Hirðir - 05.02.1859, Blaðsíða 5

53
niönnunum er alls engar skýrslur komnar enn um heilbrig&isastœ!;-
ur fjárins, síöan í haust. Og er oss þa& óskiljanlegt, ab hreppa-
nefndirnar skulu sýna svo lítinn áhuga á máli þessu, ef skýrsluleys-
iö er þeim aí» kenna, og því óskiljanlegra viröist þafe, ef sýslumenn-
irnir heffeu fengife skýrslur frá hreppanefndunum, afe þeir þá skuli
gjöra sig seka í því skeytingarleysi, afe senda þær ekki. Vjer get-
um því í þetta skipti enn eigi gjört nákvæma grein fyrir heil-
brigfei fjárins. Ur Arnessýslu er oss skrifafe úr ýmsum hreppum,
afe kláfeinn sje þar nú alveg lifeinn undir lok, en í einum hreppi cr
sagt afe vottur sjáist til hans á cinum bœ, og sje þafe afe kenna van-
rœkt og hirfeuleysi bóndans, sem kvafe vera ólmnr nifeurskurfearmafe-
ur. I Gullbringusýslu mun nú og allur þorri fjár alheill orfeinn, og
þíir sem enn þá á stöku stafe sjest vottur til kláfeans, er liann sagfeur
langtum vægari og langtum betri vifefangs en áfeur. þafe ber og
öllum saman um, er hafa sjefe hife læknafea fje í Grafningnum, í Mý-
dal og á Ilólmi í Gullbringusýslu, afe eigi hafi þeir sjefe vænlegra,
þriílegra og hraustlegra fje, og er nú meir en heilt ár, sífean fje
þetta var orfeife allæknafe, efea sífean nokkur kláfeavottur á því sást.
Ur Borgarfjarfearsýslu höfum vjer lítife frjett, sífean í haust, cn
eigi er annars getife, en afe fje þafe, sem þar lifir, sje heilbrigt, og
afe kláfeinri sje þar vífeast á förum.
Ur Rangarvallasýslu er sanra afe heyra, svo afe vjer þykjumst
mega fullyrfea, afe kláfeinn sje nú hjer í sufenrumdœminu á förum,
alstafear þar sem lækningar hafa nrefe alúfe verife vife haffear: þafe mætti
því kalla, eptir því sem öllum segist frá, afe nú fjelli allt í ljúla
löfe mefe fjárhöldin í umdœmi þessu, ef hinn versti bítur, er nokkru
sinni hefur heimsótt land þetta, værí eigi afe ónáfea og ásœkja fjár-
stoin þann, er nú lifir í sýslum þessum. En bítur þessi er, eins og
allir vita, eigi ferfœttur, heldur tvífoettur; þafe eru þessir „fjárböfelar“,
sem Fjelagsritin nefndu svo í vor, er aldrei vilja hætta árásum sín-
um, og sem nú mefe einhverju ofurkappi vilja reyna til afe eyfea
hinu læknafea saufefje, hvar scm þeir geta. þafe er sannarlega eigi
orfeum aukife, þótt sagt sje, afe afefarir nifeurskurfearmannanna, bæfei
frá upphafi, og á hinum sífeari tímum, hafi verife mjög svo ósambofenar
hverjum rjettsýnum og skynsömum manni. þafe er eins og flokkur
þessi vilji nú allt til vinna, til afe fyrirkoma hinu læknafea fje, til afe
halda almenningi sem lengst vife þá trú, afe aufeife verfeur, afe kláfeinn
sje ólæknandi, og honum verfei aldrei mefe lækningum rýmt á burtu
til fullnustu. Af þessum rótum eru sprottnar liinar óteljandi lygasögur