Þjóðólfur - 29.10.1881, Qupperneq 1

þJÓÐÓLFUR.
Kostar 3kr. (erlendis 4kr.),
borgast fyrir lok ágústmán.
Reykjavík 29. Oktbr. 1881.
Uppsögn á blaðinu gildir ekki, nema nr u„s
pað sé gjört fyrir 1. okt. árinu fyrir l'ldU.
~ Gufuskipið «Racoon» fór héðan aptur 14. dag þ. m. og
Outti það út 1700 fjár og nokkra hesta, sem urðu eptir af
^yrri ferðinni, eins og fyrr er getið. Með því fór kaupstjóri
%gert Gunnarsson, sem ætlaði að sjá um, að nægar vörnr
^ffiu nú inn með þessu skipi, sem væntanlegt var þ. 25.
Þ- m. en er enn þá ókomið, og það á að taka sauðfé
lifandi. Með því tók sér einnig far timburkaupmaður
Endersen, sem hér er nálega orðinn fastakaupmaður og er
vel látinn. Hetir hann bygt hér í sumar snoturt timburhús,
sem hann leigir út þangað til kaupandi fæst að því, og ann-
^ð hús byggir hann hér að vori. 15. þ. m. kom póstgufu-
skipið «Valdemar» og með því læknir Guðni Guðmundsson,
sem verður hér kennari við læknaskólann, og skipherra Markús
Rjarnason. Ekki mun «Valdemar» hafa komið með miklar vörur,
Því kaupmenn vorir munu, eins og í fyrra, ætla að eiga undir
vetrarferðunum með að fá vetrarbyrgðir, og láta ráðast.
"Valdemar» lá hér rólegur til 22. þ. m. eða 7 daga, þó hann
■ekki þyrfti nema 2 daga af þessum tíma til affermingar og
hleðslu, og munu eins dæmi, hversu þessi vor póstgufuskip
haga sér ár eptir ár. Með skipi þessu tóku sér far til Hafn-
a.r kaupmaður Símon Johnsen, faktor J>órarinn Guðmundsson
frá Olafsvík, járnsmiður Sigurður Jónsson, gullsraiðirnir Björn
Símonarson og Eyólfur Skaptason, og húsfrú Sophia Jacobsen
tfi'á Ingjaldshóli).
Ýins nýmæli frá alþingi 1881.
Fi'umvarp til laga um bnrgun til hreppstjnra og nnnara, sem
gjöra rettarverk.
1. gr. Til hreppstjóra í hverjum hropp skal ár hvert greiða af
landssjóði póknun, er nemi 1 kr. fyrir hvern búandi mann iunan hrepps
sem býr á jörð eöa jarðarparti, er metinn sé til dýrleika eigi minna enn
5 hundruð eptir gildandi jarðamati.
póknun þessa fyrir hvert umliðið fardagaár skal sýslumaður greiða
hreppstjóra á manntalsjiingi af tekjum landssjóðsins, móti lögmætri
kvittun.
Nú eru 2 hreppstjórar f sama hrepp, og skal þá þóknuninni
skipt milli þeirra á þann hátt, að sá hreppstjóranna, sem er formaður
undirskattanefndar, fái tvo hluti, en hinn þriðjung.
2. gr. Fyrir birtíng á fyrirkalli, stefnu, dómi, nppsögn, máls-
kröfu eða öðrum þess konar tilkynningum, skal greiða 1 kr. fyrir hvern
þann, sem birt er, og skal gjaldinu skipt jafnt rnilli stefnuvottanna.
I hjúamálum, og í skuldainálum, sem eigi nema'50 kr., skal að eins
greiða helming af gjaldi þessu.
3. gr. purfi stefnuvottarnir, til þess að birta eitthvað, að íerðast
meir enn 1 mílu á landi eða ‘/2 niilu á sjó, talið fyrir hvorn um sig frá
bústað hans til birtiugarstaðarins, skal greiða hvorum þeirra 50 aur.
fyrir hverja milu á landi eða hverja 'h mílu á sjó. póknun þessi, sem
greiðist bæði fyrir ferðina fram og aptur, má þó eigi fara fram úr 2
kr. fyrir hvorn stefnuvottinn. Sé sá staður, þar sem bírting skal fram
fara, svo langt burtu, að vottarnir verði aö vera í burtu frá heimilum
sinum meir enn 10 stundir, til þess að framkvæma verk þetta, bera
hvorum þeirra 3 kr. á dag í fæðispeninga.
4. gr. Fyrir að lesa upp eða festa upp auglýsingu um skipti,
uppboð, eða aðrar slíkar ráðstafanir við kirkju eða á öðrum opinberum
stað, skal greiða hreppstjóranum 50 aura fyrir hvern stað, sem heimtað
er að gjörð þessi skuli fara fram á. Ilið sama gjald greiðist, ef þess
er krafizt, að eitthvað annað verði lesið upp við kirkju, sem hrepp-
stjóri eigi samkvæmt stöðu sinni er skyldur til að lesa upp. Ef hrepp-
stjóri þarf að ferðast, til þess að framkvæma slika gjörð, skal borga
konum þóknun þá, sem ákveðiu er í 3. gr. pó ber honum eigi, hvernig
sem á stendur, endurgjald fyrir ferðakostnað og auglýsingar við hans
eigin sóknarkirkju eptir að guðsþjónusta hefir fram farið.
