Þjóðólfur - 08.12.1883, Blaðsíða 3

135
Smávegis.
— Tvírætt grafletr. Á legfsteini í
kyrkjugarði nokkrum er höggvið þetta
grafletr : „Hér hvflir duftið af N.N. og
eiginkonu hans N. N.— Grafarinnar friðr
gjörði loks enda á þeirra stríði“.
— í bœ einum einhversstaðar í Rússa-
veldi — gott hvort það er ekki í Pól-
landi—hafa þeír bæjarfógeta, sem ekki
kvað reiða vitið í þverpokanum, og
hafa því dómar hans orð á sér fyrir
að vera miðlungi réttvísir; yfirréttrinn
kvað vera með öðrumóti; í honum sitr
einn sá dómari, er öllu þykir ráða, svo
að hinna dómaranna í réttinum gætir
að engu. Eigi þykir honum vits vant,
en misjafnlega þykir hann beita því.
Hæstarétti fer ekki orð af, annað enn
þar sé hvorki vitsins vant, né vanbrúk-
að heldr. þ>eir bæjarmenn kalla þar
undirréttinn inn vanvísa, yfirréttinn inn
illvísa, en hæstarétt inn hundvísa■ [S—D.]
— Prestrinn : J>að er leitt með hann
son þinn, Páll minn, að fá hann svona
til baka frá Höfn. Enn er það nú satt,
að hann hafi svallað eins mikið og
sagt er, og sé kominn í þær botnlaus-
ar skuldir, sem þú sért als ekki maðr
íyrir að borga?
Páll: Já, satt er það, því er nú
miðr. Og það er nú það minsta að
geta ekki borgað ; það er ekkert fyrir
mig hjá hinu, að eiga nú ekki nokk-
urn skapaðan hiut til í eigu minni, svo
að ég hefði getað gjört hann arflausan,
stráksólánið!
■— Munrinn á inum vantrúaða og
inum hjátrúarfulla er sá, að inn van-
trúaði trúir því einu, sem hann sér, en
inn hjátrúarfulli sér það alt. sem hann
trúir.
— Skyndiskrift. Kona póstafgreiðslu-
mannsins lá í i. sinni á sæng. Tösk-
unni var lokað og póstrinn að fara á
bak, þegar yfirsetukonan kemr fram
og segir póstafgreíðslumanninum, að
honum sé fœddir tvíburar. Hann biðr
póstinn að standa augnablik við, og
skrifar svo látandi á bréfspjald til
tengdaforeldra sinna: „í mesta hasti
læt ég ykkr vita, að rétt í þessu höf-
um við hjónin eignazt tvíbura. Meira
nœsta sinm !
— Hvert sinn er ég heyri talað um
nýgift hjón, sem ég þekki ekki, ogég
heyri þessi orð : „Hann var, svei mér,
heppinn að fá hana!“—þá dettr mér i
hug: Hún hefir þá líklega verið óhepp-
in, veslingr, að fá hann“.
Misskilningr. — Stúdentinn: Er frú-
in heima?
— Griðkan'. Já, enn þá; en ef þér
viljið koma eftir hálf-tíma, þá verðr
enginn heima.
Konulát. Inn 7. f. m. andaðist að Eyvindar-
holti undir Eyjafjöllum Steinunn ísleifsdóttir
Gizurarsonar, kona alþingismanns Siglivats Árna-
sonar. Hún fæddist á Seljalandi 17. sept. 1805;
þar bjuggu foreldrar hennar. paðan fluttist hún
að Eyvindarholti 1833 og giftist þar sama ár Sig-
urði Sæmundssyni og áttí með honum 4 börn; 3
dóu í æsku, en I er á lífi (Jón bóndi Sigurðsson á
Syðstu-Mörk). pennan mann sinn misstí hún 21.
júlí 1841. Eftir 2 ár gekk hún að eiga Sighvat
Árnason 1843 ; með honum bjó hún í Eyvindar-
holti til dauðadags og var komin á 9, árið um
sjötugt, er hún lézt. f>au áttu' 4 börn, 1 dó í æsku,
2. um tvítugsaldr, en 2 lifa (Jórunn húsfrú i Reykja-
vík og Sigurðr bóndi á jbórunúpi). Steinunn sál.
var gædd miklu atgerfi bæði til sálar og líkama.
