Ný sumargjöf - 01.01.1859, Side 123

123
<*•
fáninn og bar Friðrek Stenbok hann, Lennart Tor-
stenson bar ríkismerkið og Karl Horn sverðið, sem
fundizt hafði í valnum. Johannes Bothvidi, er
verið hafði með konungi í flestum Ieiðangrum hans,
hjelt líkræðu í kyrkjunni. María Eleónóra hafði
sjálf valið textann, 1. Makkab. 9. 20. 26. Og
allur Israels lýður syrgði Júda í langan
tíma og kveinaði sáran, segjandi: Æ að sú
hetjan skuli vera fallin. sem hefur frelsað
og verndað Israel
*
Gústaf konungur Adolf var hinn álitlegasti höfð-
ingi, rúmar þrjár álnir á hæð, en heldur feitlaginn á
hinum seinni árum, svo að ekki gátu borið hann til
lengdar nema sterkustu hestar. En allt fyrir það var
hann hraustur og sterkur, harðgjör og ern. en þó trauð-
lega sem faðir hans. Nærsýni var hið einasta líkams
lýti hans. Hann var hinn tignarlegasti og þekkilegasti
í framgöngu, og bar líkama sinn rjett og reisuglega,
hakan var nokkuð framskotin. og hárið strokið upp
yfir enninu; var það glóbjart á lit og kampar hans og
hökutoppur sömuleiðis; því var hann kallaður gull-
konungurinn. Enni hans var hátt og inikið og hafið
upp nefið; hann var bláeygur og opineygur. hann var
og jafnan unglegur yfirlituin. fullur að vöngum og
skipti vel litum. í augnaráði hans, andlitsfari og öllu
látbragði lýsti sjer fágætt sambland lítilátrar mildi og
konunglegrar hátignar.