Þjóðólfur - 11.12.1880, Page 1

þJOOOLFUR.
(M I L L IB IL S B L A Ð).
Kostar 3 kr (erlendis 4 kr.),
borgaat fyrir lok ágústmán.
Reykjavík 11. Des. 1880.
Uppsögn á blaðinu gildir ekki, nema
pað sé gjört fyrir 1. okt. árinu fyrir.
— Oss befur þótt betur eiga við, að Djóðólfur byrjaði með
nýju ári, heldur en að hann endaði eins og hingað til og
fylgdi ekki árinu. Fyrir því höfum vér ráðið af, að gefa út
þetta <«millibilsblað» 'og fá kaupendurnir það ókeypis, en
hið fyrsta blað næsta árgangs af J>jóðólfi mun koma út á ný-
ársdag 1881 og svo að forfallalausu annanhvorn laugardag úr
því, en um alþingistímann að sumri á hverjum laugardegi.
Vonumst vér til að menn taki það eigi illa upp, þó þetta
blað hafi engar alþjóðlegar ritgjörðir að færa, því nú er logn,
eins og við veðraskipti, á meðan hinn gamli pjóðólfur er að
leggjast til hvíldar en hinn nýi að rísa. Mega menn þakka
ritstjóranum, sem nú fer frá, langa og trygga þjónustu og
fyrir baráttu hans, einkum fyrir því, eptir hans eigin orðum,
oð missa eklti gnðra manna hylli. ÍM miður mun oss ekki
takast að halda þeirri stefnu, sem |>jóðólfur hefur haft,
því vér getum ekki áttað oss á henni. Vér ósk-
um og vonum, að hver og einn muni meta að verðugleikum
hið langa erfiði og stríð vors burtfarna vinar og íhugi um
leið, hvað það er, að gefa hér út blað. þ>að, sem frekar þyrfti
að minnast á við fráför hins gamla ritstjóra þjóðölfs, þá vís-
um vér vorum heiðruðu lesendum til síðasta tölublaðs af lians
gamla pjóðólfi, 27. f. m., hvar hann lýsir sjálfum sér, og
kunngjörir fyrir almenningi hrós það, er hann fái í dönskum
blöðum.
Ritstjórn slíks blaðs sem þjóðólfs verður að vera öllum
óháð, og má eigi láta tálmast af persónulegum hlutföllum, en
þetta hefur optast nær loðað við blö’ð vor, og ekki sízt nú á síð-
ustuárunum, og hefur það verið einn meðal hinna örg-
ustu fjanda gegn framförum í þeim greinum, sem blöðin
hvað helzt eiga að styrkja.
l>að hefur gegnt furðu, hversu vor íslenzku blöð á seinni
tímum hafa sneitt fram hjá að hafa greinar meðferðis um
«lífið í Reykjavík®, en um það er sannarléga vert að rita
opt og títt, og vér vitum, að það er einnig nauðsynlegt fyrir
landsmenn, að heyra frá því sagt hispurslaust. Lífið í Reykja-
vík verkar á allar stéttir landsins, því þaðan kvíslast allur
embættismannaflokkurinn, og mikið af handiðnamannaflokkn-
um, svo nú einnig á síðari árum kvennfólk allmargt, sem
ýmist giptist þaðan eða sem hafa verið þar á kvennaskólan-
um. Sé nú góður bæjarbragur í Reykjavík, þá nýtur landið
þannig góðs af honum, se hann slæmur, þá ættu landsmenn
að forðast að láta ungmenni sín alast þar upp. Landsmönn-
um getur því ekki staðið á sama, hvernig til hagar í Reykja-
vík, og mætti þykja vænt um að fá sannar sögur af því, og
þær munum vér meðal annars færa lesendum vorum. Lands-
mönnum má engan veginn þykja lítilfjörlegt að heyra talað
um Reykjavík, hún er þó sannarlega höfuðstaður landsins, því
getur enginn neitað, og að vissu leyti eign landsins með öll-
um hennar opinberu byggingum og stofnunum, landshöfð-
ingjasetri og fl., og af því einkum Norðlendingar opt
hnýta að henni með óþægilegum orðum og ástæðulausum
getsökmn, þá ætti það að vera skylda Djóðólfs, að leiðrétta
slíkt, þar sem ekki er rétt hermt, og halda taum hennar í
því sem hrósvert er, en draga ekki dulur á það, sem miður
mætti fara, til varúðar fyrir aðra.
