Hirðir - 05.04.1859, Blaðsíða 10

90
l>at> sýnir sig bezt á lyfjabyrgounmn, sem enn liggja í lyfja-
búbinni bjerna og á Eyrarbakka, hvort þær gátu aptraÖ því, ab nær
því allt fje var gjörfellt í meginhluta Rangárvallasýslu í haust. Hjer
liggja enn frá þvi í fyrra-sumar lyf í meira en 60,000 fjár, þar
sem Rangvellingar drápti nibur fjeb í liaust, lítib veikt og aliieilt.
l>annig var oss sagt, ab fjeb í Landmannahrepp hafi verib meb öllu
alheilt.
Allt ab einu er á hinn bóginn í sumum skýrslum þessum gjiirt
langt of lítiÖ úr því, hvab drapst úr brábasótt, skitnpest, lungna-
veiki og lungna-orminum, ábur en klábinn kom. Vjer höfum nokkurn
veginn áreibanlegar skýrslur um þab, hvab drepizt hefur úr brábapest-
inni frá 1849—1854, ogmunum vjer prenta þær síbar í blabi þessu.
Úr Húnavatnssýslu hafa borizt ýinsar fregnir, og lúta þær allar
enn ab því, ab niburskurbarflokkurinn sje þar jafnœstur og hann
hefur verib, og ab hann eigi vilji sannfœrast enn um nytsemi og
gagn lækninganna. Vjer höfum ábur prentab brjef sýslumanns Ilún-
vetninga, dags. 15. d. janúarm. 1859, til hreppstjóranna þar í sýslu
(sjá 2. ár Ilirbis, 9. —10. blab, bls. 72—73), og má á því sjá, ab ráb
lækna í þessu máli melur hann lítils, og ab hann þykist vita betur
en þeir um ebli og lækningar fjárklábans. Nú látum vjer hjer
prenta annab skjal frá einum sýslunefndarmanninum, eins konar á-
varp til Ilúnvetninga, og sýnir ávarp þetta eigi ab eins, ab hann
veit þab, ab fjárklábanum aldrei verbur útrýmt meb lækningum,
heldur og einninn bœndur, og líklega smalar meb, í hinum sýslun-
um, sem aldrei hafa sjeb klába á kind, nema þennan „meinlausa ó-
þrifaklába, sem engum gjörir mein"; því síbur ab þeir nokkru sinni
hafi reynt eba sjeb lækningar á honum, eba viti neitt um þær. En
ávarp þetta hljóbar svona:
„I öllum þeim meb hlutdeildum skababótanna frá 8 hreppum
norburamtsins hingab komnu brjefum, er þab fastlega tekib fram til
sýslunefndarinnar hjer, ab skababœturnar bæbi fyrst og seinast greib-
ist einasta meb því skilyrbi, ab allir Ilúnvetningar upp rœti pestina
nú í vetur meb ötulum og tregbulansum niburskurbi þess meingaba
og grunaba fjár; já, ab vjer á þessum vetri „steindrepum þetta
útienda sunnlenzka skrímsli", og frelsum oss þannin og gjör-
vallt Norburland frá sltkum vobagesti. Uin fram allt er lækning-
nnum formælt sem leibandi til viburhalds og útbreibslu pestarinnar,
til óheilla og tjóns fyrir landib, og er þab útþrykkilega sagt, ab svo
framt Húnvetningar byrji á slíku, og þó ekkisjenema einneinasti,