Hirðir - 23.10.1858, Blaðsíða 8

þar meb hyrfi þ;í aptur allt almeunt aSliald og eptirlit nieb lækn-
inguruini, og svo jafnframt öll almenn alúb vií) þær sjalfar.
Fundurinn kaus því oss undirskrifafea í nefnd til þess vjer í
nafni iians og umboíii bærum upp fyrir yímr, liávelborni herra, álit
og uppástungur fundarins um þetta eitt hib mest umvarbandi atribi
í klábamálinu, einkum afe því leyti, hvernig og hvaban til-
tœkilegast mundi ab vísa á fje, er verba mætti fyrir hendi,
ab minnsta kosti í bráb, til þess ab geta veitt hinum al-
úbarfyllstu mebal hreppanefndarmanna nokkra um-
bun eöa þóknun til uppörfunar fyrir stiirf þeirra.
Jafnframt og vjcr verbiim nú í fyllsta máta ab abhyllast þab
álit fundarins og ástœburnar fyrir því, sem skyrt er frá hjer ab
framan, og þess vegna leyfa oss, aí) vekja sjerdeilislegt athygli yb-
vart á þessu atriti málsins, vertum vjer einnig at leifca athuga aö
því, at atstobarmönnum dyralæknanna (en þab Iiafa nú flestallir
hreppanefndamennirnir verib meira eba minna) var þegar í brjefi
dúmsinálarábherrans 23. des. 1856 heitin umbun fyrir þann starfa;
og í umburíarbrjefi ytru, lierra, 5. nóvember f. á., var því einnig
heitib, ab þeim hreppsncfndarmönnum, scm vel gengju fram í þeim
störfum, er þeim voru þar á hertar lögb, skyldub þér stuíla til ab
yrti einhver súmi sýndur.
l?at duldist at vísu ekki fyrijc fundinum, eptir þab þjer höfbub
þar skýrt frá öllum ástœbum og vitleitni yövarri til þess, a& full-
nœgt yrti hinum upprunalegu heityrbum stjúrnarinnar í þessu efni,
at bæti hefti hún frá upphafi ætlazt til, ab umbun sú, er atstobar-
mönnum dýralæknanna var heitin, skyldi hvíla á jafnabarsjútnum, og ab
þetta er einnig í raun rjettri eblilegast og rjettast. En þab má og vera
eins aubsætt hverjum manni, er þjer einnig túkub fram á fundinum,
ab jafnabarsjúbi suburamtsins er nú orfciö lítt fœrt, að standast hin
vanalegu útgjöld sín, eptir hib feykimikla hrun saubfjárins, sem nú
er orbib hjer í amtinu, og þá enn sííiur svona á einu ári, aö greiba
öllum e£a ílestöllum hreppanefndarmörfnum nokkra þúknun, enda
þút$ lítil væri til hvers um sig.
En þar sem stjúrnin hefur annars vegar gefib frá upphafi vilyrbi
fyrir því, aÖ abstobarmenn dýralæknanria skyldu fá þúknun nokkra
fyrir þann starfa sinn, og ekki einungis flestir hreppsnefndarmenn
hafa haft þann starfa á hendi, á meban djTalæknarnir voru hjer,
lreldur verba og nú, eptir þab þeir eru farnir af landi burt, ab ganga
aö öllu í þeirra stab, og þar sem hin eptirœsktu afdrif klábamáls-