5. gr. Fyrir fjárnáms-gjörðir bera hreppstjóra 50 aurar af hverj-
um, sem fjárnám fer fram hjá. Til hvers vottar, sem hafður er við
slíka gjörð, skal greiða 25 aura.
pegar hreppstjóri eptir skipun sýslumannsins sem umboðsmaður
lians og á hans ábyrgð fremur einhvorja aðra fógetagjörð, fær hann
gjald það, sem ákveðið er í aukatekjureglugjörðinni, 17. gr. fyrir þess
konar gjörðir, ef það eigi fer fram úr 4 kr. Sé það meira enn 4 kr.,
fellur það sem um fram er til landssjóðs. Fyrir gjörðir þær, sem nefnd-
ar eru í þessari grein, ber hreppstjóranum sama endurgjald fyrir ferða-
kostnað, sem að íraman cr ákveðið handa stefnuvottunum.
6. gr. Haldi hreppstjórinn i forföllum sýslumanns og í hans um-
boði lítiltjörleg uppboð, falla uppboðslaun þau, sem ákveðin eru í 41
.1 a m e s 6 a r f i e 1 d.
James Gartield var fæddur 19. Nóvbr. 1831 í fylkinu
Ghíó og var sonur nýbyggjara eins af Púritana flokki, sem
hafði sezt að í hinum vestari dal fylkisins. Hann misti föð-
’j1' sinn í barnæsku, og lifði móðirin ept,ir með 4 börn, 2
'H’engi og 2 stúlkur á hinum litla og fátæklega búgarði, þar
'estur frá í miðjunr* frumskóginum, þar sem hinn þrekmikli
hóndi hennar hafði rutt mörkina og ræktað sér dálítinn jarðar-
skika. Um það leyti var borgin Cleveland við Erievat.nið að
ýisu grundvölluð, en hafði litla þýðingu aðra enn þá, að þar
hófst síki það, er liggur frá Erie-vatninu til Óhío-fljótsins. Bú-
garður Garfields lá svo sem fjórar mílur frá hinni fyrnefndu
horg, sem þá var í fæðingu sinni, en er nú orðin að álitlegri
v®rzlunar- og verksmiðju borg. Ræktun var þá lítil um þær
slóðir, og líkast villulandi; frumskógarnir höfðu til skams tíma
ýerið fullir af villumönnum flndiönum), og villudýrum. Hér
v?r Elizabeth Garfield, móðir1 fotsetans Garfields alt í
'nno orðin einstæðingur og átti að standa straum af sjálfri
ser Og börnum sínum. En hún var kvennskörungur og
jn°ð aðstoð elzta sonar síns og fyrir fulltingi raágs síns, sem
ika var nábúi hennar, tókst henni að afla börnum sínum
j'Trnilegs lífs uppeldis. Börnin uxu upp og þrifust vel í hinu
nonia ogJLæra lopti undir hinum fagurgrænu trjáa-krónum
Hún hofir nú einn .uin áttrætt, og var hún hjá syni sínum
nroðan hann lá banaleguna
frumskógarins og kom nú að þeim tíma að James skyldi fara
að ganga í skóla. J>að vildi þá svo til, að þar í nágrenninu
. hafði verið stofnaður barnaskóli, þar sem kent var að lesa,
skrifa og reikna, í óvönduðu timburhúsi, og gekkjames þang-
að á liverjum skóladegi frá 4. aldursári til hius tíunda, vana-
lega berfættur, í fötum þeim, sem móðir hans hafði spunnið
efnið í, oíið og saumað. En það tafði hann þó talsvert frá
náminu að hann varð að ganga að vinnu heima, enda var
hann bráðþroska mjög að kröptum, en hugur hans var allur
við bækurnar. Raunar var kensla sú, er hann hafði, ekki til-
takanlega góð, en eptir því sem gera var tók haun ágætum
framförum, og fékk þó þann grundvöll, sem hann gat bygt
á sína seinni andlegu mentun. Átt.a ára gamall hafði hann
lesið «Róbinson Krúsóe», 'sögu bandafylkjanna og fleiri bækur.
Minni hans var frábært, svo hann kunni utanbókar heilar
opnur úr bókum þeim. er hann hafði lesið.
Af þvi að lesa «Róbinson» hafði hinn vel móttækilegi
andi hans tekið æfintýralega stefnu og ímyndun hans
komizt á flug, svo honum fór að þykja þröngt um sig hjá
arni móðurhúsanna. Hann varð gagntekinn af brennandi löng-
un til að sjá sig um í heiminum, og vildi græða stórfé til að
styrkja móður sína, því altaf var peningalítið heima fyrir. En
áður enn hann færi út í víða veröld reyndi hann tilað vinna inn
nokkra dollara handa móður sinni. Hann fékk semsé at-
vinnu eins og bókhaldari hjá karli nokkrum undarlegum þar
í skóginum, sem hafði það til gróða að fella og brenna vænstu
-5ff_'