Þjóðólfur - 12.05.1883, Blaðsíða 3

59
um vera. sér í lagi hefði harðr vetr
verið ; og voru þessi úrræði tekin af
þeim megna bjargarskorti, sem á sér
stað í hreppnum. En ég finn mér engu
að síðr skylt, sveitar minnar vegna,
opinberlega og alúðarfylst að þakka
þessum heiðursmönnum ina kærleiks-
riku viðleitni þeirra að bœta úr bjarg-
arskorti þeim, sem á sér stað og yfir
vofir hér í hreppi; því hjálpfýsi og
veglyndi þeirra er ið sama, jafn virð-
ingar- og þakklætis vert þótt hrepps-
menn hér af áðr nefndum ástœðum
ekki gætu fœrt sér það í nyt að þessu
sinni.
Línum þessum bið ég ritstjóra
þ'jóðólfs að veita viðtöku í blað sitt.
Leiðvallahreppi, 12. apríl 1883.
í umboði nefndarinnar.
E. Einarsson.
Herra ritstjóri!
í nr. 13. af þ. á. ,.þ>jóðólfi“ bls. 36,
sem út kom 17. marz, stendr meðal
annars grein með yfirskrift: „Fréttir
af Snæfellsnesi41, dags. 19. febr. 1883,
hvar í er getið: að Búðaverzlun sé
eitt meinið Snæfellinga, með því að
þar mætist steinolíupottrinn og smjör-
pundið, og þar eð ég ekki get skilið,
að aðrar meiningar eigi að leggjast í
þessi orð, en að steinolíupottrinn hafi
verið seldr fyrir sama auratal og smjör-
pundið hafi verið keypt, og það er ó-
satt, skal ég hér með lýsa yfir því, að
sá, sem hefir þannig skrifað, er lygari,
og leyfi ég mér að skora á yðr, herra
ritstjóri, að þér, um leið og þér takið
þessar línur i blað yðar, tilkynnið mér,
hver hefir verið höfundr að þessari
lygi, svo að ég upp á einhvern máta
geti þakkað viðkomandi eftir verð-
skuldan.
Að endingu skal ég sem prívatmaðr,
verzlunarstjóri og hreppsnefndaroddviti
í Staðarsveit geta þess, að ég er sann-
færðr um, að Búðaverzlun, eins og henni
nú og undanfarin síðustu ár hefir ver-
ið og er stjórnað, hefir hjálpað mörg-
um mönnum hér í kring til, upp á
þann haganlegasta og billegasta máta,
að halda lífinu í sér og öllu þeirra, og
hefir hún þess vegna að mínu áliti átt
allt annað skilið, en að kallast mein-
söm fyrir Snæfellsnes.
Búðum 19. apríl 1883.
Virðingarfyllst.
H. Thejll.
* * *
Því miðr getum vér eigi sagt hr.
Thejll, hver sé höfundr (o: fyrsti upp-
hafsmaðr) þeirrar fregnar, er hann
kallar lygi (og sem vér viljum trúa að
sé ósannindi); en vér gætum vel til-
nefnt höfund bréfsins í „þ>jóðólfi“, er
fregnin stóð í; en í því væri hr. Thejll
ekkert lið, úr því að engin vissa er
fyrir, hver spunnið hafi upp fregnina
í fyrstu; sleppum vér því þess vegna,
til þess að freista ekki faktorsins til
að láta hefnd sína ltoma niðr á sak-
lausum. J>ví að vér efum eigi, að höf.
bréfsins hafi haft fregnina eftir, eins
og hún var fyrir honum höfð, og var
engin furða, þó manninum hafi orðið
að trúa þessu. sem í sjálfu sér er ekki
ótrúlegra, en að '/2 pott. af rommi sé
{ Olafsvík jafndýr 10 pd. af fiski; en
það stendr enn ómótmælt.
Ritstj.
Alþingiskosning.
1. þ. mán. var kosinn alþingismaðr í
Skagafjarðarsýslu (til tveggja þinga
1883 og 1885) herra verzlunarstjóri
Gunnl. E. Briem í Reykjavík með sam-
hljóða 121 atkvæði. Onnur þingmanns-
efni voru þar eigi í boði, er til kosn-
inga kom.
%
Með skipi, er nýlega kom austan
af Seyðisfirði, fréttist, að gufuskipið
„Skjold“, er síldveiðafélag það eystra,
er félagið hér við Faxaflóa er í sam-
lögum við, hafði leigt, hefði lagt af
Seyðisf. áleiðis hingað 20. f. m. Með
því að það er enn ókomið, er það talið
farizt hafa.
Norðanrosar með frostum (alt að
f/2° Cels. á nóttunni) hafa gengið hér
siðustu viku.
