Þjóðólfur - 22.04.1892, Qupperneq 1

Kemur út & föstudög-
um — Verð árg. (60 arlta)
4 kr. Krleudis 5 kr. —
Borgist fyrir 15. júli.
ÞJÓÐÓLFUR
Dppsögn skrifleg, bundin
við áramöt, ögild nema
komi til fltgefanda fyrir 1.
október.
XLIV. árg.
Útlendar fréttir '
(eptir pýzkum blöðum til 1. þ. m.).
1‘ýzkaland. Þar þykir helzt tíðind-
um sæta sú nýbreytni keisarans, að hann
hefur „helmingað11 rikiskanzlarann Caprivi,
eins og Eugen Richter komst að orði á
þýzka ríkisdeginum. Er helmingan þessi
í því fólgin, að annar maður, Botlio Eulen-
burg greifi, hefur verið skipaður forstjóri
prússneska ráðaneytisins, en það embætti
hefur hingað til verið sameinað ríkiskanzl-
araembættinu, er skerðist til muna að
valdi og áliti við þessa tvískiptingu, eins
og auðsætt er. Þykir breyting þessi vera
nýr vottur um einræði keisarans og hef-
ur vakið allmikla óánægju á Þýzkalandi.
Enn fremur hefur Zedlitz, kirkju- og
kennslumálaráðgjafi sagt af sér, og heitir
sá Bosse, er í hans stað er orðinn ráð-
gjafi.
Síðast í febrúar hélt keisarinn heljar-
mikla ræðu í þingveizlu í Brandenborg
gegn mótstöðumönnum stjórnarinnar og
frelsishreyfingunum í landinu. Fór liann
mörgum og stórum orðum um þessa æs-
ingapostula, er spönuðu þjóðina upp gegn
stjórninni, og trufluðu með því ró manna
og ánægju; allar gerðir stjórnarinnar væru
níddar niður fyrir allar hellur og öllu
snúið á verra veg, er frá lien’ni kæmi og
til umbóta horfði, svo að margir væru
komnir á þá skoðun, að landinu væri verst
stjórnað af' öllum löndum í lieimi, og hvergi
væri jafnbölvanlegt að vera sem þar. Hann
sagði, að snjallast mundi vera fyrir þessa
óánægðu nöldrunarseggi að lirista duptið
af fótum sér sem allrafyrst og fara af
landi burt. Þá mundi þeim vegna betur
og þcir gerðu sér (o: keisaranum) jafnframt
mikla ánægju með því o. s. frv. Að lok-
um mælti hann: „Mín stefna (eða hin
nýja stefna) er hin rétta, og framvegis
mun verða stýrt í sömu átt“.
Þessi rembings-hrokaræða keisarans
vakti almenna gremju meðal frjálslynda
flokksins á Þýzkalandi og blöðin fóru all-
ómjúkum orðum um hana og hnýttu við
hana svo djarfmæltum athugasemdum, að
mörg þeirra voru gerð upptæk og máls-
sókn liafin gegn ritstjórunum fyrir meið-
andi ummæli um hans hátign keisarann
K,eyk,)avík, föstudaginn 22. apríl 1892.
(crimen læsæ majestatis), og þykir slíkur
gauragangur bæta gráu ofan á svart,
enda þess konar málsóknir mjög sjaldgæf-
ar á Þýzkalandi.
Keisarinn hefur nú upp á síðkastið ver-
ið venju fremur lasinn til heilsu, þótt lítt
hafi verið orð á því gert. Er það nokk-
urs konar brjóstveiki (Lungeemphysem)
samfara andþrengslum, er hann þjáist af.
Hann ætiar að ferðast til Noregs í sumar
og taka þar þátt í hvalveiðum við Knöska-
nes.
Stórhertoginn af Hessen, Ludvig 4., lézt
13. f. m. Sonur hans Ernst Ludvig tek-
inn við stjórninni.
Frakkland. Hið nýja ráðaneyti und-
ir forustu Loubets er nú komið á laggirn-
ar, en að öðru leyti bólar ekki á neinni
nýrri stefnu. Freycinet, sem nú er her-
málaráðherra, ætlaði sér að steypa Carnot
úr völdum með brögðum, þá er ráðherra-
skiptin urðu, og gerði sér þá von um for-
setatignina, en það tókst ekki og Carnot
situr nú fastur í sessi.
