Ný tíðindi - 28.06.1852, Qupperneq 3

55
Sammenfaíbeléc af fornccönte fjorfantlittg er
bleöct forfpilbt, íbet bcr faaöel af bct af $or-<
famlingcn nebfatte Uböalg, fom af bct albeleb
oöcröeicnbc ^lcei'tal af Sorfamlingenð 9Jieb«
lemmer, ber í bcreð oöennccöntc SlDreéfe faöe
tiltraabt UböalgetO Setccttfnittg, ere gjorte
Síttffuelfer gjcclbettbe om 3blattb0 ©tíllíng tíl
ÍBort ^íottgerige, jbm jiaae í aabcnfmr ®trib
meb Saitbcté fRetbtiljtanb. 2)et er ttaöttligett
fegt gjort gjcelbettbe, at ^blattb meb ^enfptt
til allc Sattbetö cgtte Slnliggenbcr iffe blot
þar Hraö paa ett proöínbfíel ©clöjicettbigþeb,
faalebeb fom forttbfat t bet forclagte £oöub-
fnji, mcn at bet er fíbeorbitct ^íottgeriget, I;ar
iíraö paa ett gblfereprcefentation, meb bett
ftorft mttlige Slttbcel i bctt foitöcraitte 2)íagt,
naöttlígett fulbjicenbig Sfatte * og Ubgíftobeöíl*
liitgbrct, paa ctt cgett ooerjie 2)ontjioI, og
paa at rcgjereb gjettuem cgtte Sltiníftre, ber
allc jittlle öcere febte 3bleenbcre og anfoarlige
til bett iélanbffe ^olfereprccfentation, mebenð
bet paa bctt nttbctt ®ibe ftttt uctaleó, at^ð^
lattb ffulbe faoe H'ottge og 3lrocfolge fcclleð
mcb Xanmarf, böorimob bct íoorigt ffulbe
bcroe paa Oöcreeitðfolnfi, l;öilfc anbre Sagcr
bcr ffttlbe öcerc fcctleð for Sölattb og £)att*
ntarf cUer attbre ítongerigetð X)elc, tften lige*
fom bic’fc ^aaftaitbe ere olDelcó ubjemleoe t
bct bcftaaenbe 9tetðforl)oIb, faalcbeð oilbc
bc futt blíöc tíl 3^lanbð jjorbccrö, og gaae ub
paa ctt ©ottberlemmclfe af bet battffc 9íige,
fom 33i albríg funtte tílftcbe. i
Uttber bctt goriotrrittg í 23egreberttc ont
3olattbð rette og naturlige ©tílling, fom cfter
bct gorattforte maa antageð at öccrc blcöct
öíbt ubbrebt paa bette 23ort Sanb, funne 2$i
tffe ftnbe bet tilraabeligt for Xibcn at labe
forelcegge Ubfaji til Soö om Sblanbð for*
fatningðmccðjtge ©tiUing i 9Jtonarfíet til 23e*
tccnfníttg. 3)erímob er bet 2tor íattböfaber^
líge 23iUie, at bct af 23or fyeifaiíge gaber
anorbnebe íðlanbjfe SXltþittg paa loöbefalet
'JJiaabe jfnl fortfcette fítt 23irffomí)cb inbctt
nefnd sú, sem kosin var á fundinum, og eins
flestallir fundarmenn, er í ofannefndu avarpi
hafa fallizt á álitsskjal nefndarinnar, ltafa
látið í Ijósi jivilíkt álit um samband íslands
við konungsríki Vort, sem bersýnilega er
gagnstætt stöðu landsins, eins og liún er að
rjettu lagi. fJað hefur einkum verið farið
fram á, að Island geti krafizt í öllum {teim
málefnum, er snerta ftað eingöngu, ekki að
eins að öðlast rjettindi, sem sjerstakur hluti
ríkisins, eins og gjört var ráð fyrir í laga-
frumvarpi því, er lagt var fyrir fundinn, held-
ur einnig, að ísland standi jafnsíðis konungs-
rikinu, að það eigi rjett á aö fá fulltrúaþing,
er eigi sem mestan þátt, sem orðið getur, í
hinu æösta stjórnarvaldi og einkum hafi ó-
takmarkað vald til að á kveða skatta og út-
gjöld, að eiga æðsta dóm eitt sjer og að því
sje stjórnað af róðgjöfum sjer, er allir eigi að
vera fslendingar og hafa ábyrgð fyrir hinu
íslenzka þjóðþingi; aptur á móti er aðeins
tekið fram, að ísland skuli hafa konung og
konungserfðir sáman við Danmörku, en að
öðru leyti skuli það vera komið undir sam-
komulagi, hver önnur tnálefni eigi að vera
sameiginleg með Islandi og Dantnörku, eða
öðrum hlutum rikisins. En það er hvort-
tveggja, að alls engin heimild er fyrir kröf-
um þessum eptir því sem staða íslandser nú,
enda mundu þær ó hinn bóginn ekki verða
íslandi nenta til óhamingju og Ieiða til sundr-
ungar hins danska veldis, er vjer getum
aldrei leyft.
Vegna þess að slíkar rangar hugmyndir
um hina rjettu og eðlilegu stöðuíslands virð-
ast, eptir þvi sem að framan er sagt, vera
komrtar inn víða um þetta land Vort, hefur
Oss eigi þótt ráðlegt að svo stöddu að leggja
fram og leita álits um lagafrumvarp um stöðu
íslands i fyrirkomulagi ríkisins; þarámóti er
það Vor konunglegur vilji, að hið íslenzka
alþing, er stofnað var af Vorum hásæla föð-
ur, skuli á lögskipaðan hátt halda áfram
sýslu sinni, með þeirn takinörkum, sem því
eru sett að lögum, þangað til sá tími kemur,