn nær heill heilsu.
— Landi vor Jón prestur Bjarnason er nú ritstjóri vikublaðs
eins allmikils, er heitir «Budstikken», sem er skandinaviskt
frjettablað (á dönsku), út gefið i Minneapolis, höfuðborginni í
ríkinu Minnesota í Bandaríkjunum.
Sýningarhátíðin í Filadelfíu. 10. mal síðastl. var
dýrðardagur mikill fyrir bandaþjóðir Vesturheims; var þá opnuð
sýningurhöllin hin mikla í Fíladelflu. Þessf sýningargjörð er
hin fyrsta, sem fram fer ÍAmeriku; er hún miðuð við 100 ára
89