Óstjórnarmenn (anarkistar) liafa látið
allmjög til sín taka í París, sprengt hús
í lopt upp með „dynamit“ og gert aðrar
óspektir. Eru þeir flestir frá Spáni, og
stendur mönnum mikill ótti af athæfi
þeirra.
líelgía. Þar varð voðalegt námuslys
í Anderlues í fylkinu Hennegau 11. f. m.
Hafði kviknað í gasi og Iétu þar 173
menn lif sitt, en 63 varð bjargað. í Brussel
ætluðu „anarkistar“ að sprengja hús
spanska sendiherrans í lopt upp, en því
varð hamlað.
Grikkland. Georg konungur liefur
sjálfur vikið æðsta ráðgjafa sínum Delyann-
is og öllu ráðaneytinu frá völdum, af því
að liann var óánægður með það, og er
það nær eins dæmi, að konungur taki sér
slíkt „bessaleyfi“. Delyannis vildi í fyrstu
ekki víkja og skírskotaði til vilja þings
og þjóðar; fékk hann í því skyni trausts-
yfirlýsingu hjá þinginu, en það dugði ekki
og konungur veik honum frá ei að síður.
Lá þá við óspektum í Aþenu og menn
voru jafnvel hræddir um, að konungur
yrði hrópaður af, svo var lýðurinn upp-
Nr. 19.
vægur yfir þessu tiltæki. Konungur vildi
í fyrstu fá Trikupis, sem jafnan hefur
verið æðsti ráðgjafi til skiptis við Delyannis,
til að mynda nýtt ráðaneyti, en hann skor-
aðist undan því. Sá heitir Konstantopulos,
sem myndaði ráðaneytið og nú er forstjóri
þess.
Serbía. Milan konungur, sem nú dvel-
ur í París, hefur nú lýst yfir því, að hann
ekki að eins afsali sér fyrir fullt og allt
öllum rétti til ríkis í Serbíu og öllum af-
skiptum af uppeldi krónprinzins, heldur
einnig öllum serbneskum borgararéttindum
og ætli sér aldrei framar til Serbíu að
koma, en þó með því skilyrði, að hann
fái í árlegan lífeyri um 100,000 franka.
Hann vill hafa citthvað fyrir snúð sinn,
enda hefur honum tekizt dável að selja
réttindi sín, því að fyrir eina miljón króna
keyptu Serbar hann til að fara af landi
burt. I þýzkum blöðum er skopazt að því,
að hann sé orðinn kaupmaður, er verzli
með „réttindi" eins og vörur, og geti það
verið mjög „praktiskt“, en sæmi lítt kon-
ungi.
Frá Danmörku fátt um fréttir að
vanda, enda komu þaðan nær engin blöð né
bréf. í þýzkum blöðum frá 1. þ. m. er
þess getið, að „fólksþingið“ hafi ekki lok-
ið við fjárlögin fyrir næsta fjárhagstíma-
bil, og sé því von á nýjum bráðabyrgðar-
fjárlögum enn einu sinni (hinnm áttundu
í röðinni?). — Látnir sagðir tveir kunnir
menn meðal Dana: C. P. A. Koch forstjóri
sameinaða gufuskipafélagsins og kapt. 0.
Hammer, er fyrir mörgum árum stundaði
hvalveiðar hér við land.
Um styrksynjun húnaðarfélags suður-
amtsins til sjógarðsbyggingar á
Stokkseyri.
Af fundarályktun búnaðarfélagsins 10.
f. m., er birzt liefur í blöðunum, sé eg
meðal anuars, að ekki liefur liinn hátt-
virti fundur séð sér fært að styrkja hið
nytsama fyrirtæki hr. Gríms bónda Gísla-
sonar í Óseyrarnesi, nfi. sjógarðsbygging-
una á Stokkseyri. Bæði aí því, að mér
sýnist fundurinn ekki nærgætinn í þessu
efni, og svo liinu, að mér er óljós ástæða