Hún var umhyggjusöm og ástrik móðir, trygg og
ástúðleg kona, sístarfandi í stöðu sinni og vel
verki farin bæði innan bæjar og utan. Yfir höfuð
var Steinunn sál, afbragðskona,
Auglýsingar.
í haust hefi ég heimt 2 lömb með
marki Sigríðar J>orleifsdóttur, sem að
er hennar erfðamark, en er ekki al-
veg viss um að hún sé réttr eigandi
lambanna, en marksins, sem er: geir-
sýlt bæði. Vil ég þvi biðja þann er
kynni að brúka þetta mark, að gefa sig
fram og semja við mig um markið og
ef afgangr yrði af andvirði lambanna
að frá dregnum kostnaði.
Stóruháeyri Eyrarbakka 26. nóv. 1883.
508] Guðm. ísleifsson.
Samkvæmt opnu bréfi 4. janúar 1861
og lögum 12. apríl 1878 innkallast all-
ir þeir, sem telja til skulda hjá dánar-
búinu eftir húsmann Olaf þórðarson,
sem andaðist að Minniborg í Austr-
Eyjafjallahreppi 30. júní þ. á., til, inn-
an 6 mánaða frá seinustu birtingu þess-
arar innköllunar, að lýsa kröfum sínum
og sanna þær fyrir skiftaráðunum hér
í Rangárvallasýslu.
Rangárþingsskrifstofu, Velli 9, nóvem-
ber. 1883.
485.] H. E. Johnsson.
Hér með innkallast samkvæmt opnu
bréfi 4. janúar 1861 og lögum i2.apríl
1871, allir þeir, sem telja til skulda
hjá dánarúi eftir Guðmund J>or-
steinsson frá Efraseli á Landi sem dó
í Reykjavík 6. júní þ. á., til innan 6
mánaða frá seinustu birtingu þessarar
innköllunar, og sanna þær fyrir skifta-
ráðandanum hér í Rangárvallasýslu.
Rangárþingsskrifstofu, Velli 9. nóvem-
ber 1883.
486] H. E. Johnssuu-
Pappírsverzlun
mín hefir miklar byrgðir af alls konar skrif-
pappír : póstpappír í oktav- og kvart-formi,
brjefa-efni í kössum, alls konar umslög
og folio-pappír; allt ágætar tegundir með
óvanalega góðu verði. Enn fremur hef jeg
ágætar skrifbækur
af mörgum tegundum: mjög hentugar við-
skiptabækur ("kontrabækur) með krónu og
aura strykum, teiknipappírsbœkur o. s. frv.
ísafoldar-prentstofu, Rvík 7. des. 1883.
504] Sigurður Kristjánsson.
Samkvæmt opnu bréfi, 4. janúar 1861 innkallast
hér með allir þeir, sem telja til sknlda í búi fyrr-
um lögregluþjóns Alexíusar Árnasonar, er andaðist
í Reykjavík inn 23. ág. þ. á. að gefa sig fram innan
6 mánaða frá birtingu þessarar auglýsingar og
sanna kröfur sínar fyrír undirskrifuðum.
Sömuleiðis er skorað á þá, er skulda téðu dánar-
búi, að borga skuldir sínar til þess innan sama
tíma til mín.
Reykjavík inn. 23. október 1883.
484] Lúðvíg Alexíusson.