|>að er samt enganvegin meining vor, að vilja ota slík-
um Reykjavíkurgreinum avo mjög fram í blaði voru, að ekk-
ert annað verði umtalsefni þess, því nóg er um að ræða: um
verzlunina, þingmál, póstferðir og póstafgreiðsln, vegi, skólana
og margt fleira, sem vér ekki munum láta í þagnargildi; en
það má nærri geta, að vér í mörgu yfirgefum þann anda, sem
Djóðólfur hingað til hefir talað í um flesta þessa hluti; en
þess var engin von að hann hefði það öðruvísi. því mest var
um það hugsað að reka sig hvergi á, og st.yggja engann.
En nú er eptir að vita, hvernig hinni nýu ritstjórn tekst
að gjöra blaðið úr garði, og er það mjög undir hælinn .lagt,
en allt far mun hún gjöra sér um það, að láta það verða
sem bezt; en þar sem það sýnist hafa verið mark og mið
f>jóðólfs á seinni tímum, að ávinna sér hylli einstakra manna,
þá mun sú stefna hans vera undir lok liðin með hinni nýu
ritstjórn, sem mun eiga undir að láta Djóðólí fiytja hreinan
og beinan sannleika, hver sem í hlut á, og alls ekki fara í
manngreinarálit, því hún vill heldur fáa vini, sem styrki hana
í þessa átt, en marga smjaðrara, sem aldrei reynast vel, ef á
þarf að halda.
— Póstskipið Phönix, skipherra Kihl, lagði af stað héðan í
siðasta sinni þ. á. þann 1. þ. m.; var það sökum óveðurs að
það varð ekki fyr. Með því fóru til Kaupmannahafnar: kaup-
mennirnir Holgeir Clausen, alþingismaður Snæfellinga, Yalde-
mar Bryde frá Borðeyri, Jón Jónsson frá Borgarnesi, faktor
Matth. Johannesen, skipstjóri Jón Gunnlaugsson, snikkari Helgi
Helgason, 2 múrarar, Andersen og Low, sem hafa verið við
alþingishússbygginguna, og yngismey Kristín Bjarnadóttir.
l>essir 6 síðasttöldu farþegar voru allir hér úr bænum. Auk
þessara fór og maður að vestan.
Skipið flutti héðan ógrynni af rjúpu og talsvert af salt-
fiski, og skal síðar getið nákvæmar um farm þess hingað og
héðan, því það er eptirtektavert, en nákvæmar skýrslur um
það höfum vér enn ekki getað fengið.
Rjúpnaveiöi
Nú í nokkur undanfarin ár hefur rjúpnaveiði sunnanlands
verið tíðkuð svo mjög, og ógrynni drepið af fugli þessum, að
margur er farinn að verða hræddur um, að það horfi til eyði-
leggingar á honum. J>að sýnist líka fjarski, þegar á einu
hausti, eins og nú í ár, eru drepnar fram undir lOOþúsundir.
Eg get aldrei verið þeirrar meiníngar, að þetta gjöri svo
mikið til, því fyrst verður maður að aðgæta, að rjúpan klekur
út minst 10 eggjum að meðaltali á ári hverju, og er því við-
koman geysimikil; og í annan stað er fugl þessi um fjöll og
jökla á öllu landinu, og hartnær alstaðar í friði, nema hér
sunnanlands, þareð hér er sá eini markaður fyrir rjúpu, með
því eimskipaferðir eru hér fram eptir vetri og svo aptur seinni
hluta vetrar, en annarstaðar frá verður hún ekki send til
útlanda. Á meðan því markaður fyrir rjúpu er eingöngu syðra
þá álít eg rjúpnaviðkomunni als ekki hætta búin, enda
væri það talsverður skaði fyrir landið, ef þessi fugl væri eyði-
lagður, því minna munar, en ef svo færi, því að meðaltali nú
hiu síðustu 3 ár mun meiga fullyrða, aðrjúpa hefur verið keypt
fyrir hérumbil 20 þúsund krónur á ári.
pegar svona mikill arður er af rjúpnaveiðinni, þá gegnir
það furðu, að þeir landeigendur, hvar rjúpa fæst, ekki skuli
1