Hirðir - 05.04.1859, Blaðsíða 4

84
ingn, ab sneifea mig lijá málel'ninu, án þess ab jeg breyti þessari
skobun minni, ineban jeg ekki sje afera rjettari. Reynslan verbur
hjer ab skera úr, sem svo mörgu öSru, en mjer þykir þó vænt um,
ab jeg er ekki einn á þessu máli, eins og jeg í fyrstu liugsabi jeg
ætlabi ab verba, meban jeg eigi heyrbi annab, en glymjaganginn hjer
í kring um mig, og verb jeg ab álíta þá, sem eru á mínu máli,
vitrari, en hina vitringana hjerna. Menn þykjast hjer nú þá og
þegar vera búnir ab taka fyrir sýkina, og væri þess ab óskaj en jeg
ætla ekkert um þab ab segja, heldur láta roynsluna skera úr því.
Á margar samkomur, sem haldnar bafa verib, hef jeg komib, og
hefur opt verib skorab á mig meb niburskurb, og eins líka ab styrkja
ab niburskurbi, og hef jeg afsagt þab bvorttveggja; svo iíka hef jeg
sagt mig frá skababótum, og afsagt ab svara skababótum, þó ab til
mín væri talab um þab; margir hafa talab lempilega vib mig, til ab
koma mjer á sína meiningu, og sumir líka brúkab heldur þyngsla-
svör vib mig í sama tilgangi, en jeg hef samt ekki vikib frá minni
meiningu, því mjer ofbýbur, þegar jeg renni þanka til þess, hvab
margir af landsins innbúum eru villtir í því, ab vilja grípa til þeirra
úrræba, ab drepa nibur skepnurnar fyrir tóman grun, eptir minni
meiningu, en fallast ekki heldur á gób ráb, bæbi stjórnarinnar og
ykkar, háttvirtu lierra, sem erub ab stríba fyrir velferb okkar ís-
lendiuga, og vil jeg votta mitt aubmjúkt þakklæti fyrir þab sama,
svo mikib sem mig snertir. — Ab endingu vil jeg geta þess, vib
ybur, ab hingab komu óforvarandis frá Gröf hjer inn á nesinu 2
gimbrar veturgamlar, sem var sagt ab væru búnar ab fá sunnan-
klábann, ásaint einni eba tveimur kindum þar öbrum, livers vegna
nú er búib ab drepa þar um eba yfir 100 fjár. þessar gimbrar
komu til mín nokkru fyrir jólin í vetur, og gjörbi jeg til reynslu
ab taka þær inn í hús, sem abrar kindur voru ekki inni í; þab var
farin ab losna og detta af þeiin ullin; bar jeg í þær tóbakssósu, og
svo bababi jeg þær úr volgum sjó; hurfu blettirnir ab litlum tíma
libnum, sem komnir voru á hörundib, og þab sýnist, sem þessar
gimbrar sjeu nú klábafríar; þetta tiltœki niitt getib þjer nærri ab
flestum hjer rnuni vera ógebfellt. Nú vil jeg aubmjúklegast bibja
ybur, velborni herra! ab senda mjer línu um þab, hvernig ybur lízt
á þetta fyrir mjer . . .
Stefán Jónsson.