Þjóðólfur - 30.07.1883, Blaðsíða 3

93
— Mikil þraut er það fyrir þingið, að þurfa
að burðast með annan eins skrifstofustjóra
°g Lárus yfirdómara. Ekki hefir hann einu
smni skyn á enn, hvað á að prenta og hvað
ekki að prenta í skjalaparti þingtíðindanna.
Hann er nú búinn að láta tvíprenta þrjú
frumvörp orðrett, stafrétt, kommurétt, nl.
frv. um afnám aðflutningsgjalds af skip-
um, frv. um þjóðjarðasölu og þetta litla (!)
frv. um bæjarstjórn á Akreyri. Svo er
hann nú farinn að prenta »Dagskrá með
ástæðunw í skjalapartinum, enda þótt þær
eigi heima enn sem fyrri í ræðupartinum.
þetta dýrprentaða mál nemr als á aðra örk,
og er vafalaust, að Lárus, og enginn annar
á að borga prentun og pappír undir þetta.
það er vonandi, að þessum peningum verði
haldið eftir af launum Lárusar. Annars
verðr hann þinginu helzt til dýr skrifstofu-
stjóri, því að önnur eins afglöp og þessi
baka landinu rnargra traiskildinga virðií
þarflausan kostnað.
UM LESTEAEFÉLÖG.
Með því að vér Islendingar erum svo af-
skekt þjóð, og eigum svo lítið saman við
önnur lönd að sælda, er við því að búast, að
Ver getum naumast fylgt með tímanum í
bóklegum mentum, þótt vér stöndum fram-
ar í þeim efnum en í verklegri menningu.
Vér verðum að hafa það hugfast, að vorar
fornu bókmentir duga oss eigi til hlítar, og
ná skamt í mörgum greinum. Vér verðum
því aðafla oss inna nýjari bókmenta. Sak-
lr fámennis og fátæktar getum vér eigi gef-
ið út A vorutn máli allar þær bœkr, er þarf-
ir vorar krefja, og verðum vér því að fá all-
mikið af bókum frá öðrum löndum. Fyrir
sakir þjóðernis skyldleika og annara sam-
banda verðr oss að sinni bezt að kaupa
bcekr frá Danmörku, Noregi og Svíþjóð.
Norðrlandaþjóðir gefa út margar ágœtar
bœkr á ári hverju, og ef vér hefðum lag á
Velja úr þeim þær, er bezt ættu við vort
hœfi og fœra oss þær fullkomlega í nyt, yrði
það oss til mikillar menningar, því að margt
ttiá af góðum bókum læra, er hvervetna
getr að gagni komið í lífinu.
Oft hefir verið rcett og ritað um nauðsyn
lestrarfélaga hér á landi. Eigi að síðr eru
lestrarfélögin enn allfá, og flest atkvæðalítil,
°g eiga ekki bókasöfn svo teljandi sé. Út-
úndar bœkr kaupa fá lestararfélög, enda
k°ttiaþær eigi öllum að notum. Vér ætlum
að í hverri sókn ætti að vera lestrarfélag og
bókasöfnin mætti geyma í kirkjunum. Lestr-
arsali mætti hafa á kirkjuloftum, þar sem
ttienn gæti lesið og skoðað þær bœkr, sem
eigi væri lánaðar út. I kaupstöðum og sjó-
Þ°rpum væri víða hægt að koma upp öflug-
llltt lestrarfélögum. Vermenn, er oft eru
Sa,ttian safnaðir í sjóplázum svo hundruðum
sbiftir, ætti að hafa lestrarfélög og bókasöfn,
er þeir gæti haft sér til gagns og skemtun-
ai þá tíma, er þeir hafa ekkert fyrir stafni.
Lf iestrarfélög kæmist alment á fót, mundu
þau talsvert laga bóklegan smekk alþýðu og
henna mönnum deili á góðum bókum og ill-
llm- það er leiðinlegt, að ónytju-bœkr og
''þverrapésar ganga oft bezt út en góðar
œkr og nytsamar seljast ekki og eru ekki
lesnar. þ verskála einum á suðrlandi voru
fyrir skömmu samankomnir nokkurir tugir
sjomanna. þeir höfðu með sér fáeinarbœkr
°g var þar á meðal veraldarsaga Páls
Melsteðs. í hana leit að eins einn maðr,
enn allr þorrinn hafði ekki annað sér til
dægrastyttingar enn að ata sig á Símonar-
leir og öðru þvílíku ritskarni. Andrarímur
kváðu þeir piltar fjórumsinnum ávertiðinni.
þannig velr alþýða sér bœkr, og verða enn
ár og dagar að líða, áðr enn smekkr manna
bróytist algerlega í þessum efnum, en betra
er eigi að vœnta, þar sem villuljós fánýtrar
miðaldafrœði hefir um margar aldir blekt
almennings augu. Slík villuljós er mál að
slökkva. Alt er undir því komið, að um-
skapa hugsunarhátt almennings. þegar al-
þýða er orðin ný í anda, þá fyrst er von um,
að inir ytri hagir manna taki verulegum
bótum.