Samkvæmt opnu bréfi 4. jan. 1861
og lögum 12. apríl 1878 er hér með
skorað á alla þá, sem telja til skulda
eftir J>orgrím sál. Jónsson snikkara, er
andaðist að jþverhamri 7. f. m., að
gefa sig fram og sanna kröfur sínar
fyrir mér eða erfingjum hans innan 6
mánaða frá síðustu birtingu þessarar
auglýsingar.
Gilsá í Breiðdal 18. október 1883.
Fyrir hönd erfingjanna:
Páll Benidiktsson.
Vantar síðan í vor um maímánaðar
lok rauðgrá hrysssa 4 vetra gömul
með miklu faxi, mark: sýlt vinstra.
þeir sem kynnu að finna þessa hryssu
eru beðnir að halda henni til skila til
undirskrifaðs gegn sanngjarnri borgun.
Rvík 7.' des. 1883.
507] þorl. O. Johnson.
Vér undirskrifaðir eigendr Neseignarinnar á Sel-
tjarnarnesi fyrirbjóðum hérmeð öllum óviðkomandi
mönnum, sem ekki eru landsetar okkar, að nota
beitutekju á fjörum nefndrar eignar vorrar, nema
því að eins að þeir hafi fengið leyfi hjá meðund-
irskrifuðum Guðmundi Einarssyni í Nesi. Brjóti
nokkur bann þetta, má hann buast við að verða
lögsóktr til sekta og skaðbóta eftir því, sem lög
frekast heimila.
508] Seltjarnarnesi 3. des. 1883.
Guðmundr Einarsson, þórðr Jónsson, Sig-
urðr Ingjaldsson, Brynjólfr Magnússon.
Mig undirskrifaðan vantar síðan í sumar jarpa
meri 3. vetra, óaffexta i vor, mark heilrifað vinstra,
hver sem var við verðr aðvari mig sem fyrst.
Grashúsum Álptanesi 3. des. 1883.
509] Jón Pálsson.
í haust var mér undirskrifuðum dregin hvít ær
úr Landmannahrepps úrgangi, sem ég ekki á en
er með mínu marki: sneitt, biti framan h.; hamar-
skorið v„ hver sem getr sannað eignarrétt sinn á
áðr nefndri kind, getr vítjað andvirðisins til min
að frádregnum kostnaði, fyrir næstu fardaga.
Steinsholti i Gnúpverjahrepp 28. olct. r883.
510] G-ísli Guðmundsson.
Ein litil og góð skipsjulla er billega til
sölu: ritstjóri pjóðólfs vísar á seljanda. 5I1]
— Hjá undirskrifuðum fást aðskiljanlegar farfa-
sortir með góðu verði, og kópal-lakk.
Jón Guðnason,
Bleikskjótt hryssa er í óskil-
um, mark : fjöðr fr. h. ; stúrif., fj. fr. v.,
aljárnuð, um miðaldra.
Eigandi vitji hryssunnar fyrir jól, og
borgi áfallinn kostnað, eftir þann tíma
andvirðisins til Guðm. Einarssonar í
Miðdal.
Undirskrifaðr tekr að sér aðgjörðir
á þilskipum í vetr. Sömuleiðis tekr
hann að sér að skaffa stiga, og brand-
haka með til heyrandi járnum.
Reykjavík 4. des. 1883.
506] B. H. Bjarnason,
stórskípasmiðr.
—Auglýsingar eru teknar í blaðið fyrir 12 a.
línan af meðal-letri (burgeois), en 10 a. smáletrs-
línan, eða þá 75 a. fyrir þumlung af dálkslengd.—
Engar auglýsingar eru tekna upp, utan borgað sé
út í hönd, nema af sýslumönnum, hreppstjórum o.
s. fr. eða mönnum, sem ritstj. hefi viðskifti við.—
Auglýsingar, sem gjaldfrestr er veittr á, borgist
10° /0 hærra, en ella, og sé borgaðar í síðasta lagi
inuan 3 mánaða.
Ritstjórinn býr í Aðalstræti nr. 9 — Heima
kl, 4—5 e. m.