Þjóðólfur - 23.04.1881, Blaðsíða 1

þJOÐÓLFUR.
Kostar 3kr. (erlendis 4kr.),
borgast fyrir lok ágústmán.
Reykjavík 23. April 1881.
Uppsögn á blaðinu gildir ekki, nema q
pað sé gjört fyrir 1. okt. árinu fyrir. "• u,flu
~~ Póstskipið "Árcturusn fór héðan árdegis 13. þ. m.; með
hvi fóru þessir: kaupmennirnir Páll Eggerz úr Reykjavík, Snæ-
^jörn porvaldsson af Akranesi, Einar Jónsson frá Eyrarbakka
Jóhann Möller frá Blönduós; formenn innlendra verzlun-
kffélaga: Eggert Gunnarsson að norðan, Teitur Ólafsson úr
^fýrasýslu og Sigurður Andrésson af ísafiiði; herra Georg
^hordal úr Reykjavík, óvíst í hverjum erindum; presturinn
81ra korkell Bjarnason frá Reynivöllum og bóndi Haldór Jör-
'íodsson af Álptanesi, báðir að Ieita sér lækninga; snikkari
^lafur Briem, 3 enskir ferðamenn, 22 skipbrotsmenn af
"Phönixn og 18 frakkneskir skipbrotsmenn. Voru þannig als
54 farþegar með í þetta sinn, og þótti fullásett. Af vörum var
^Ptur á móti ekki mikið til útfiutnings, sem ekki var við að
áast, þó fóru nú með 65,864 pnd. af saltfiski, 34 Föt með
ý®1' 3,729 pnd. ullar og rjúpur í 65 tunn. og í kössum að
rumtnáli 478 teningsfet, en tii uppbótar við vörufæðina, voru
Sendar bér um bil 100,000 kr., í póstávísunum og peningum.
, 3 Norðmenn hafa komið þessa daga, hlaðnir timbri; er
Pao sagt mikið dýrt, og dræmt gengur þeim verzlunin, enda
lípku ft fyrir satt’ að heiri 11111111 síöar koma °S verðið muni
kka. 16. þ. m. kom skonnert --Sigþrúður" til verzlunar
^rkaupmanns VV. Fichers, hlaðin ýmsum vörum, mun megn-
, af því vera nauðsynjavörur. Hafði skip þetta farið frá Höfn
m- °s var þá í samflota með 11 öðrum íslandsför-
tm' sem hingað stefndu. 18. þ. m. kom hér skipið Charlotte
hafa-6 ulunar kauPm- J- p- p- Brydés, (fyr verzlun Havsteins),
einn* f lagt flá ®öfn ^ dögum á undan «Sigþrúði", það er
aðfli F • erœt mestmegnis nauðsynjavöru. Síðan þessir nýu
tii utningar komu hingað, er kornvara stigin mjög í verði, 5
kaffi tunnan, frá PV1 sem var í haust, aptur á móti er
er fnUaykur í lægra verði, en verðlag þetta á kornvörunni
þe . 1 astæða til að vona að lækki bráðlega, því mest mun
börn Iarlhafa stl,glð. ytra af aðflutningaleysi, meðan ísarnir
íQeð'h U nutning á SJÓ- Pngar sérlega nýar freguir komu
o pessum skipum, frá því «Arcturus fór hingað, nema hvað
koiJa1 aíráðlð' að gufuskipið «Valdimar« sem hér hefir áður
oe !?;• yrðl SJ°rt ut sem Póstgufuskip hingað í stað «Phönix«
s setti hann að leggja frá Höfn þann 21. þ. m.
Útlendar fréttir.
Með seglskipum frá K.höfn bárust oss blöð sem ná til 3.
þ. m. Eitt hið tíðræddasta í þeim er um þessar mundir á-
standið í Rússlandi. J>ar er fastlega haldið fram rannsóknum
mót níhilistum, og kemur alt af upp meira og meira, sem
sýnir hversu margkvíslaður þessi flokkur er, eigi að eins um
Rússland, heldur einnig annarstaðar í löndum, og hversu hann
er í sambandi við aðra samkynjaða óstjórnarflokka. Níhilist-
ar þeir sem handteknir hafa verið eru harðstæltir og með-
ganga lítið. Lítur svo út sem þeir óttist hvorki píslir né bana,
og eru þeir svo einbeittir að þegar morð er ákveðið, þá bjóð-
ast margir hver í kapp við annan til að framkvæma það, og
svo hafði verið um keisaramorðið. Ýmsir embættismenn hafa
verið handteknir sem vitorðsmenn níhilista, og kvennmaður
einn af göfugum ættum, Sophie Perowsky, greifadóttir, vel
mentuð og fríð sýnum ; hún hefir játað að hun hafi verið í
vitorði með Hartmann er liann gerði Alex. 2. banatilræðið í
Moskwa 1879, og að hún hafi fengið Russakoff sprengiknett-
ina til að kasta undir vagn keisarans. 27. f. m. var lík Alex.