Með póstskipinu að morgni 6. þ. m.
sigldi héðan meðal annara landshöfð-
inginn Hilmar Finsen, er nú er orðinn
yfir-borgarstjóri (overpræsident) í Khöfn
og fluttist þannig alfarinn héðan eftir
18 ára dvöl sem æðsti embættismaðr
hér. Að kvöldi 5. þ. m. var honum
samsæti haldið af yfir 50 helztu borg-
urum og embættismönnum bæjarins.
Biskupinn mælti snjalt fyrir skál hans
og auk þess var fyrir henni sungið
fagrt kvæði. Biskup mintist einkum
á þá breyting í sjálfstæðari átt, er
orðið hefði á stjórnarhögum íslands á
dögum herra Hilmars Finsens sem
æðsta hérlends embættismanns stjórn-
arinnar. Kvað honum að þakka stjórn-
arskrá íslands öllum öðrum fremr, o.
s. frv. Heiðrsgestrinn svaraði aftr, og
kvað sér ánægju að renna huga aftr
yfir embættistíð sína, með því að hún
félli saman við mestu framfaratíð ís-
lands og hefði hann haft allan vilja á
að styðja að megni að velferð og fram-
förum landsins í öllum greinum.
Vér skulum fæstum orðum hér við
hnýta, því að embættistíð vors nú burt
flutta landshöfðingja liggr svo nærri.
að hún er öllum kunn. Vér viljum að
eins segja, að þegar þess er fyrst og
fremst minzt, sem ávalt ber að minn-
ast, að það stjórnfrelsi, sem ísland enn
hefir fengið, er sigr, sem er árangr
langrar og þrautgóðrar baráttu, sem
Jón Sigurðsson vakti þjóð vora til og
gekk fremstur í broddi í til dauðadags,
— þegar þess er minzt, að öll frum-
kvaðningin (initiatívið) kom frá inni ísl.
þjóð, og að stjórnin var þar aftrhalds-
aflið gagnvart þjóðinni, þá má það með
sanni segja, að þaff má vafalaust meir
þakka herra Hilmari Finsen, en nokkr-
um öðrum af þeim mönnum, er stjórn-
arinnar traust höfðu, að stjórnin lét loks
að óskum íslendinga, og að stjórnar-
skrá vor er þó svo hagkvæm, sem hún
er. Afleiðing þessa var sú, að Ililmar
Finsen, sem bæði fyr og síðar naut
trausts stjórnarinnar, fer héðan sem inn
ástsælasti að maklegleikum allra þeirra,
er um langar aldir hafa haft œðst völd
á íslandi, sakir þess, að hann sýndi
það, að hann vildi efla sjálfstœði og
framför lands vors í hvívetna og fékk
í því áorkað meiru, en nokkur af fyrir-
rennurum hans í hans embættisstöðu.
Auglýsingar.
Eftir skýrslu hlutaðeigandi sýslu-
manns hafa innan Rangárvallasýsluþessi
vogrek borizt á land haustið 1881 :
1. Á Stóru-Merkrfjöru í Vestr-Eyja-
fjalla hreppi fleki af hafskipi -úr
greni, 12 álnir á lengd og 4 álnir á
breidd.
2. Á Stóradalsfjöru í sama hreppi brot
af mastri úr hafskipi.
Á vogrekum þessum voru engin sjer
stakleg einkenni.
Eigendr þessara vogreka innkallast
hér með með árs og dags fresti sam-
kvæmt lögum um skipströnd 14. jan.
1876, 22. gr. að sanna fyrir amtmann-
inum í Suðramtinu eignarrétt sinn til
nefndra vogreka og meðtaka andvirði
þeirra að kostnaði frádregnum.
íslands suðramt,
Reykjavík 13. apríl 1883.
Bergr Thorberg.
þriðjudaginn inn 15. þ. m. kl. 10
f. m. verðr opinbert uppboð haldið {
fjörunni fyrir neðan stakkstæði Knudt-
zons-verzlunar hér í bænum og þar
seldr hæstbjóðendum skrokkrinn af
inu strandaða frakkneska fiskiskipi
„Roker“ frá „Binic“ ásamt öllu því,
er á skipinu var, þar á meðal 4-—500
af saltfiski, línur og sökkur, segl og
kaðlar, svo og vistir hásetanna og
margt annað fleira.
Söluskilmálar verða birtir á upp-
boðsstaðnum á undan uppboðinu.
Skrifstofu bæjarfógeta í Reykjavík,
5. mai 1883.
E. Th. Jónassen.
Verzlun H. Th. A. Thomsens
kaupir hert og vel verkuð sköturoð
fyrir 70 au. pnd. Sömuleiðis hrosshár,
þ. e. taglhár á 70 au. og faxhár á 60
au. pundið.
L. Larsen.
Samkvæmt undirlagi sýslunefnd-
arinnar { Árnessýslu auglýsist það hér
með, að sauðkindamarkaðir eru á-
kveðnir að haldast skuli í Árnessýslu
ár hvert á eftirfylgjandi stöðum nefni-
lega: