Þjóðólfur - 06.10.1883, Síða 1

XXXY. árg.
M 37'
módólpb.
Reykjavík, Laugardaginn 6. okt. 1883.
JJÓÐÓLFB og ÍSAFOLD.
Með því að ilt er að komast lengr af með
jafnsmá blöð sem blöðin eru hér á landi
og varla unandi við minna en stöðug viku-
blöð, en hinsvegar almenningi um megn, að
kosta stórum meira til blaðakaupa en nú
gerist, þá höfum við komið okkr saman um,
að gera til reynslu þá breyting á blöðum okk-
ar, pjóðólfi og ísafold, frá upphafi ncesta ár-
gangs (1884), sem hér segir :
1., við látum koma út af þeim 50 númer
(heilar arkir) á ári, þ. e. eitt blað í viku
hverri, að 2 vikum undanfeldum;
2., til þess að þurfa ekki að hcekka verðið
að því skapi, minkum við brotið á blöð-
unum nokkuð, en þó eigi meir en svo,
að við œtlumst til, letrmergð á hverju
númeri verði samt sem áðr heldr meiri
en nú gerist að jafnaði á blöðunum
Fróða og Suðra t. a. m. Við hugsum
okkr að hafa dálkana jafnmarga og jafn-
breiða og nú er i blöðum okkar, en lítið eitt
styttri, en letr þeim mun drýgra, auglýs-
ingar t. a. m. allar með smáletri, nema
fyrir annað sé beðið og borgað sérstaklega;
3., við seljum árganginn á 4 kr. (80 a. hver
10 blöð, þá t. d. 35 blöð á 2 kr. 80 a.).
Jafnvel þótt við göngum að því vísu, að al-
menningr muni kunna okkr þakkir fyrir þessa
nauðsynlegu stcekkun á blöðunum, án þess
að verðið hcekki nœrri því að sama skapi, og
muni því engan veginn fráfcelast þaufyrir
ekki meiri verðbreytingu en þetta, þá gefum
við þó, til þess að gæta ýtrustu sanngirni,
kaupendum peim, er þess óska, kost á, að
halda áfram nœsta ár fyrir ekki meira endr-
gjald en áðr, 3 kr., og fá þá fyrir það 39 blöð
(arkir) í inu nýja broti—þótt ekki segi þeir
til þess fyr en eftir áskilda uppsagnartíð,
en þó fyrir lok nóvembermánaðar.
Beykjavík 26. sept. 1883.
Jón Ólafsson. Björn Jónsson.
Nokkur bréf
um fátœkrastjórn.
(Niðrlag).
VII.
H. ., 28. febr. 1883.
Góði vin !
Ég ætla nú einungis að skrifa þér fáein-
ar línur út af síðasta bréfi þínu. Egget ekki
hugsað til að halda lengr áfram þessum
bréfaskriftum að sinni; því nú er ég búinn
að senda piltana mína til sjóar, og er því
einn til gegninganna, svo ég hef lítinn tíma
til skrifstarfa, enda hafa þau aldrei látið
mér vel, þó ég hafi skrifazt á við þig nokkur
bréf vegna kunningsskapar okkar. Mér
virðist þú verða frekorðari við hvert bréf,
og veit ég ekki hvar það lendir. Mór þyk-
ir ilt að eiga hlut í að ergja þig, en þó
verð ég að segja þér meiningu mína, og
máttu ekki misvirða mér þó ég geti ekki
verið þór samdóma. Ég gef þór rétt í þvf,
eins og fyr, að margt fari í ólagi í sveitar-
stjórninni bæði hér og annars staðar, og vil
ég, sem hreppsnefndarmaðr, að mínu leyti
reyna að taka til greina þær bendingar, er
ég get fengið 'úr bréfum okkar.—þar sem
þú ert að tala um þingið og þingmenn, virð-
ist mér þú fara eftir sögusögnum, enn óg
hefði heldr vœnst þess af þér að dœma það
eftir verkum þess, eftir þingtíðindunum.—
Bréf mitt af 10. f. m. var einkum sprottið
af tilmælum þínum í bréfi af 18. des. f. á.
um, að ég gjörði uppástungu um að afstýra
því, að sveitarfólögin ynnu hvert öðru í ó-
hag, og var því ekki að búast við að þar
væri talað um innansveitarstjórnina, nema
að því leyti sem hvorttveggja fer saman.
En ef þig langar til að fara að skrifa um
niðrsetu ómaga, niðrjöfnun útsvara og inn-
heimtu, uppfrœðingu sveitarbarna m. fl.
þar að lútandi, þá er það rótt fyrir þig að
spreyta þig á. það er rétt að við þannig
skiptum milli okkar. það hefir litla þýð-
ing að vera að fást um óstjórnina í öllum
greinum, ef hún verðr ekki löguð. Að
vísu sje ég að þú hefir nokkuð til þíns máls
í því, að sveitarstyrk muni oft hafa verið
útbýtt óverðuglega eða forsjálítið; en eins
og ég sagði þér þegar í fyrsta bréfi mínu, er
maðr neyddr til að fara þannig að. Fá-
tæklingarnir geta, ef til vill, komið okkr í
tugthúsið ef viö sveltum þá. Að endingu
þakka ég þór nú fyrir alla prédikunina út
af honum J>. Til þess að þú, sem ert
yngri maðr en óg og miklu líklegri til að
verða að liði f sveitarfélaginu framvegis,
getir komið þér sem bezt við í fátœkra-
málunum, vildi ég stuðla til þess, að þú
kœmist sem fyrst í sveitarnefnd og sýslu-
nefnd, og óska, að þór auðnaðist að koma
lagfæringum á þetta mál.
Með vinsemd.
S.
* ~\
* *
VIII. i
L.., 10. marz 1883.
Heiðraði vinr I
--------Ég get ekki meðkenzt að hafa
verið frekorðari en góðu hófi gengdi; ég hefi
leitazt við að koma þeim orðum við, er mór
þótti bezt lýsa meiningu minni, og þykir
mér það tilhlýðilegt. J>að sé langt frá mór
að misvirða þér þótt þu sért annarar mein-
ingar en ég, og það því síðr sem mér virð-
ist að við séum í flestu sammála, er þetta
umtalsefni okkar snertir. — J>ú lætr upp
þykkju fyrir þingmennina og þingið, og
snuprar mig fyrir að dæma um það eftir
sögusögu í stað þingtíðinda. Jú, ég heyri
sagt að sveitin eigi þingtíðindi sem oddvit-
anum munu vera send, og kvað hann þykj-
ast hafa einka rótt til þeirra, leggja þau svo
upp á hylluna, og þar rnygla þau; enda
munu flestir bændr afsaka sig með tíma-
leysi, eins og þú, þó tíðindin fengjust ó-
keypis, en með peningaleysi, ef þau ætti
að kaupa til að lesa þau. þurfamenn-
irnir ráða pyngju vorri; þegar maðr verðr
að berjast í bökkum til að hafa af fyrir ó-
megð sinni og þeirra, veitir ekki af að vera
spar á stundunum og aurunum.
Ekki held ég að ég fari að skrifast á við
sjálfan mig um innansveitarstjórnina. J>ú
hefir sagt upp öllum bréfa viðskiftum okkar
að sinni, og þá verð ég líka að hætta. J>ór
lízt þýðingarlítið vera að fást um óstjórn-
ina, en ég held þvert á móti; það er hið
fyrsta stig til lagfæringar á hverju sem af-
aflaga fer, að benda á gallana, og láta í
ljósi óánægju með það sem óhafandi þykir.
J>essi mín bréf máttu sýna hverjum sem þú
vilt, og þannig útbreiða mína meiningu; þú
færð betra færi til þess en ég, því þú ert
meira við slík mál riðinn. Varla verðurðu
þó gjörðr ólukkulegr fyrir að út breiða mín
orð þegar ég leyfi þér það.
Að endingu þakka óg þér fyrir brófavið-
skifti þessi og fyrir heilla-óskir þínar í enda
síðasta brófs þíns. Við ættum að stuðla að
því, að koma í verk þvf sem við höfum nú
haft á orði, og vinna að því báðir eftir föng-
um; það er sœmra en að vilja ýta vandan-
um hvor á annan.------------
Vinsamlegast.
J.
Sputyvvivnja^ -wv tií
'Uppf/tpiw^at-táða'nda 'GcejaÆÍvto.
1. Hver á að sjá um upplýsinguna ágötum
bœjarins?—Er það herra rennisteina-
innspektórinn og götumokstrarstjórinn ?
—Ef svo er, ætli hann só mjög heilsu-
bilaðr eða hafi legið f yfirliðum þessi
kvöld, sem liðin eru af mánuði þess-
um ?
2. Af hvaða orsök er það annars, að ekki
hefir verið kveikt á nokkru einu af
Ijóskerum bœjarins þessi kvöld, og það
þótt niðamyrkrið hafi verið líkast því,
sem sagt er það væri í Egiptalandi í
plágunni, og þótt göturnar séu með
versta móti að for og ófœrð og umferð-
in með mesta móti um þær ?
3. Til hvers eiga ljóskerin að vera hór á
götunum, ef ekki á að kveikja á þeim,
þegar þörfin er hvað mest ?
4. Fyrir hvað borga bœjarbúar útgjöld
til ljóskera og eldsmatar, ef aldrei á að
kveikja? — Eða hve nær á að kveikja ?
— Eða á aldrei að kveikja?
—Vér viljum vinna til að gefa herra upp-
lýsingarstjóranum sinn treiskildinginn hver
fyrir úrlausn á hverri af framanskráðum
spurningum, ef hann vildi birta svörin hór
í blaðinu.
Evík T%. 83.
Nokkrir náttblindir Ijóssins synir.
Bréfkafli
úr Eyjafjarðarsýslu, dag.. 7. septbr.
Sumar þetta hefir verið ið bezta
bæði til lands og sjávar hér í sýslu.
Hákarlsaflinn varð með mesta móti,
fiskiafli þolanlegr, síldarafli enn þá