fært til Péturs-Pálskirkjunnar og fór það fram með mikilli
viðhöfn, en tveimur dögum áður var rannsakað undir brúnni
á Nevafljótinu, sem líkfylgdin átti yfir að fara, ogfundust þar
undir sprengigöng troðfylt með púður og dýnamit; hafði það
verið áform níhilista að sprengja líkfylgdina alla í lopt upp.
f>að hafa menn fyrir satt, að Alex. 3. muni ætla að gefa þegn-
um sínum stjórnarbót og einkum gera sér far um, að hún geti
orðið að gagni, en til þess er eini vegurinn að efla skóla og
upplýsingu. Enn er óséð um það, hvort jöfnuði verður ákom-
ið milli Grikklands og Tyrklands; sendiherrar frá stórveldun-
um sitja í Konstantínópel og eru að ræða það mál, og hafa
ýmsar uppástungur verið um landa afsal af hendi Tyrkja til
Grikkja. Nú hafa Grikkir eptir seinustu fréttum heimtað, að
málið væri borið undir sig fyr enn því yrði ráðið til lykta.—
Englendingar hafa samið frið við Búa upp á þá kosti, að þeir
viðurkenni yflrtign Englandsdrotningar, en hafi að öðru leyti
29
Þfum ^egar Illugi heyrði orgelið nefnt’ varð haun sem
Ur) u °stlnn. Hann stóð nokkra stund grafkyr í sömu spor-
°S talaði ekki orð frá munni.
pjjj.] Pn þegar stífla er sett í á, þá brýzt hún fram með
v ^eira afli en áður, þegar hún fær framrás.
sjns "Koma á orgeli, koma á orgeli", grenjaði hann lok-
hUrt "^et eg Þá hvergi haft frið, og á þá að flæma mig
komistaf j°rðinni? Já Það segi eg eitt skipti fyrir öll, að
altUen ‘ á’ skal eg ekki horga einn einasta slíilding til
riliU ningsÞarfa hér á íslandi framar, því eg fer til Ame-
tlr hino ^,ar eru miktu stseri-i orgel enn nokkurn tíma kem-
&að í kirkjuna» sagði presturinn brosandi.
eiuhverst"^a ^á’ Jæa ^*’ sagði fllugi með mestu ákefð.
Þá legst aða? verða.vondir að vera' og ef ekki vill betur til
b^jöklum6^ °t; æri ^eil mig svo með orgels-arginu uppi á
Sagði jja* Pn hvað æth Þlð annars að gjöra með orgeI?»
h°kkUrn J 6nn fremur< °g Iet helmingi hærra í honum enn
Vitið Þið áður‘ “Vitið Þið um hvað Þið eruð að biðia?
ekki ettt hað’ að Þegar orgel er komið í kirkjuna, þá heyrist
UlU' að euðlaSta °rð af sálmunum? Úað er með öðrum orð-
Það’ piltar S í,rð V6rður að víkja fyrir 8arginu* Já ljðtt er
Pví fá menn sér þá ekki eitthvað til að orga á
30
meðan presturinn er í stólnum, svo að enginn fái held-
ur að heyra prédikunina. Haldi þeir með orgeli, gargi
þeir, æpi þeir, öskri þeir, drynji þeir eins og illhveli eða
manneygðir tarfar sem sitja fyrir mér, en eg tek mitt guðs-
orð fram yfir allan gauragang. pað getur hver láð mér það,
sem vill», og um leið °g hann sagði Þetta barði hann
hægri hendinni svo fast niður í stofuborðið að bollapörin
dönsuðu.
-Varið þér bollapörin, Illugi minn», sagði prestur.
Vara, vara, vara mig! Við hverju ætli eg ætti að vara
mig, nema heimskunni í sumum mönnum, þessum gikkjum,
sem vilja lepja alt upp eptir Reykjavík þessum hálfdanska
hundsrassi? Sem vita ekki upp á hverjum bölfuðum óþarfanum
þeir eiga að taka, til þess að kúga fé út úr fátækum aum-
ingjum; °g er ekki nóg, hvað þeir sjúga út úr almúganum
handa sjálfum sér, heldur leita upp alla ósiði, sem annar-
staðar tíðkast, tll þess að þeir skuli bætast við álögur manna;
sem jafnvel leitast við að svipta aumingjana guðsorði, sem á
þó að vera þeim til huggunar og harmaléttis, þegar embætt-
ismennirnir eru búnir að svæla allar reitur þeirra undir sig».
Prestinum þótti allhart að sitja undir þessari prédikun,
því að hann gat ekki fundið, að hann ætti slík orð skilið
fyrir það, að hann hefði viljað stuðla að því, að söngurirm í
33