Ný tíðindi - 20.01.1852, Side 4

12
G j ö f. þess er getið, sem gjört er, segja menn,
og svo ætti það að vera, þegar eitthvað er vel gjört.
það er skylda manna að halda á lopti loflegum verkum,
þeim til sóma, er þau vinna, og öðrum til eptirmyndar.
1 sumar, er var, sá jeg eptirrit af gjafabrjefi nokkru, er
þá hafði verið lesið á Smiðjuhóls manntalsþingi í Mýra-
sýslu, og mig minnir, að dagsett væri á nýársdag í fyrra.
í brjefi þessu gaf hreppstjóri Jón Sigurðarson á Alpta-
nesi hálfa jörðina Syðrahraundal Álptaneshrepp til
ævarandi eignar; jörð sú er öll, eptir jarðatali Johnsens,
24 hnd. að dýrleika með 1 hnd. landskuld og 6 kúgildum,
og má fullyrða, að jörð þessi er einhver með beztu
landjörðum á Mýrum jafndýrum. Brjefið var mjög
fallega samið, og kvaðst hreppstjórinn gefa gjöf þessa
sveitarfjelagi því, er hann svo lengi hefði verið í, og
hvar guð svo aðdáanlega hefði hlessað sig.
Hreppsyóri Jón er án efa víða kunnur; hann er
nú kominn á sjötugs aldur, er borinn og barnfæddur á
Álptanesi á Mýrum, hefur búið allan sinn aldur á þess-
ari «ignarjörð sinni, og grætt þar auð fjár; þegar hann
var um tvítugs aldur, fór hann að búa, og varð þá
undir eins hreppstjóri, hvað hann enn er; seinna varð
hann og dannebrogsmaður. Af þessu er auðsjeð, að
fyrtjeður hreppstjóri ekki hefur gefið gjöf þessa, til að
sníkja sjer út með hcnni hjá stjórninni virðingartákn,
því það hefur hann fyrir löngu öðlazt, heldur af sannri
rækt við sveit sína, hverrar forstjóri hann svo lengi
hefur vcrið, og af þakklátseini við guð, er þannig hef-
urblessað hann; hver, sem og þekkir nokkuð til hans,
mun álíta, að þessi gjöf hans sje ekki nema eptir öðru
veglyndi hans og breytni á seinni árum. En hversu
ólík cr ekki þessi aðfcrð margra annara? Margirverða
auðmenn, en minnast þó ekki þannig fátækra; margir
telja eptir hvert fiskvirðið, er þeir eiga að leggja til
sveitar, og aldrei er það svo lítið, að þeim þó eigi
þyki það ofmikið; fáir vilja nú vera lengur við hrcpp-
stjórn, en þeir þurfa, þykir þeim staða sú ærið arg-
söm og arðlaus; það er og víst um það, að ef hrepp-
stjórar eiga að standa vel í sporum sínum, verða þeir
að gefa út margan dag til þess, og vanrækja heimili sín.
Duglegur og stjórnsamur hreppstjóri er einhver hin
mesta stytta sveitar sinnar; hver sem vel og lengi
stendur í þeim sporum, auðsýnir því sveit sinni raeð
því einhvern hinn mesta velgjörniúg, þó hann ekki þar
að auki gefi sveitinni stórgjafir. Hver, er ann ættjörð
vorri, má því af alhuga óska, að margar sveitir ættu
þvílíka hreppstjóra, og landið ætti marga slíka bændur,
sem Jón á Álptanesi er.
IXXV.
Póstskipið. það kom hingað að kveldi hins
17. þ. m. eptir 15daga ferð frá Liverpool. I Danmörku
er allt kyrrt. Brynjólfur Pjetursson er dáinn. Á Frakk-
landi er róstusamt, og hefur L. Napoleon verið að
berjastvið að ná þareinvaldsdæmi. þjóðfundarfulltrúarnir,
J. Sigurðsson og J. Guðmundsson, höfðu fengið áheyrn
hjá konungi, en ekki höfum vjer enn fengið vissu um
erinðislok þeirra.
Veitingar og frami.
15. d. júnímán. 1851 hefur hans hátign, konungur-
inn, mildilegast gjört adj. Björn Gunnlaugsson, ridd. af
dannebr., að yfirkennara við íslands lærða skóla í
Reykjavík.
12. d. októbermán. 1851 var kandíd. theol. Bene-
dikt Kristjánsson vígður tii aðstoðarprests sjera Skúla á
Múla í þingeyjarsýslu.
Prestaköll.
V e i 11: Reynivellir í Kjós 12. d. janúarin. kandíd.
theol. Gísla Jóhannessyni.
Ó v e i 11: Garður í Kelduhverfi, og Kálfafell á Síðu.
Mannalát oy slisfarir.
Sjera Jósef Magnússon, prestur að Hellnaþingum í
Snæfellsnessýslu, dó sneinma í vetur.
Maður hefur drukknað í Markarfljóti í haust. Hann
ætlaði að ríða fljótið á ísi, en ísinn brast, þegar út á
hann kom.
B ó lt a f r e g n.
Frá prentsmiðju Islands eru nú komin út:
„Islenzk æfintýri. Söfnuð af M. Grímssyni og J.
Árnasyni. Kosta innfestíkápu 32skk. Reykjavík 1852.
Prentuð í prentsmiðju Islands á kostnað E. þórðarsonar“.
Æfintýri þessi eru þjett prentuð 9.J örk í litlu broti, og
fást til kaups hjá útgcfandanum.
Nú er og út komin 1 örk af „þjóðólfi", og er það
ætlun vor, að hann muni nú verða mörgum manni kær-
koininn og vinsæll; því — „andinn lifir æ hinn saini“.—
þessu næst á að fara að prenta:
„Æfisögu Lúthers“.
Augtýsingar.
Hjá undirskrifuðum fást þjóðfundartíðindin 1851 til
kaups í 4 heptuin fyrir 1 rbd. þeir, sem kaupa 9 ex-
emplör, fá hið 10. í kaupbætir, og þeir, sem kaupa 20
exemplör, eða þaðan af fleiri, fá 3 í kaupbætir. En til
þess vildi jeg mælast bæði af þeim, sem þegar hafa
keypt tíðindi þessi, og af þeim, sein enn kynnu að
kaúpa þau, að þeir vildu gjöra svo vel og greiða mjer
andvirði tíðindanna fyrir lok næstkomandi júníinánaðar;
því þá á jeg að gjöra grein fyrir því, sem selzt hefur.
Reykjavík, 12. dag janúarm. 1852.
♦/. Arnason.
Með því að peningar liggja ekki jafnan á reiðum
höndum hjá oss Islendingum, þá skal því hjer með lýst
yfir, að kaupendur blaðs þessa megi borga það með
innskriptum hjá kaupmönnum í Reykjavík. þó því að
eins, að það sje gjört á lestum í sumar, og þá eptir
samkomulagi við ritstjórann.
Ritstjóri: M. Grímsson.