Vér viljum hér með benda öllum dug-
andi alþýðumönnum, er unna mentun og
framförum á það, að ið auðveldasta og
bezta ráð til að efla mentun almennings
og þar með hverskonar framfarir, er að
stofna lestrarfélög og koma upp bókasöfn-
um. þetta mætti hafa að umtalsefni á
kirkjufundum, og efumst vér eigi um, að
í mörgum sveitum mundi fyrirtæki það fá
bezta framgang, ef einhver röskr maðr
að eins fyrir því. Lög fólaganna og til-
högun geta menn hugsað sér með ýmsu
móti, og sleppum vér að tala um það.
Bækr þær, er félögin kaupa, ættu að koma
snemma að haustinu, að því leyti sem þær
eru þá fáanlegar, og er ómissandi fyrir
hvert lestrarfélag, að eiga skifti við einn
duglegan og áreiðanlegan bóksala, þannig
að bókakaup félagsins gangi helzt öll í
gegn um hendr hans, því að með því móti
fær félagið bækrnar með miklu betri kjör-
um en ef það hefir kaup við ýmsa. Að því
er snertir útlendar bækr, er það sérstak-
lega ómissandi, að hafa bóksala fyrir milli-
göngumann, því að öðrum kosti fær félagið
eigi bækrnar í tæka tíð, eða þá miklu
dýrari r).
(Niðrl. síðar).
„Craigforth41 kom í gærmorgun hing-
að og með henni Mr. Slimon og Eggert
kaupm. Gunnarsson. Eggert kaupir nú
hesta eða fisk fyrir borgun út í hönd i vör-
um eða peningum; en ekki er félagið nýja
komið svo á laggirnar enn, að það byrji
verulega að reka verzlun sína með fullum
krafti fyrri en að áliðnu sumri. En þá mun
það líka byrja með fullu magni.
Auglýsingar.
Hvar er skrifstofa Suðra ?
•I »Suðra« hefir verið auglýst, að skrifstofa
blaðsins sé í húsinu nr. 8 við Austrvöll, og
sé ritstjórann þar að hitta kl. 1—2 hvern
virkan dag. Ég hefi nú mörgum vikum
saman nálega á hverjum degi leitað ritstjór-
ans á téðum stað og tíma, en hann hefir
aldrei verið þar að finna og engi merki hefi
I) Hér yrði of langt að fara út í það, hvaða
bcekr lestrarfélög ættu einkum að kaupa; það er
sjálfsagt, að félögin kaupi helzt þær bœkr, er of-
dýrar eru einstökum mönnum. Af innlendum bók-
um er sjálfsagt að kaupa fornsögurnar, tímaritin og
blöðin in eldri, ef þau eru fáanleg, (en nútima blöð
ekki, því þau mundu verða ónýt á hrakningi meðal
félagsmanna) og aðrar góðar bœlcr. Af dönskum
bókum mætti nefna : Cesare Cantu ; Verdens His-
torie, Opfindelsernes Bog, Conversations Lexicon
o. s. frv.
egþar séð þess, að þar sé skrifstofa »Suðra«.
Eg leyfi mér nú að skora á ritstjórann að
auglýsa hvar skrifstofa blaðsins og ritstjórn
nú sé niðrkomin því að egi er farandi eftir
því sem fleygt hefir verið, að skrifstofa
»Suðra« sé nú flutt að Haugi.
Kunningi ritstjóra »Suðra.«
Fimtánda bindi lærdómslista
félagsrita verdr keypt á skrif-
stofu „pjódölfs“.
Á skrifstofu þjóðólfs fást:
Kátr piltr
skáldsaga
eftir Bjernstjerni Bjernson.
Isl. þýðing
eftir jón Ólafsson.
Verð: 1 kr.
Söngvar og kvæði
eftir
Jón Ólafsson.
Verð: 2 kr.
Andvirði „ Jjóðólfs1 má greiða
með innskrift við verzlanir þeirra
Fischers og Brydc.
Wlunið eftir
að borga þ>jóðólf í ákveðna tíð !
ÁRÍÐANDI.
logaveiki, sinadráttr,
barnakrampi 0| taugasjúkdómar
læknast gersamlega,
ef fylgt er minni aðferð.
Lækningarlaun þarf eigi að horga
fyr enn hatnað er.
I.æknishjálpina má fá bréflega.
$'Z,ó j'eC'OO-t' Qiík&'ZX.
6, Place du Tróne, 6, Paris.
EYNILEGIR SJÚKDÓMAR
læknast gersamlega með minni
|aðferð,sem bygð er á nýjum
'vísindalegum ransóknum, án þess
að störfum líffæranna sé í neinu rask-
að, og það þó veikin sé mjög slæm.
Sömuleiðis lækna ég hinar óþægilegu
afleiðingar af æsku-syndum, taugasjúk-
dóma og holdlegan vanmátt.
Pagmælsku ábyrgist ég.
Gjörið svo vel
að senda nákvæma lýsing
á sjúkleikanum.
Dr. Bela, Paris, fi, Place fie laNation,
meðlimr ýmsra vísindafelaga.
Hlutabrif síldveiðafélagsins er til sölu.
Eitstjóri »þjóðólfs« vísar á.